آلبوم تریلر مایکل جکسون | Michael Jackson Thriller Album

همه چیز درباره آلبوم تریلر مایکل جکسون

به مناسبت سالگرد منتشر شدن این اثر گرانبها

 

«تریلر» ششمین آلبوم استودیویی خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی، مایکل جکسون، است که در ۲۹ نوامبر ۱۹۸۲ توسط اپیک رکوردز منتشر شد. این آلبوم توسط کوئینسی جونز تهیه شده است، کسی که پیش از این با جکسون در آلبوم «Off the Wall » (۱۹۷۹) همکاری کرده بود. ضبط این آلبوم از آوریل تا نوامبر ۱۹۸۲ در استودیوهای ضبط وست‌لیک در لس‌آنجلس، کالیفرنیا، با بودجه ۷۵۰،۰۰۰ دلار انجام شد. با واکنش‌های شدید علیه موسیقی دیسکو، جکسون در مسیر موسیقی جدیدی حرکت کرد که منجر به مضامین تاریک‌تر و ترکیبی از ژانرها، از جمله راک برای اولین بار، شد. پل مک‌کارتنی به عنوان اولین هنرمند برجسته در یک آلبوم جکسون ظاهر می‌شود.

 

منتشر شد ۲۹ نوامبر ۱۹۸۲

ضبط شده ۱۴ آوریل - ۸ نوامبر ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک، لس‌آنجلس، کالیفرنیا

ژانر: پاپ، پست دیسکو، سنگ فانک، سینث‌ پاپ، آر اند بی

طول مدت: ۴۲:۱۶ دقیقه

برچسب: اپیک

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز، مایکل جکسون

 

تک‌آهنگ‌ها از تریلر

«آن دختر مال من است» تاریخ انتشار: ۱۸ اکتبر ۱۹۸۲

«بیلی جین» (تاریخ انتشار: ۳ ژانویه ۱۹۸۳)

«بزن به چاک» منتشر شد: ۲۱ فوریه ۱۹۸۳

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» تاریخ انتشار: ۹ مه ۱۹۸۳

« طبیعت انسان » تاریخ انتشار: ۴ ژوئیه ۱۹۸۳

« پی وای تی: یه چیز جوان زیبا » (PYT) تاریخ انتشار: ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۳

«تریلر» تاریخ انتشار: ۱۱ نوامبر ۱۹۸۳

 

آلبوم Thriller مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و خیلی زود تحسین بیشتری را به خود جلب کرد. این اولین آلبوم جکسون بود که در جدول برترین آلبوم‌ها و نوارهای بیلبورد ایالات متحده رتبه اول را کسب کرد و به مدت ۳۷ هفته غیر متوالی در صدر قرار گرفت. دومین و سومین تک‌آهنگ‌های آلبوم، "بیلی جین" و "بزن بچاک"، در صدر جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد ایالات متحده قرار گرفتند ، در حالی که "آن دختر مال من است"، " Wanna Be Startin' Somethin' " ، "طبیعت انسان"، " PYT (Pretty Young Thing) " و "تریلر" نیز به جمع ۱۰ آهنگ برتر راه یافتند و رکورد بیشترین تعداد آهنگ در ۱۰ آهنگ برتر از یک آلبوم را به نام خود ثبت کردند. فروش آلبوم Thriller پس از اجرای رقص مونواک مخصوص جکسون در Motown 25 و پخش موزیک ویدیوی "Thriller" در MTV افزایش یافت و تا سال ۱۹۸۴، ۳۲ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان فروخته شد و آن را به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل کرد.

 

آلبوم Thriller تأثیر عظیمی بر صنعت موسیقی گذاشت، بر هنرمندان دیگر تأثیر گذاشت و به مفهوم "آلبوم پرفروش" کمک کرد. به طور خاص، چندین موزیک ویدیوی این آلبوم، به دلیل تبدیل موزیک ویدیوها به یک فرم هنری جدی، مورد تقدیر قرار گرفته‌اند. این موفقیت، به جکسون سطح بی‌سابقه‌ای از اهمیت فرهنگی برای یک سیاه‌پوست آمریکایی بخشید، موانع نژادی در موسیقی عامه‌پسند را شکست، باعث پخش منظم او از MTV شد، منجر به ملاقات با رونالد ریگان، رئیس جمهور ایالات متحده، در کاخ سفید شد و به ویژه باعث ایجاد شور و شوق شدید طرفداران شد که به "مایکل‌مانیا" معروف است. این آلبوم پرفروش‌ترین آلبوم سال ۱۹۸۳ در سراسر جهان بود و در سال ۱۹۸۴ اولین آلبومی شد که به مدت دو سال پرفروش‌ترین آلبوم در ایالات متحده شد.

آلبوم Thriller اغلب به عنوان یک رویداد مهم در فرهنگ آمریکایی شناخته می‌شود و به عنوان یکی از بزرگترین آلبوم‌های تاریخ موسیقی در نظر گرفته می‌شود. این آلبوم با فروش تخمینی ۷۰ میلیون نسخه در سراسر جهان، همچنان پرفروش‌ترین آلبوم است و ۳۴ بار گواهی پلاتینیوم در ایالات متحده دریافت کرده است که آن را به دومین آلبوم پرفروش در ایالات متحده تبدیل می‌کند. در سال ۱۹۸۴، این آلبوم هشت جایزه گرمی، از جمله آلبوم سال و رکورد سال برای "Beat It" و هشت جایزه موسیقی آمریکایی، از جمله نشان ویژه شایستگی، را از آن خود کرد. در سال ۲۰۰۸، این آلبوم در تالار مشاهیر گرمی قرار گرفت و کتابخانه کنگره آن را به فهرست ملی ضبط "ضبط‌های مهم فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی" اضافه کرد.

 

پیشینه:

آلبوم قبلی جکسون، Off the Wall (1979)، تحسین منتقدان را برانگیخت و با فروش 10 میلیون نسخه در آن زمان، یک موفقیت تجاری بود. سال‌های بین Off the Wall و Thriller یک دوره گذار برای جکسون بود، زمانی که استقلال بیشتری پیدا کرد. در این دوره او عمیقاً ناراضی شد؛ جکسون گفت: «حتی در خانه هم تنها هستم. گاهی اوقات در اتاقم می‌نشینم و گریه می‌کنم. دوست پیدا کردن خیلی سخت است... گاهی اوقات شب‌ها در محله قدم می‌زنم، فقط به این امید که کسی را پیدا کنم که با او صحبت کنم. اما در نهایت به خانه برمی‌گردم.»

 

وقتی جکسون در اوت ۱۹۷۹ بیست و یک ساله شد، جان برانکا را به عنوان مدیر خود استخدام کرد. جکسون به برانکا گفت که می‌خواهد بزرگترین و ثروتمندترین ستاره در صنعت نمایش باشد. او از آنچه که عملکرد ضعیف آلبوم Off the Wall می‌دانست ، ناراحت بود و احساس می‌کرد که این آلبوم شایسته جایزه گرمی برای ضبط سال بوده است. او همچنین احساس می‌کرد که توسط صنعت موسیقی کم‌ارزش شمرده می‌شود؛ در سال ۱۹۸۰، وقتی رولینگ استون از چاپ داستان روی جلد او خودداری کرد، جکسون پاسخ داد: «بارها و بارها به من گفته شده که تصویر سیاه‌پوستان روی جلد مجلات، فروش نمی‌رود... فقط صبر کن. روزی آن مجلات از من برای مصاحبه التماس خواهند کرد. شاید به آنها مصاحبه بدهم و شاید هم نه.»

 

جکسون برای آلبوم بعدی‌اش می‌خواست آلبومی بسازد که «هر آهنگش فوق‌العاده باشد». او از آلبوم‌هایی که «یک آهنگ خوب داشتند و بقیه مثل آهنگ‌های فرعی بودند... چرا همه آهنگ‌ها نمی‌توانند مثل یک آهنگ پرفروش باشند؟ چرا همه آهنگ‌ها نمی‌توانند آنقدر عالی باشند که اگر بتوانید آنها را به صورت تک‌آهنگ منتشر کنید، مردم بخواهند آنها را بخرند؟... این هدف من برای آلبوم بعدی بود».

 

تولید و ترکیب:

ضبط:

جکسون برای ضبط ششمین آلبوم استودیویی خود، که دومین آلبوم او تحت لیبل اپیک بود، دوباره با کوئینسی جونز، تهیه‌کنندهٔ آلبوم Off the Wall، همکاری کرد . آنها روی 30 آهنگ با هم کار کردند که 9 آهنگ از آنها در آلبوم گنجانده شده است. آلبوم Thriller در استودیوهای ضبط وست‌لیک در لس‌آنجلس، کالیفرنیا، با بودجهٔ تولید 750،000 دلار (2،443،706.9 دلار آمریکا به نرخ دلار 2024 ) ضبط شد. ضبط در 14 آوریل 1982، ظهر با ضبط آهنگ " The Girl Is Mine " توسط جکسون و پل مک‌کارتنی آغاز شد ؛ این کار در آخرین روز میکس، 8 نوامبر 1982، به پایان رسید. چندین عضو گروه توتو در ضبط و تولید آلبوم مشارکت داشتند. جکسون چهار آهنگ برای این آلبوم نوشت: " Wanna Be Startin' Somethin' "، " The Girl Is Mine "، " Beat It " و " Billie Jean برخلاف بسیاری از هنرمندان، جکسون این آهنگ‌ها را روی کاغذ نمی‌نوشت. در عوض، آنها را در یک ضبط صوت دیکته می‌کرد؛ هنگام ضبط، از حفظ می‌خواند.

 

تریلر دومین آلبوم مایکل جکسون بود که توسط کوئینسی جونز تهیه شده بود

 

رابطه بین جکسون و جونز در طول ضبط آلبوم رو به وخامت گذاشت. جکسون بیشتر وقت خود را صرف تمرین رقص به تنهایی کرد. وقتی آلبوم تکمیل شد، هم جونز و هم جکسون از نتیجه ناراضی بودند و هر آهنگ را ریمیکس کردند و برای هر کدام یک هفته وقت گذاشتند.

 

«بیلی جین» برای جکسون، که با طرفداران وسواسی‌اش مشکل داشت، شخصی بود. جونز می‌خواست مقدمه طولانی را کوتاه کند، اما جکسون اصرار داشت که این مقدمه باقی بماند زیرا باعث می‌شد که او بخواهد برقصد. واکنش‌های منفی مداوم علیه دیسکو، حرکت به سمت یک مسیر موسیقی متفاوت از سبک دیسکو-محور Off the Wall را ضروری ساخت. جونز و جکسون مصمم بودند که یک آهنگ راک بسازند که برای همه سلیقه‌ها جذاب باشد و هفته‌ها به دنبال یک گیتاریست مناسب برای آهنگ «Beat It» بودند. در نهایت، آنها استیو لوکاتر از گروه توتو را برای نواختن قطعات گیتار ریتم و ادی ون هالن از گروه راک ون هالن را برای نواختن تک‌نوازی پیدا کردند.

 

وقتی راد تمپرتون آهنگ « تریلر » را نوشت، می‌خواست آن را «استارلایت» یا «مرد نیمه‌شب» بنامد، اما به دلیل اینکه احساس می‌کرد این نام پتانسیل تجاری‌سازی دارد، «تریلر» را انتخاب کرد. جونز که می‌خواست یک فرد سرشناس اشعار پایانی را بخواند، وینسنت پرایس ، بازیگر، از آشنایان همسر جونز، را به همکاری فراخواند. پرایس نقش او را در دو برداشت کامل کرد. تمپرتون بخش گفتاری را در یک تاکسی در مسیر استودیوی ضبط نوشت. جونز و تمپرتون گفتند که برخی از ضبط‌ها از آلبوم حذف شده‌اند زیرا «تندخویی» سایر قطعات آلبوم را نداشتند. یک نسخه بازخوانی شده از آهنگ « پشت نقاب »، که در اصل توسط گروه ژاپنی Yellow Magic Orchestra انجام شده بود، به دلیل عدم توافق طرفین بر سر حق امتیاز، حذف شد.

 

موسیقی و اشعار:

آلبوم Thriller ژانرهایی از جمله پست-دیسکو، فانک، پاپ، سینث-پاپ، آر اند بی، و راک را بررسی می‌کند. به گفته استیو هیوئی از AllMusic ، این آلبوم نقاط قوت آلبوم Off the Wall را بهبود بخشیده است ؛ آهنگ‌های رقص و راک تهاجمی‌تر هستند، در حالی که آهنگ‌ها و تصنیف‌های پاپ ملایم‌تر و پراحساس‌تر هستند. این آلبوم شامل تصنیف‌های " Human Nature "، "The Girl Is Mine"و " The Lady in My Life "، آهنگ‌های فانک "Billie Jean" و "Wanna Be Startin' Something" و آهنگ‌های دیسکو " Baby Be Mine "و " PYT (Pretty Young Thing) " است.

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» با یک سرود الهام گرفته از آفریقا به اوج می‌رسد (که اغلب به اشتباه به عنوان سواحیلی شناخته می‌شود ، اما در واقع هجاهایی بر اساس دوآلا است )، که به آهنگ حال و هوای بین‌المللی می‌دهد. «دختر مال من است» داستان دعوای دو دوست بر سر یک زن و بحث بر سر اینکه چه کسی او را بیشتر دوست دارد را روایت می‌کند و با یک رپ به پایان می‌رسد. آهنگ‌های این آلبوم دارای تمپوی متغیری از 80 ضرب در دقیقه در «دختر مال من است» تا 138 ضرب در دقیقه در «بزن به چاک» هستند.

 

آلبوم Thriller از مضامین متناقض آثار بعدی جکسون خبر می‌دهد. جکسون با آلبوم Thriller شروع به استفاده از موتیف پارانویا و مضامین تاریک‌تر، از جمله تصاویر ماوراءالطبیعه ، در آهنگ عنوان آلبوم کرد. این موضوع در آهنگ‌های "Billie Jean"، "Wanna Be Startin' Somethin" و "Thriller" مشهود است. در آهنگ "Billie Jean"، جکسون درباره یک طرفدار وسواسی می‌خواند که ادعا می‌کند او پدر فرزندش است؛ در "Wanna Be Startin' Somethin" او علیه شایعات رسانه‌ها استدلال می‌کند. برای آهنگ "Billie Jean"، جونز از جکسون خواست تا از طریق یک لوله مقوایی شش فوتی (180 سانتی‌متری) روی اوور دابل بخواند و تام اسکات، نوازنده ساکسیفون جاز، را برای نواختن لیریکون ، یک سینتی‌سایزر کنترل شونده با باد، به کار گرفت . نوازنده بیس، لوئیس جانسون، قطعه خود را با یک گیتار بیس یاماها اجرا کرد. آهنگ با یک مقدمه طولانی بیس و درامز آغاز می‌شود. «تریلر» شامل جلوه‌های صوتی مانند صدای جیرجیر در، رعد و برق، قدم زدن، باد و زوزه سگ‌ها است.

 

آهنگ «Beat It» که با محوریت مبارزه با خشونت‌های گروهی ساخته شده بود، به نوعی ادای احترام به آهنگ «West Side Story» بود و اولین قطعه‌ی راک موفق جکسون بود که ترکیبی از دو سبک راک را ارائه می‌داد. جکسون بعدها در مورد «Beat It» گفت: «نکته این است که هیچ‌کس نباید آدم سرسختی باشد، شما می‌توانید از یک دعوا جان سالم به در ببرید و همچنان یک مرد باشید. لازم نیست برای اثبات مرد بودنتان بمیرید.» آهنگ «Human Nature» که با همکاری استیو پورکارو از گروه توتو نوشته شده است، آهنگی غمگین و درون‌نگر است، همانطور که در اشعاری مانند «در حالی که به بیرون نگاه می‌کنم، در سراسر صبح، قلب شهر شروع به تپیدن می‌کند، دست دراز می‌کنم، شانه‌اش را لمس می‌کنم، رویای خیابان را در سر دارم» به چشم می‌خورد.

 

«بزن بچاک» شامل گیتارنوازی ادی ون هالن است

 

در اواخر دهه 1970، توانایی‌های جکسون به عنوان یک خواننده به خوبی مورد توجه قرار گرفت؛ آل‌میوزیک او را به عنوان "خواننده‌ای با استعداد خیره‌کننده" توصیف کرد. استیون هولدن، منتقد رولینگ استون ، صدای او را به "لکنت نفس‌گیر و رویایی" استیوی واندر تشبیه کرد و نوشت: "تنور پر طنین جکسون فوق‌العاده زیباست. به نرمی به فالستویی شگفت‌انگیز تبدیل می‌شود که بسیار جسورانه استفاده می‌شود." با انتشار آلبوم Thriller ، جکسون می‌توانست بم بخواند - تا دو بم بم باسو - اما ترجیح می‌داد زیرتر بخواند زیرا تنورهای پاپ دامنه صوتی بیشتری برای ایجاد سبک دارند. کریستوفر کانلی، منتقد رولینگ استون، نوشت که جکسون اکنون با "صدایی کاملاً بالغ" می‌خواند که "با غم آمیخته شده است".

 

«PYT (Pretty Young Thing)»

که به جیمز اینگرام و کوئینسی جونز نسبت داده شده است، و «The Lady in My Life» اثر راد تمپرتون، به آلبوم جهت‌گیری قوی‌تری در سبک آر اند بی دادند؛ آهنگ دوم توسط جی. رندی تارابورلی به عنوان «نزدیک‌ترین آهنگ جکسون به خواندن یک تصنیف سکسی و پراحساس پس از سال‌های حضورش در موتاون » توصیف شد. جکسون پیش از این از « سکسکه آوازی » (که اولین بار در سال 1973 در آهنگ « برای تغییر زمان خیلی دیر است » استفاده شد) استفاده کرده بود، که آن را در آلبوم Thriller نیز ادامه داد . هدف از سکسکه - تا حدودی شبیه به نفس نفس زدن یا قورت دادن هوا - برانگیختن احساسات، چه هیجان، چه غم یا ترس است.

 

موزیک ویدیوها و تک‌آهنگ‌های گروه Thriller - از جمله آهنگ دوئت « دختر مال من است » اثر پل مک‌کارتنی - به ترویج برابری نژادی در ایالات متحده کمک کرده‌اند.

 

پوشش

جلد آلبوم Thriller، جکسون را در لباس سفیدی نشان می‌دهد که متعلق به عکاس دیک زیمرمن بوده است. آستین تاخورده، توله ببری را در کنار پای جکسون نشان می‌دهد که به گفته زیمرمن، جکسون از ترس اینکه مبادا خراشیده شود، آن را از صورتش دور نگه می‌داشت. تصویر دیگری از این عکسبرداری، که جکسون توله ببر را در آغوش گرفته است، برای نسخه ویژه آلبوم Thriller در سال 2001 استفاده شد.

 

انتشار و دریافت تجاری:

آلبوم Thrillerدر 29 نوامبر 1982 توسط Epic Records و در سطح بین‌المللی توسط CBS Records منتشر شد. این آلبوم در 26 فوریه 1983 به رتبه اول در جدول برترین آلبوم‌های سبک LP و Tapes بیلبورد رسید. آلبوم Thriller در اوج خود، هر هفته یک میلیون نسخه در سراسر جهان می‌فروخت. آلبوم Thriller در سال‌های 1983 و 1984 پرفروش‌ترین آلبوم در ایالات متحده بود و اولین آلبومی بود که به مدت دو سال پرفروش‌ترین آلبوم بود. همچنین از 26 فوریه 1983 تا 14 آوریل 1984، به مدت 37 هفته در رتبه اول بیلبورد 200 قرار داشت و به مدت 626 هفته غیرمتوالی (و همچنان ادامه دارد) در جدول باقی مانده است.

 

آلبوم Thriller موفقیت جهانی جکسون بود و در صدر جدول‌های استرالیا، اتریش، کانادا، فرانسه، ایتالیا، ژاپن ، هلند، سوئیس و بریتانیا قرار گرفت. این آلبوم گواهینامه‌های الماس را در آرژانتین، کانادا، دانمارک، فرانسه، مکزیک و بریتانیا دریافت کرده است. تخمین زده می‌شود که Thriller سالانه ۱۳۰،۰۰۰ نسخه در ایالات متحده به فروش می‌رساند؛ این آلبوم در فوریه ۲۰۰۳ به رتبه دوم در فهرست ایالات متحده و در مارس ۲۰۰۷ به رتبه ۳۹ در بریتانیا رسید. این آلبوم ششمین آلبوم پرفروش در بریتانیا است.

 

در 16 دسامبر 2015، آلبوم Thriller اولین آلبومی بود که توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) برای فروش حداقل 30 میلیون نسخه در ایالات متحده، گواهی 30 برابری پلاتین دریافت کرد. پس از احتساب فروش پخش آنلاین و آهنگ‌ها در جوایز آلبوم RIAA در سال 2017، آلبوم Thriller گواهی 33 برابری پلاتین دریافت کرد که نشان دهنده 33 میلیون نسخه معادل آلبوم است. تا اوت 2021، این آلبوم گواهی 34 برابری پلاتین در ایالات متحده دریافت کرده است که نشان دهنده 34 میلیون نسخه معادل آلبوم است. تا پایان سال 1983، Thriller با فروش 32 میلیون نسخه، به پرفروش‌ترین آلبوم جهان تبدیل شد. تا پایان دهه، Thriller 48 میلیون نسخه فروخته بود. [ 57 ] این آلبوم با فروش بیش از 70 میلیون نسخه در سراسر جهان، همچنان پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران است.

 

مجردها تک آهنگ:

هفت تک‌آهنگ از آلبوم Thriller منتشر شد . اولین تک‌آهنگ، « دختر مال من است »، به عنوان یک انتخاب ضعیف مورد انتقاد قرار گرفت؛ منتقدان پیش‌بینی کردند که این آلبوم ناامیدکننده خواهد بود و اظهار داشتند که جکسون در حال تسلیم شدن در برابر مخاطبان سفیدپوست است. «دختر مال من است» در صدر جدول تک‌آهنگ‌های داغ سیاه‌پوستان بیلبورد قرار گرفت، در جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد به رتبه دوم و در جدول آهنگ‌های معاصر بزرگسالان داغ به رتبه اول رسید.

« بیلی جین » در ۲ ژانویه ۱۹۸۳ منتشر شد. این آهنگ به رتبه اول جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید و به مدت هفت هفته در این رتبه باقی ماند. همچنین ظرف سه هفته در صدر جدول تک‌آهنگ‌های داغ سیاه‌پوستان بیلبورد قرار گرفت و به مدت نه هفته در رتبه اول باقی ماند. بیلبورد آن را به عنوان آهنگ شماره ۲ سال ۱۹۸۳ رتبه‌بندی کرد. این آهنگ در ۹ کشور در صدر جدول قرار گرفت و در بسیاری از کشورهای دیگر به ۱۰ آهنگ برتر رسید. «بیلی جین» یکی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های سال ۱۹۸۳ بود و به آلبوم تریلر کمک کرد تا به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل شود . همچنین به پرفروش‌ترین تک‌آهنگ انفرادی جکسون تبدیل شد. «بیلی جین» به عنوان پیشگام «موسیقی پاپ شیک و پس از سول» و همچنین آغاز سبک تغزلی پارانوئیدتر برای جکسون، که از ویژگی‌های بارز موسیقی بعدی اوست، توصیف شد.

سومین تک‌آهنگ، Beat It نیز به رتبه اول جدول تک‌آهنگ‌های سیاه‌پوستان رسید. بیلبورد آن را در سال 1983 در رتبه پنجم قرار داد. «Beat It» در اسپانیا و هلند به رتبه اول رسید. « می‌خواهی چیزی را شروع کنی » چهارمین تک‌آهنگ جکسون از آلبوم Thriller بود که به طور متوالی در ده آهنگ برتر جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت و به رتبه پنجم رسید. « Human Nature » به رتبه هفتم جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد و رتبه دوم جدول معاصر بزرگسالان بیلبورد رسید. « PYT (Pretty Young Thing) » در رتبه دهم جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت.

 

«تریلر»، آخرین تک‌آهنگ، در ۲ نوامبر ۱۹۸۳ منتشر شد. در ابتدا قرار نبود این آهنگ منتشر شود، زیرا اپیک آن را یک آهنگ جدید می‌دانست؛ به گفته والتر یتنیکوف، مدیر اجرایی، «چه کسی یک تک‌آهنگ درباره هیولاها می‌خواهد؟» در اواسط سال ۱۹۸۳، زمانی که فروش Thriller شروع به کاهش کرد، جکسون اپیک را متقاعد کرد که «Thriller» را با پشتیبانی یک موزیک ویدیوی جدید منتشر کند. این آهنگ به رتبه چهارم در بیلبورد هات ۱۰۰ و رتبه سوم در جدول بیلبورد هات بلک سینگلز رسید.

 

ویدیوهای موسیقی

موزیک ویدیوی «بیلی جین» در 10 مارس 1983 از شبکه MTV پخش شد. این موزیک ویدیو، MTV - که تا آن زمان یک کانال موسیقی نسبتاً جدید و ناشناخته بود - را به کانون توجه عمومی آورد. این موزیک ویدیو یکی از اولین ویدیوهای یک هنرمند سیاه‌پوست بود که به طور منظم توسط این کانال پخش می‌شد، زیرا مدیران شبکه احساس می‌کردند موسیقی سیاه‌پوستان به اندازه کافی « راک » نیست. این ویدیو که توسط استیو بارون کارگردانی شده است ، عکاسی را نشان می‌دهد که جکسون را دنبال می‌کند. پاپاراتزی‌ها هرگز او را نمی‌بینند و وقتی از جکسون عکس می‌گیرند، او در تصویر ظاهر نمی‌شود. او در اتاق هتل بیلی جین می‌رقصد و در حالی که در پیاده‌رو قدم می‌زند، هر کاشی با لمس او روشن می‌شود.

موزیک ویدیوی «Beat It» اولین بار در 31 مارس 1983 در ساعات پربیننده MTV پخش شد. برای افزودن اصالت به تولید و همچنین ایجاد صلح بین آنها، جکسون ایده‌ای داشت که اعضای باندهای خیابانی رقیب لس‌آنجلس، کریپس و بلادز ، را به کار بگیرد، و حدود 80 عضو واقعی باند را در آن گنجاند. طرح داستان این است که جکسون دو گانگستر را از طریق قدرت موسیقی و رقص به هم می‌رساند. همچنین به خاطر «رقص‌آرایی دسته‌جمعی» رقصندگان هماهنگ، که به مشخصه بارز موزیک ویدیوهای جکسون تبدیل شد، قابل توجه است.

ژاکتی که جکسون در ویدئوی « Beat It » پوشیده بود، در نمایشگاه هارد راک آن ویلز در میامی به نمایش گذاشته شد.

 

موزیک ویدیوی «Thriller» در 2 دسامبر 1983 از شبکه MTV پخش شد.در این موزیک ویدیو، جکسون و دوست دخترش (با بازی اولا ری ) هنگام بازگشت از سینما به خانه با زامبی‌ها روبرو می‌شوند ؛ جکسون تبدیل به یک زامبی می‌شود و با انبوهی از مردگان متحرک رقص اجرا می‌کند‌. این موزیک ویدیو در سال 1999 توسط MTV توسط VH1 در سال 2001، و در سال 2011 توسط مجله تایم به عنوان بزرگترین موزیک ویدیوی تمام دوران انتخاب شد. در سال 2009، این موزیک ویدیو اولین موزیک ویدیویی بود که توسط کتابخانه کنگره برای ثبت ملی فیلم انتخاب شد. این کتابخانه آن را به عنوان «مشهورترین موزیک ویدیوی تمام دوران» توصیف کرد.

پس از انتشار، Thriller مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اگرچه برخی احساس می‌کردند که از Off the Wall پایین‌تر است . مایک گاردنر از Record Mirror نقد مثبتی به Thriller نوشت، هرچند خاطرنشان کرد که این آلبوم «به دنبال راحتی دنج» است، نه از نظر فنی «پیشرفته» موجود در Off the Wall. گوین مارتین از NME نقد ناامیدکننده‌ای از Thriller ارائه داد و ادعا کرد که به نظر می‌رسد قبل از Off the Wall منتشر شده است. مارتین به ویژه از ترانه‌سرایی جکسون انتقاد کرد: «احساس کلی که از Thriller ناشی می‌شود ، این است که به یک هنرمند تازه‌کار کنترل هنری زیادی داده می‌شود». بو هیلیر، نویسنده Smash Hits، خاطرنشان کرد که اگرچه Thriller به اندازه Off the Wall «فوری» نیست، اما همچنان یک «محصول درجه یک» است.

 

جی . دی. کانسیدین در مجله Musician از آلبوم Thriller تمجید کرد و نوشت که این آلبوم «کاملاً شبیه یک آلبوم برنده به نظر می‌رسد» و جکسون و جونز «کار فوق‌العاده‌ای در بازآفرینی ریتم‌های نرم و تنظیم‌های دقیق» که صدای آلبوم Off the Wall را تعریف می‌کرد، انجام دادند . جان راکول در نیویورک تایمز نوشت که Thriller «یک ​​آلبوم پاپ فوق‌العاده، آخرین بیانیه یکی از خوانندگان بزرگ موسیقی پاپ امروز» است و «در اینجا نیز آهنگ‌های موفق زیادی وجود دارد». راکول معتقد بود که این آلبوم به شکستن «موانع مخربی که مرتباً بین موسیقی سفیدپوستان و سیاه‌پوستان ایجاد می‌شود» کمک کرده است، به خصوص که «نشریات و ایستگاه‌های رادیویی سفیدپوستان که معمولاً از موسیقی سیاه‌پوستان اجتناب می‌کنند. ظاهراً مایلند وانمود کنند که او اصلاً سیاه‌پوست نیست». کریستوفر کانلی در نقدی همزمان برای رولینگ استون ، Thriller را «یک آلبوم پرانرژی» با «پیامی دلخراش و تاریک» نامید. او آهنگ‌های این آلبوم را با چالش‌های زندگی که جکسون ۲۴ ساله از زمان آلبوم Off the Wall با آن مواجه شده بود ، مقایسه کرد و در عین حال مشاهده کرد که او «صدای فالستوی پسرانه را کنار گذاشته» و با «عزمی راسخ» و «صدایی کامل و بزرگسالانه» با «چالش‌هایش» روبرو شده است. کانلی بر پیشرفت موسیقی جکسون از آلبوم Off the Wall تأکید کرد و نوشت: «نگرش جدید جکسون به Thriller فوریت احساسی عمیق‌تری، هرچند کمتر غریزی، نسبت به هر یک از آثار قبلی او می‌دهد و نقطه عطف دیگری در پیشرفت خلاقانه این هنرمند فوق‌العاده با استعداد است.» در The Village Voice ، رابرت کریستگاو گفت: «این تقریباً یک کار پر از موفقیت است، اما در چنین سطح بالایی تقریباً کلاسیک است.»

 

یک سال پس از انتشار آلبوم، مجله تایم سه تک‌آهنگ اصلی آلبوم را خلاصه کرد و گفت: «نبض آمریکا و بخش زیادی از جهان به طور نامنظم حرکت می‌کند و با ریتم محکم «بیلی جین»، آریای آسفالتی «بیت ایت» و لرزهای فوق‌العاده خنک «تریلر» به طور همزمان می‌کوبد.» در سال 1989، منتقدان موسیقی تورنتو استار آلبوم‌هایی را که در ده سال گذشته بررسی کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند تا فهرستی از آنها بر اساس «تأثیر تجاری بر اهمیت اجتماعی، و صرفاً شایستگی موسیقی» تهیه کنند. تریلر در رتبه اول فهرست قرار گرفت، جایی که از آن به عنوان «اثر اصلی» او یاد شد و «موفقیت تجاری از آن زمان دستاوردهای هنری جکسون در تریلر را تحت الشعاع قرار داده است ، و این جای تأسف دارد. این آلبوم برای آن زمان، سرشار از انتظار نفس‌گیر و ترسی هولناک از دنیای بزرگسالان، فانتزی درخشانی که سرشار از شور جنسی بود، اما جایی برای تأمل جدی باقی می‌گذاشت.» کریستگو در کتاب «راهنمای ضبط کریستگو: دهه 80» (1990) نوشت: «چیزی که نمی‌توانستیم بدانیم این است که هر آهنگ موفقی به جز «PYT» چقدر درخشان در معرض دید عموم و لذت عمومی قرار خواهد گرفت.»

 

جوایز:

تریلر در نظرسنجی Pazz & Jop روزنامه The Village Voice در سال ۱۹۸۳ در صدر قرار گرفت. جکسون در بیست و ششمین دوره جوایز گرمی، نامزد دریافت رکورد ۱۲ جایزه گرمی شد. این آلبوم هشت جایزه گرمی، از جمله آلبوم سال، را از آن خود کرد که رکورد جدیدی محسوب می‌شود. جکسون هفت جایزه گرمی را برای این آلبوم از آن خود کرد، در حالی که هشتمین جایزه گرمی به بروس سویدین رسید. ریچارد هرینگتون از واشنگتن پست این مراسم را «نمایش مایکل جکسون» توصیف کرد و نوشت: «این دقیقاً همان نوع نمایش تک نفره بود که همه پیش‌بینی می‌کردند». جکسون با دریافت جایزه آلبوم سال، پس از باربرا استرایسند در ۲۲ سالگی و استیوی واندر در ۲۳ سالگی، سومین جوان برنده این جایزه شد. در همان سال، جکسون هشت جایزه موسیقی آمریکا ، از جمله جایزه شایستگی موسیقی آمریکا ، و سه جایزه موسیقی ویدیوی MTV را از آن خود کرد. ​​آلبوم Thriller در 7 فوریه 1984 به عنوان پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران شناخته شد و نام آن در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شد.

در سال ۱۹۸۴ و ۲ سال بعد از انتشار تریلر، دومین ستاره مایکل جکسون در پیاده‌روی شهرت هالیوود ثبت می‌شود. او اولین هنرمندی بود که در این پیاده‌رو، دو ستاره در یک رده (موسیقی) داشت. علاوه بر مایکل، تنها ۵ هنرمند موسیقی دیگر توانسته‌اند تا به امروز ۲ ستاره ثبت کنند.

مایکل جکسون نامزدی‌های بی‌شماری برای آلبوم تریلر دریافت نمود که تعداد بسیار زیادی از آن‌ها را برنده شد. بخشی از مهم‌ترین این جوایز در جدول‌های زیر آمده‌است. (جدول‌های زیر تنها به تعداد جوایز برده شده می‌پردازد و تعداد نامزدی‌ها در آن ذکر نشده‌است)

 

کتاب رکوردهای جهانی گینس

کتاب رکوردهای گینس نام کتابی است که سالیانه منتشر می‌شود. در این کتاب تمام رکوردهای جهان (رکوردهایی به دست انسان‌ها یا در طبیعت) وجود دارد. مایکل جکسون با ۳۹ رکورد، بیشتر از هر هنرمند دیگری رکورد در این کتاب ثبت کرده‌است.

 

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ تریلر پرفروش‌ترین آلبوم موسیقی تمام دوران‌ها ثبت شد

۲۰۰۲ تریلر مایکل جکسون پرفروش‌ترین موزیک ویدئوی جهان ثبت شد

۲۰۰۶ تریلر مایکل جکسون موفق‌ترین موزیک ویدئوی جهان ثبت شد

۲۰۰۶ تریلر بیشترین زمان بودن یک آلبوم در رتبه ۱ جداول موسیقی آمریکا ثبت شد

۲۰۰۹ «تریلر» بزرگ‌ترین رقص گروهی برای آهنگ یک آلبوم با حدود ۱۴ هزار نفر شرکت‌کننده ثبت شد

۲۰۱۱ ژاکت تریلر مایکل جکسون گران‌قیمت‌ترین ژاکت فروش رفته در یک حراجی ثبت شد

مجله جهانی گیتار

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ «بزن به چاک» بزرگ‌ترین تک‌نوازی گیتار در تمام دوران‌ها ثبت شد

جایزه گرمی

در سال ۱۹۸۴ (۱۳۶۳ ه‍.ش) مایکل جکسون رکورد «دریافت بیشترین تعداد جایزهٔ گرمی در یک شب» را با دریافت ۸ گرمی از آن خود کرد که ۷ عدد از آن برای آلبوم تریلر بود. این تعداد جایزه، برای اولین بار بود که در طول یک سال توسط یک نفر به دست می‌آمد. اما در ۲۳ فوریه ۲۰۰۰، آلبوم فراطبیعی از گروه سانتانا برنده ۸ جایزه گرمی شد و رکورد «دریافت بیشترین تعداد جایزهٔ گرمی در یک شب» که برای ۱۷ سال پیاپی به مایکل جکسون تعلق داشت بین سانتانا و جکسون تقسیم شد.

 

در سال ۱۹۸۵ نیز جایزه «بهترین موزیک ویدئوی فرم طولانی» را برای «ساخت تریلر مایکل جکسون» برنده شد. بروس سوئدن نیز یک جایزه برای «مهندسی ضبط آلبوم» برد. آلبوم تریلر در مجموع به همراه ترانه‌ها و موزیک ویدئوهایش، ۹ جایزه گرمی برده‌است.

 

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ تریلر آلبوم سال پیروز

«بزن به چاک» ضبط سال پیروز

مایکل جکسون و کوئینسی جونز تهیه‌کننده سال پیروز

«بیلی جین» بهترین ترانه سبک آر اند بی پیروز

«تریلر» بهترین اجرای خواننده مرد در سبک پاپ پیروز

«بیلی جین» بهترین اجرای خواننده مرد در سبک آر اند بی پیروز

«بزن به چاک» بهترین اجرای خوانندهٔ مرد در سبک راک پیروز

بروس سوئدن بهترین مهندس ضبط (غیر کلاسیک) پیروز

۱۹۸۵ ساخت تریلر مایکل جکسون بهترین موزیک ویدئوی فرم طولانی پیروز

 

تالار مشاهیر گرمی

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۲۰۰۸ تریلر تالار مشاهیر گرمی اضافه شد

جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی

در سال ۱۹۸۴ مایکل ۳ جایزه مراسم جوایز موزیک ویدئوی MTV را برد.

 

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ «تریلر مایکل جکسون» بهترین اجرای کلی ویدئویی پیروز

تریلر بهترین طراحی رقص پیروز

تریلر جایزه انتخاب بینندگان پیروز

جوایز موسیقی آمریکا

در سال ۱۹۸۴ مایکل ۸ جایزه جوایز موسیقی آمریکا را برد.

 

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ جایزه شایستگی پیروز

هنرمند برگزیده مرد (راک/پاپ) پیروز

هنرمند برگزیده مرد (سول/آر اند بی) پیروز

تریلر آلبوم برگزیده (راک/پاپ) پیروز

تریلر آلبوم برگزیده (سول/آر اند بی) پیروز

«بیلی جین» تک‌آهنگ برگزیده (راک/پاپ) پیروز

«بزن به چاک» ویدئوی برگزیده (راک/پاپ) پیروز

«بزن به چاک» ویدئوی برگزیده (سول/آر اند بی) پیروز

جوایز ویدئوی آمریکا

در سال ۱۹۸۴ (۱۳۶۳ ه‍.ش)، جکسون ۲ جایزه مراسم جوایز ویدئوی آمریکا را برنده شد.

 

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ تریلر مایکل جکسون بهترین ویدئوی فرم طولانی پیروز

تریلر مایکل جکسون بهترین ویدئوی خانگی پیروز

 

جایزه بریت

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۸۴ تریلر بهترین آلبوم بین‌المللی پیروز

 

جایزه موسیقی جهان

سال نامزدی / اثر جایزه نتیجه

۱۹۹۶ تریلر پرفروش‌ترین ضبط تمام دوران‌ها پیروز

 

رتبه‌بندی‌ها:

در سال ۱۹۹۲، به مناسبت دهمین سالگرد انتشار آلبوم Thriller، جایزه ویژه بیلبورد به این آلبوم اهدا شد. در سال ۲۰۰۰، این آلبوم در فهرست ۱۰۰۰ آلبوم برتر تمام دوران کالین لارکین ، در رتبه ۶۴ قرار گرفت . همچنین در فهرست ۵۰ آلبوم برتر سول/آر اند بی تمام دوران، رتبه دوم را کسب کرد. در این کتاب آمده است: این آلبوم بهترین نمونه از دیسکو-پاپ بی‌نقص است و اثری است که باید به افراد مغرور به موسیقی و افراد مبتلا به افسردگی مانیک تجویز شود. در مراسم جوایز موسیقی بیلبورد ۲۰۰۲ ، به عنوان نشانه‌ای از ماندگاری آلبوم، دومین جایزه ویژه بیلبورد به Thriller اهدا شد تا از او به خاطر هفته‌های بیشتری که در رتبه اول بیلبورد ۲۰۰ نسبت به هر آلبوم دیگری در تاریخ بوده، قدردانی شود. در سال 2003، این آلبوم در فهرست 500 آلبوم برتر تمام دوران رولینگ استون در رتبه 20 قرار گرفت و این رتبه را در فهرست تجدیدنظر شده سال 2012 نیز حفظ کرد - این آلبوم بالاترین رتبه را در بین آلبوم‌های پاپ در هر دو فهرست دارد. در فهرست به‌روز شده سال 2020 رولینگ استون ، آلبوم Thriller در رتبه 12 قرار گرفت. این آلبوم توسط انجمن ملی بازرگانان ضبط (NARM) به همراه تالار مشاهیر راک اند رول ، در رتبه سوم فهرست 200 آلبوم قطعی تمام دوران قرار گرفت. "Beat It" و "Billie Jean" هر دو در فهرست 500 آهنگی که راک اند رول را شکل دادند، توسط تالار مشاهیر راک اند رول قرار گرفتند. در سال 2006، تایم آلبوم Thriller را در فهرست 100 آلبوم تمام دوران خود قرار داد. در سال 2008، 25 سال پس از انتشارش، این آلبوم به تالار مشاهیر گرمی راه یافت و چند هفته بعد، در میان 25 آلبوم ضبط شده توسط کتابخانه کنگره در فهرست ملی ضبط موسیقی به عنوان "از نظر فرهنگی مهم" ثبت شد. در سال 2009، منتقدان موسیقی MTV Base و VH1 هر دو آلبوم Thriller را به عنوان بهترین آلبوم منتشر شده از سال 1981 معرفی کردند. Thriller سپس، به همراه دیگر آلبوم‌های مورد علاقه منتقدان، توسط عموم مردم مورد نظرسنجی قرار گرفت. 40000 نفر، آلبوم Thriller را به عنوان بهترین آلبوم تمام دوران توسط MTV Generation انتخاب کردند و یک سوم آرا را به خود اختصاص دادند. در سال 2012، مجله Slant، آلبوم Thriller را به عنوان بهترین آلبوم دهه 1980 رتبه‌بندی کرد. آلبوم Thriller در رتبه سوم بزرگترین آلبوم‌های تمام دوران بیلبورد 200 قرار گرفت. بیلبورد همچنین این آلبوم را در رتبه چهارم فهرست 92 آلبوم دارای گواهی الماس خود که از بدترین تا بهترین رتبه‌بندی شده‌اند، قرار داد: نظر منتقدان. در سال 2018، روزنامه ایندیپندنت ، Thriller را "الهام‌بخش‌ترین آلبوم تمام دوران" نامید.

 

میراث و نفوذ:

صنعت موسیقی:

 

جکسون (وسط) به همراه رئیس جمهور ایالات متحده رونالد ریگان و بانوی اول نانسی ریگان در کاخ سفید در سال ۱۹۸۴

موفقیت تریلر به جکسون اهمیت فرهنگی‌ای بخشید که پیش از آن هرگز توسط یک آمریکایی آفریقایی‌تبار در صنعت سرگرمی به دست نیامده بود. بلندر جکسون را به عنوان «نماد برجسته پاپ اواخر قرن بیستم» توصیف کرد، در حالی که نیویورک تایمز نوشت که او یک «پدیده موسیقی» است و «در دنیای موسیقی پاپ، مایکل جکسون و هر کس دیگری وجود دارد». ریچارد کورلیس از مجله تایم ، تریلر را به عنوان «بزرگترین آلبوم پاپ تمام دوران» ستود.

 

جکسون نحوه عملکرد این صنعت را، چه به عنوان یک شخصیت هنری و چه به عنوان یک نهاد مالی و سودآور، تغییر داد. آلبوم Thriller در اوج دوران آلبوم منتشر شد ، دورانی که صفحات کامل موسیقی را به عنوان شکل غالب مصرف موسیقی ضبط شده و بیان هنری در صنعت، مقدم بر تک آهنگ‌ها قرار داده بود. موفقیت تک آهنگ‌های Thriller نشان‌دهنده تجدید حیات کوتاهی در فروش این قالب بود، و تصورات مربوط به تعداد تک آهنگ‌هایی که می‌توانستند با موفقیت از یک آلبوم منتشر شوند را تغییر داد.

 

وکیل او، جان برانکا، گفت که جکسون تا آن زمان به بالاترین نرخ حق امتیاز در صنعت موسیقی دست یافته بود: حدود 2 دلار (6.05 دلار آمریکا به نرخ دلار سال 2024 ) برای هر آلبوم فروخته شده. در نتیجه، جکسون سود رکوردشکنی از فروش دیسک‌های فشرده و از فروش نسخه‌های مستند « ساخت تریلر مایکل جکسون» ، تهیه‌کننده جکسون و جان لندیس ، به دست آورد. این فیلم که توسط MTV تأمین مالی شده بود، در چند ماه اول خود بیش از 350000 نسخه فروخت. سود بیشتر از نوآوری‌هایی مانند عروسک مایکل جکسون حاصل شد که در ماه مه 1984 با قیمت 12 دلار (36 دلار آمریکا به نرخ دلار سال 2024) در فروشگاه‌ها عرضه شد. جایگاه تریلر در فرهنگ آمریکایی توسط زندگینامه‌نویس جی. رندی تارابورلی توصیف شده است: «در مقطعی، تریلر دیگر مانند یک کالای تفریحی - مانند یک مجله، یک اسباب‌بازی، بلیط یک فیلم پرفروش - فروخته نمی‌شد و مانند یک کالای اساسی خانگی به فروش می‌رسید.»

 

گیل فریزن، رئیس وقت A&M Records ، در بیانیه‌ای در زمان انتشار آلبوم گفت: «کل صنعت موسیقی در این موفقیت سهم دارد». دیگران بعداً با این نظر موافق بودند. مجله تایم حدس زد که «پیامدهای Thriller بهترین سال‌های صنعت موسیقی را از زمان روزهای پرشور سال 1978، زمانی که درآمد داخلی آن 4.1 میلیارد دلار تخمین زده می‌شد، به خود اختصاص داده است.» تایم تأثیر Thriller را به عنوان «بازگرداندن اعتماد به نفس» برای صنعتی که در مرز «ویرانه‌های پانک و مناطق شیک پاپ سینث‌سایزر» قرار داشت، خلاصه کرد . این نشریه تأثیر جکسون را در آن زمان اینگونه توصیف کرد: «ستاره موسیقی رکوردز، رادیو، راک ویدیو. یک تیم نجات تک نفره برای صنعت موسیقی. ترانه‌سرایی که ضرب آهنگ را برای یک دهه تعیین می‌کند. رقصنده‌ای با شیک‌ترین پاهای خیابانی. خواننده‌ای که از تمام مرزهای سلیقه و سبک و رنگ پوست عبور می‌کند.»

 

دهه ۸۰ زمانی بود که ستاره‌ها جای هنرمندان را به عنوان حاملان اهمیت گرفتند... وقتی هنر مالکیت معنوی است، تصویر و هاله، جوهره زیبایی‌شناختی را در بر می‌گیرند، هر چه که دقیقاً باشد. وقتی هنر سرمایه است، فروش با کیفیت زیبایی‌شناختی پیوند می‌خورد - اعداد و ارقام تریلر بخشی از تجربه آن هستند.

— رابرت کریستگو در راهنمای ضبط کریستگو: دهه ۸۰ (۱۹۹۰)

در حالی که تریلر و «بیلی جین» به دنبال جذب مخاطبان بازار خود بودند، MTV و تلویزیون کابلی سهم بازار بسیار کمتری نسبت به ایستگاه‌های تلویزیونی پخش در ایالات متحده داشتند. CBS/EpicRecords به دنبال تبلیغ تریلر با مخاطبان پخش تلویزیونی ملی در ایستگاه‌های وابسته به ABC، NBC و CBS و همچنین ایستگاه‌های تلویزیونی مستقل بزرگ بود.

اولین پخش تلویزیونی ملی اولین ویدیوی آلبوم تریلر ، «بیلی جین»، در طول هفته هالووین در اکتبر 1984 بود و ایده تهیه‌کنندگان اجرایی Video Concert Hall، چارلز هندرسون و جری کرو، بود. Video Concert Hall، اولین شبکه تلویزیونی موزیک ویدیو در سراسر کشور، این ویژه برنامه یک ساعته را در هالیوود و آتلانتا، جایی که استودیوهای تلویزیونی Video Concert Hall واقع شده بودند، ضبط کرد. ویژه برنامه تلویزیونی تریلر به میزبانی وینسنت پرایس، همبازی‌اش در سریال ویدیویی تریلر، توسط شرکت Henderson-Crowe Syndications, Inc. توزیع شد و در 20 بازار برتر تلویزیونی و بخش عمده‌ای از ایالات متحده، از جمله ایستگاه‌های تلویزیونی WNEW (نیویورک)، WFLD (شیکاگو)، KTTV (لس‌آنجلس)، WPLG (میامی)، WQTV (بوستون) و WXIA (آتلانتا)، در مجموع 150 ایستگاه تلویزیونی پخش شد.

 

تریلر تأثیر پیشگامانه‌ای بر ژانرها و سبک‌های موسیقی سیاه‌پوستان داشت. به گفته مایلز وایت، متخصص موسیقی قومی، این آلبوم «صدای آر اند بی معاصر پسا دیسکو» را کاملاً تعریف کرد و «زیبایی‌شناسی ترکیبی را که از زمان لویی جردن در دهه 1940 جام مقدس موسیقی عامه‌پسند سیاه‌پوستان بود، به‌روز کرد». وایت با اشاره به تسلط بی‌سابقه یک هنرمند آفریقایی-آمریکایی بر موسیقی پاپ جریان اصلی، در ادامه می‌نویسد: «انتخاب آهنگ‌ها و زیبایی‌شناسی صدای این آلبوم با حساسیت‌های سول و پاپ به طور یکسان بازی کرد، برای مخاطبان گسترده‌ای جذاب بود و در سراسر نژاد، جنسیت، طبقه و نسل فروش داشت»، در حالی که ظهور جکسون از موتاون را به عنوان «پادشاه سبک ترکیبی پاپ-سول» نشان می‌داد. سایمون ووزیک-لوینسون، نویسنده مجله Entertainment Weekly، آن را «بزرگترین آلبوم پاپ-سول» دانسته است، رولینگ استون که در فهرست 40 آلبوم پیشگامانه تمام دوران قرار دارد، نوشت:

تصور چشم‌انداز موسیقی امروزی بدون آلبوم Thriller دشوار است ، آلبومی که بازی را هم از نظر صوتی و هم از نظر بازار تغییر داد. ترکیب عصبی و بزرگ این آلبوم از پاپ، راک و سول، امواج لرزه‌ای را در سراسر رادیو به راه انداخت و هم از کراس‌اوورهای پرطرفدار (مانند تک‌نوازی گیتار ادی ون هالن در آهنگ "Beat It") و هم از تلاش‌های مخفیانه‌تر برای ترکیب ژانرها استقبال کرد. ویدیوهای سینمایی و پر زرق و برق این آلبوم - از فیلم کوتاه جان لندیس که "Thriller" را تبلیغ می‌کرد تا ادای احترام به آهنگ " West Side Story " که با "Beat It" همراه بود - به این فرم تازه متولد شده مشروعیت بخشید و MTV را مجبور کرد تا هنرمندان سیاه‌پوست را در لیست‌های پخش خود بگنجاند. استراتژی تبلیغاتی آن، که منجر به انتشار هفت قطعه از نه قطعه آن به صورت تک‌آهنگ شد، استاندارد آنچه را که دقیقاً یک LP "پر از موفقیت" را تشکیل می‌داد، بالا برد. فراتر از شکستن رکوردها، این آلبوم رکوردها را شکست و نشان داد که پاپ تا چه حد می‌تواند پیشرفت کند: پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران، اولین آلبومی که در یک شب هشت جایزه گرمی را از آن خود کرد و اولین آلبومی که به مدت یک سال در جدول 10 آهنگ برتر باقی ماند.

 

اپیک رکوردز نیز در مورد اهمیت این آلبوم نوشت: « تریلر چیزی بیش از یک آلبوم، هم در قرن بیستم و هم در قرن بیست و یکم به عنوان یک پدیده چندرسانه‌ای فرهنگی جهانی باقی مانده است، موانع موسیقی را در هم شکسته و مرزهای پاپ را برای همیشه تغییر داده است. موسیقی تریلر چنان پویا و منحصر به فرد است که هر تعریفی از راک، پاپ یا سول را که قبلاً وجود داشت، به چالش کشید.» آلن لایت در رولینگ استون اهمیت تاریخی این آلبوم را اینگونه توضیح داد: «در دنیای امروز که فروش رو به کاهش و مخاطبان پراکنده‌ای دارد، تقریباً غیرممکن است که تصور کنیم این آلبوم چقدر بر فرهنگ غالب شده و آن را متحد کرده است.»

 

از لحظه انتشار تریلر ، استانداردی را برای صنعت موسیقی تعیین کرد: هنرمندان، ناشران موسیقی، تهیه‌کنندگان، بازاریابان و حتی طراحان رقص. این موزیک ویدیو از زمان خود جلوتر بود و نه تنها در حرفه جکسون، بلکه در تاریخ موسیقی پاپ نیز یک موزیک ویدیوی ماندگار محسوب می‌شود. رویکرد اپیک رکوردز برای خلق آهنگ و ویدیویی که برای بازار انبوه جذاب باشد، در نهایت بر نحوه بازاریابی و انتشار آهنگ‌های حرفه‌ای فعلی تأثیر گذاشت. تولید یک مینی‌فیلم توسط جان لندیس، به جای موزیک ویدیوی کوتاه معمول، استانداردها را برای سایر کارگردانان و تهیه‌کنندگان افزایش داد.

 

موزیک ویدیوها و برابری نژادی:

پیش از موفقیت آلبوم Thriller ، بسیاری احساس می‌کردند که جکسون به دلیل سیاه‌پوست بودنش برای پخش در MTV با مشکل مواجه شده است. والتر یتنیکوف، رئیس CBS Records ، به MTV گفت: «دیگر به شما ویدیو نمی‌دهم و می‌خواهم علناً به آنها بگویم که شما نمی‌خواهید موسیقی یک سیاه‌پوست را پخش کنید.» یتنیکوف MTV را متقاعد کرد که پخش «بیلی جین» و «بیت ایت» را آغاز کند، که منجر به یک همکاری طولانی مدت شد و به دیگر هنرمندان سیاه‌پوست کمک کرد تا به رسمیت شناخته شوند. MTV ادعاهای نژادپرستی در پخش برنامه‌هایش را رد می‌کند.

محبوبیت ویدیوهای جکسون، مانند «Beat It» و «Billie Jean»، به محبوبیت MTV کمک کرد و تمرکز آن به سمت پاپ و R&B تغییر یافت. جکسون با استفاده از داستان‌های پیچیده، رقص‌های نمایشی، جلوه‌های ویژه و حضور کوتاه سلبریتی‌ها، رسانه موزیک ویدیو را به یک فرم هنری و ابزار تبلیغاتی تبدیل کرد.

وقتی ویدیوی ۱۴ دقیقه‌ای «Thriller» پخش شد، MTV برای پاسخگویی به تقاضا، آن را دو بار در ساعت پخش کرد. این ویدیو نشان‌دهنده افزایش مقیاس موزیک ویدیوها بود و به طور معمول به عنوان بهترین موزیک ویدیو تاریخ شناخته شده است. این ویدیو به دلیل تبدیل موزیک ویدیوها به یک فرم هنری جدی، از بین بردن موانع نژادی در سرگرمی‌های عامه‌پسند و رواج فرمت ساخت مستند، مورد تقدیر قرار گرفته است. بسیاری از عناصر تأثیر ماندگاری بر فرهنگ عامه داشته‌اند، مانند رقص زامبی و ژاکت قرمز جکسون که توسط همسر لندیس، دبورا نادولمن، طراحی شده بود.

 

نلسون جورج ، نویسنده، منتقد موسیقی و روزنامه‌نگار، در سال ۲۰۰۴ نوشت: «شنیدن آهنگ‌های تریلر و جدا کردن آنها از ویدیوها دشوار است. برای اکثر ما، تصاویر، آهنگ‌ها را تعریف می‌کنند. در واقع می‌توان گفت که مایکل اولین هنرمند عصر MTV است که یک آلبوم کامل او تا این حد در تخیل عمومی با تصاویرش مرتبط است.» فیلم‌های کوتاهی مانند تریلر تا حد زیادی منحصر به جکسون باقی مانده‌اند، در حالی که سکانس رقص گروهی در «بزن به چاک» بارها مورد تقلید قرار گرفته است. طراحی رقص در تریلر به بخشی از فرهنگ پاپ جهانی تبدیل شده است و در همه جا از بالیوود گرفته تا زندان‌های فیلیپین تکرار می‌شود.

 

موفقیت جکسون به عنوان یک هنرمند سیاه‌پوست بی‌سابقه بود. مجله تایم در سال 1984 نوشت: «جکسون از زمان بیتلز بزرگترین پدیده است. او داغ‌ترین پدیده مجرد از زمان الویس پریسلی است. او شاید محبوب‌ترین خواننده سیاه‌پوست تاریخ باشد.» به گفته واشنگتن پست، آلبوم Thriller راه را برای دیگر هنرمندان آفریقایی-آمریکایی مانند پرینس هموار کرد تا به شهرت عمومی برسند. کریستگاو آلبوم «دختر مال من است» را به خاطر مطرح کردن ایده عشق بین نژادی در رادیو تحسین کرد.

 

ارزیابی مجدد:

تریلر همچنان مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است. در سال ۲۰۲۴، اندرو آر. چو در مجله تایم نوشت که تریلر «ستونی استوار از فرهنگ آمریکایی » و «استانداردی طلایی است که همه هنرمندان پاپ در حضور فراگیر و محبوبش آرزوی آن را دارند». استفن توماس ارلوین از آل‌میوزیک نوشت که این آلبوم چیزی برای جلب توجه همه دارد. او معتقد بود که این آلبوم، فانک و هارد راک سخت‌تری را به نمایش می‌گذارد و در عین حال «به‌طور غیرقابل انکاری سرگرم‌کننده» باقی می‌ماند، و نوشت که «می‌خواهی چیزی را شروع کنی» «تازه‌ترین فانک آلبوم [اما] کلاستروفوبیک‌ترین و ترسناک‌ترین آهنگی است که جکسون تا به حال ضبط کرده است». ارلوین احساس می‌کرد که این آلبوم نسبت به آلبوم قبلی جکسون پیشرفت داشته است، اگرچه از آهنگ عنوان آلبوم انتقاد می‌کرد و آن را «مسخره» توصیف می‌کرد و «نیروی حرکت» آلبوم را «از بین می‌برد». در راهنمای آلبوم جدید رولینگ استون (2004)، جان پارلس نوشت که جکسون «جاه‌طلبی‌هایش را دو برابر و مخاطبانش را چند برابر کرده است... تریلر کمک موسیقیایی بیشتری در تبدیل شدن به پرفروش‌ترین آلبوم غیرمجموعه‌ای تمام دوران داشت: رقص جکسون و حضور خیره‌کننده‌اش روی صحنه، که با دسترسی تبلیغاتی نوظهور موزیک ویدیو و استقبال دوران ریگان از شهرت پر زرق و برق تقویت شده بود. اما به ویژه در هفت تک‌آهنگ پرفروش آلبوم (از نه آهنگ)، موسیقی به تنهایی پابرجاست.» نلسون جورج، منتقد فرهنگی، نوشت که جکسون «با تریلر به عنوان یک کتاب درسی، آر. کلی ، آشر ، جاستین تیمبرلیک و افراد بی‌شماری را آموزش داده است ».

 

انتشار مجدد و فروش کاتالوگ:

آلبوم Thriller در 16 اکتبر 2001، در مجموعه‌ای گسترده‌تر با عنوان Thriller: Special Edition ، دوباره منتشر شد. این آلبوم بازسازی شده و شامل یک کتابچه جدید و قطعات اضافی، از جمله آهنگ‌های "Someone in the Dark"، "Carousel" و دموی اصلی "Billie Jean" جکسون، و همچنین مصاحبه‌های صوتی با جونز و تمپرتون است. سونی همچنین میک گوزاوسکی، مهندس صدا و میکس‌کننده، را برای ایجاد میکس‌های صدای فراگیر 5.1 کاناله از آلبوم‌های Thriller و سایر آلبوم‌های جکسون برای فرمت Super Audio CD استخدام کرد، اما جکسون این میکس‌ها را تأیید نکرد. در نتیجه، Thriller فقط در نسخه استریو بر روی SACD منتشر شد. نسخه صدای فراگیر Thriller تا نوامبر 2022 محقق نشد، زمانی که سونی به افتخار چهلمین سالگرد آلبوم، میکس‌های 360 Reality Audio و Dolby Atmos از Thriller را به ترتیب برای آمازون موزیک و اپل موزیک ساخت و منتشر کرد.

 

در فوریه ۲۰۰۸، اپیک رکوردز آلبوم Thriller 25 را منتشر کرد; جکسون به عنوان تهیه‌کننده اجرایی در آن فعالیت داشت. آلبوم Thriller 25 بر روی سی‌دی، یو‌اس‌بی و صفحه وینیل با هفت قطعه اضافی، آهنگ جدید "For All Time"، قطعه‌ای از صدای پرایس و پنج ریمیکس با حضور هنرمندان آمریکایی فرگی، will.i.am ، کانیه وست و ایکان منتشر شد. همچنین شامل یک دی‌وی‌دی شامل سه موزیک ویدیو، اجرای "Billie Jean" از موتاون ۲۵ و یک کتابچه با پیامی از جکسون بود. تصنیف " For All Time " ظاهراً مربوط به سال ۱۹۸۲ است، اما اغلب به عنوان اثری از جلسات Dangerous شناخته می‌شود.

 

آلبوم Thriller 25 از نظر تجاری موفقیت‌آمیز بود و به ویژه به عنوان یک انتشار مجدد، عملکرد خوبی داشت. در هشت کشور و اروپا به رتبه اول رسید. در ایالات متحده به رتبه دوم، در بریتانیا به رتبه سوم و در بیش از 30 نمودار ملی به جمع 10 آلبوم برتر راه یافت. در 11 کشور از جمله بریتانیا، گواهینامه طلایی دریافت کرد، در فرانسه 2 گواهینامه طلایی و در لهستان گواهینامه پلاتینیوم دریافت کرد. در ایالات متحده، Thriller 25 دومین آلبوم پرفروش هفته انتشار خود بود و با فروش 166 هزار نسخه، تنها چهارده هزار نسخه تا رسیدن به رتبه اول فاصله داشت. این آلبوم به عنوان یک آلبوم منتشر شده مجدد، واجد شرایط ورود به جدول بیلبورد ۲۰۰ نبود، اما در جدول‌های کاتالوگ پاپ در رتبه اول قرار گرفت (جایی که برای ده هفته غیر متوالی در آن باقی ماند)، که بهترین فروش در آن جدول از دسامبر ۱۹۹۶ بود. با فرا رسیدن هالووین، Thriller 25 یازدهمین هفته غیر متوالی را در صدر جدول کاتالوگ ایالات متحده گذراند. این امر فروش آلبوم در ایالات متحده را به ۶۸۸۰۰۰ نسخه رساند و آن را به پرفروش‌ترین آلبوم کاتالوگ سال ۲۰۰۸ تبدیل کرد. این بهترین عرضه جکسون از زمان Invincible در سال ۲۰۰۱ بود که در ۱۲ هفته سه میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت.

 

پس از مرگ جکسون در ژوئن ۲۰۰۹، آلبوم Thriller رکوردهای دیگری را ثبت کرد. این آلبوم در هفته منتهی به ۱ ژوئیه ۲۰۰۹، ۱۰۱۰۰۰ نسخه در ایالات متحده به فروش رساند و سومین آلبوم پرفروش هفته بود. این آلبوم در رتبه سوم جدول آلبوم‌های برتر پاپ قرار گرفت. هفته بعد، این آلبوم در هفته منتهی به ۸ ژوئیه ۲۰۰۹، ۱۸۷۰۰۰ نسخه در ایالات متحده به فروش رساند و دومین آلبوم پرفروش هفته بود. ​​آهنگ‌هایی از Thriller همچنین به جکسون کمک کرد تا اولین هنرمندی باشد که بیش از یک میلیون دانلود آهنگ در یک هفته به فروش رسانده است. طبق گزارش Nielsen SoundScan ،Thriller چهاردهمین آلبوم پرفروش سال ۲۰۰۹ در ایالات متحده بود که ۱.۲۷ میلیون نسخه از آن فروخته شد. تریلر در سال 2009 پس از مرگش، 350،000 نسخه در فرانسه، 1.27 میلیون نسخه در ایالات متحده و حدود 4 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است. از سال 2022، تریلر طبق IFPI بیش از 740،000 صفحه وینیل به تنهایی در سراسر جهان فروخته است. تریلر که تا اوت 2009 موفق به دریافت 29 پلاتینیوم شده است، طبق Luminate، از زمان مرگ مایکل جکسون، بیش از 6،000،000 نسخه در ایالات متحده فروخته است، و تا به امروز 36 میلیون نسخه از آن فروخته شده است.

به مدت یک هفته از 20 نوامبر 2015، گوگل پلی موزیک یک نسخه رایگان و انحصاری از آلبوم را به کاربران خود در ایالات متحده ارائه داد که شامل نسخه آزمایشی سال 1981 از آهنگ "Billie Jean" به عنوان یک آهنگ اضافی بود. در 18 نوامبر 2022، سونی موزیک آلبوم Thriller 40 را منتشر کرد ، که یک نسخه مجدد چهلمین سالگرد انتشار آلبوم Thriller بود و شامل یک دیسک اضافی حاوی قطعات حذف شده از جلسات ضبط اصلی بود. پس از انتشار مجدد آلبوم در سال 2022، یک مستند در سال 2023 منتشر شد.

 

فهرست آهنگ ها

سمت اول

شماره قطعه، عنوان آهنگ، نویسنده(گان)، تهیه‌کننده(ان)، طول

۱. « می‌خوام یه چیزی رو شروع کنم » مایکل جکسون 

کوئینسی جونزجکسون [a] ۶:۰۳

۲. " عزیزم مال من باش " راد تمپرتون جونز ۴:۲۰

۳. « دختر مال من است » (با همراهی پل مک‌کارتنی ) جکسون 

جونزجکسون [a] ۳:۴۲

۴. « هیجان‌انگیز » تمپرتون جونز ۵:۵۸

 

سمت دو

شماره قطعه، عنوان آهنگ، نویسنده(گان)، تهیه‌کننده(ان)، طول

۱. " شکستش بده " جکسون 

جونزجکسون [a] ۴:۱۷

۲. « بیلی جین » جکسون 

جونزجکسون [a] ۴:۵۷

۳. « طبیعت انسان » 

استیو پورکاروجان بتیس

جونز ۴:۰۶

۴. « پی وای تی (چیز جوان زیبا) » 

جیمز اینگرامجونز

جونز ۳:۵۸

۵. « بانوی زندگی من » تمپرتون جونز ۵:۰۰

طول کل: ۴۲:۱۶

 

یادداشت‌ها

توجه:[a] به معنی تهیه‌کننده‌ی همکار است

اولین نسخه‌های فشرده شامل میکس اصلی آلبوم «بیلی جین» هستند. تفاوت اصلی، صدای «اوه نه» با حجم کم و به صورت غیرمستقیم در مصراع دوم است.

 

پرسنل:

پرسنل ذکر شده در یادداشت‌های آلبوم عبارتند از:

تام بالر - سینکلاویر (قطعه ۵)

برایان بنکس – سینتی‌سایزر (قطعه ۴)، برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر (۲)

استیو بیتس – دستیار مهندس (قطعه‌های ۳، ۷–۹)

مایکل بودیکر - سینتی‌سایزر (قطعات ۱، ۲)، امولاتور (۶–۹)، ووکودر (۸)، خواننده پس‌زمینه (۱)

بروس کنون – افکت‌ها (قطعه ۴)

Leon "Ndugu" Chancler

– درام (ترک های 2، 6، 8)

پائولینیو دا کوستا – سازهای کوبه ای (آهنگ های 1 و 7)

مارک اتل – دستیار مهندس (قطعه‌های ۳، ۷–۹)

مت فورجر – مهندس (قطعه‌های ۲، ۳، ۷–۹)

دیوید فاستر – سینث‌سایزر (قطعه ۳)، تنظیم با سینث‌سایزر (۳)

هومبرتو گاتیکا – مهندس (قطعه‌های ۳، ۷–۹)

گری گرانت – ترومپت و فلوگل‌هورن (قطعات ۱، ۲، ۴)

برنی گروندمن – مهندس مسترینگ (قطعات ۲، ۳، ۷–۹)

نلسون هیز – تخته استامپ حمام (قطعه ۱)

هاوارد هیوت – خواننده پس‌زمینه (قطعه ۸)

جری هی – تنظیم هورن، ترومپت و فلوگل‌هورن (قطعات ۱، ۲، ۴)، تنظیم سازهای زهی (۳، ۶)، رهبر ارکستر سازهای زهی (۳)

بانی هال – خواننده پس‌زمینه (قطعه‌های ۱، ۸)

جیمز اینگرام - خواننده پس‌زمینه (قطعات ۱، ۸)، کیبورد، دست زدن و تنظیم موسیقی (۸)

جنت جکسون – خواننده پس‌زمینه (قطعه ۸)

لا تویا جکسون – خواننده پس‌زمینه (قطعه ۸)

مایکل جکسون – تهیه‌کننده مشترک (قطعات ۱، ۳، ۵، ۶)، خواننده اصلی (تمام قطعات)، خواننده پس‌زمینه (۱–۷، ۹)، برنامه‌ریزی درام (۱، ۴)، نوازنده درام کیس (قطعه ۵) ، دست زدن (۸)، تنظیم شیپور و استامپ بورد حمام (۱)، تنظیم آواز (۱، ۳، ۵، ۶)، تنظیم ریتم (۱، ۵، ۶)، تنظیم سینتی‌سایزر (۶)

پاول جکسون جونیور – گیتار (قطعه‌های ۵، ۸، ۹)

لویی جانسون – گیتار بیس (قطعات ۱، ۳، ۶، ۸، ۹)، دست زدن (۸)

کوئینسی جونز - تهیه‌کننده (تمام آهنگ‌ها)، تنظیم ریتم (قطعات ۱، ۳، ۵)، تنظیم صدا (۳)، تنظیم موسیقی (۸)

دان لندی – مهندس (تک‌خوانی گیتار قطعه ۵)

بکی لوپز – خواننده پس‌زمینه (قطعه‌های ۱، ۸)

جری لاباک – رهبر ارکستر سازهای زهی (قطعه ۶)

استیو لوکاتر – گیتار (قطعات ۳، ۵، ۷)، گیتار بیس (۵)، تنظیم موسیقی (۷)

آنتونی مارینلی – برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر (قطعه‌های ۲، ۴)

پل مک‌کارتنی - خواننده اصلی (قطعه ۳)

دیوید پیچ ​​– سینتی‌سایزر (قطعات ۲، ۷، ۹)، تنظیم ریتم و پیانو (۳)، تنظیم موسیقی (۷)

دین پارکس – گیتار (قطعه ۳)

گرگ فیلینگنز – کیبورد (۲، ۴)، سینتی‌سایزر (۱، ۲، ۴–۶، ۸)، فندر رودز (۱، ۳، ۵، ۶، ۹) ، برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر و دست زدن (۸)

جف پورکارو - درامز (قطعات ۳، ۵، ۷، ۹)

استیو پورکارو – سینتی‌سایزر (قطعات ۵، ۷، ۹)، برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر (قطعات ۲، ۳، ۵، ۷)، تنظیم موسیقی (قطعات ۷)

وینسنت پرایس – صداپیشه (قطعه ۴)

استیون ری – تخته استامپ حمام (قطعه ۱)، دست زدن (۸)

بیل رایشنباخ – ترومبون (قطعات ۱، ۲، ۴)

گرگ اسمیت – سینرژی (قطعه ۵)، سینتی‌سایزر (۶)

بروس سوئدین – مهندس ضبط و میکسر صدا (تمام آهنگ‌ها)، افکت‌ها (4)

کریس شپرد – ویبراسلپ (قطعه ۵)

راد تمپرتون – سینث‌سایزر (قطعه ۴)، تنظیم ریتم و آواز (قطعه‌های ۲، ۴، ۹)

ادی ون هالن – تکنوازی گیتار (تراک 5)

جری وینچی – کنسرت‌مستر (قطعه ۳)

جولیا واترز - خواننده پس‌زمینه (قطعه ۱)

مکسین واترز - خواننده پس‌زمینه (قطعه ۱)

اورن واترز - خواننده پس‌زمینه (قطعه ۱)

دیوید ویلیامز – گیتار (قطعات ۱، ۲، ۴، ۶)

لری ویلیامز – ساکسیفون و فلوت (قطعات ۱، ۲، ۴)

بیل ولفر – کیبورد (قطعه ۵)، سینث‌سایزر (۱، ۶)، برنامه‌نویسی (۶)

 

یادداشت‌ها:

نمایندگان سونی و بنیاد جکسون می‌گویند که آلبوم Thriller در سراسر جهان 105 میلیون نسخه فروخته است. اگرچه تخمین فروش Thriller تا 110 میلیون نسخه نیز رسیده است، این ارقام فروش به گفته متخصصان مختلف موسیقی غیرقابل اعتماد هستند.

 

توضیحات زیمرمن درباره نحوه آشنایی و همکاری با مایکل: 

«من اولین بار مایکل جکسون را در استودیوی ضبط وست لیک در بلوار بورلی ملاقات کردم. او سه چهارم از ضبط آلبوم را به پایان رسانده بود. کمپانی CBS روشن کرد که برای انجام این پروژه از بین من و یک عکاس معروف دیگر، که هویتش هرگز برای من فاش نشد، یک نفر انتخاب خواهد شد. مایکل می‌خواست شخصاً هر دو نامزد را قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه کسی می‌خواهد عکاسی آلبوم را انجام دهد، ملاقات کند ــ من، اکنون که با مایکل در پروژه‌های دیگر کار کرده‌ام، می‌دانم او به کسی نیاز دارد که در حرفه خود عالی باشد، اما مهمتر از همه باید با او با ظرافت و ملاحظه، و نه با تهدید یا توهین، رفتار کند ــ همانطور که صحبت می‌کردیم، مایکل با صدای آهسته، که مانند نجوا بود، از من درباره علایقم و چیزهایی که دوست ندارم سؤال کرد. این زمانی بود که برای اولین بار متوجه شدم که برای مایکل چقدر مهم است با شخصی کار کند که با او احساس راحتی می‌کند. جلسه ما حدود بیست دقیقه طول کشید و در آخر خداحافظی کردیم. 

سه روز بعد، تماسی تلفنی از CBS دریافت کردم که می‌گفت مرحله‌ اول تمام شده بود و اکنون مایکل می‌خواست به دیدن استودیوی من بیاید و به عکس‌های من نگاه کند. ورودی استودیوی من زنگی با صدای بلند دارد. اما به جای آن، ضربه ملایمی به در نواخته شد. به جای اینکه منشی جواب بدهد، خودم به آن جواب دادم. می‌خواستم مایکل بداند که من واقعی و دست‌یافتنی هستم و همچنین می‌خواستم از هر چیزی که ممکن بود وضعیت ناخوشایندی را برای مایکل به وجود بیاورد اجتناب کنم. 

دو روز بعد از این دیدارم با مایکل، CBS اطلاع داد که جلسه عکسبرداری آلبوم دو بار و در ظرف دو هفته آتی خواهد بود. کمپانی CBS برای انجام این کار ۴۰۰۰ دلار به من پرداخت کرد که برای تهیه کاور یک آلبوم مبلغ بالایی بود. در طول دو هفته آینده، من جلسات مختلفی با فرِدی دیمند، مدیر مایکل و سرپرست گروه خلاق CBS داشتم.

روز عکاسی فرارسید. من یکی از بهترین طراحان مد در لس‌آنجلس را استخدام کرده بودم تا تنوع زیادی از لباس‌ها را جمع‌آوری کند. سپس، فرآیند سخت انتخاب لباس برای کاور آلبوم و عکس‌های داخل آن را آغاز کردیم. بعد از یک ساعت، مایکل نتوانست چیزی پیدا کند که دیوانه‌اش باشد. برای لحظه‌ای به وحشت افتادم، بعد متوجه شدم که مایکل به لباس سفیدی که پوشیده‌ام نگاه می‌کند. پرسید که آیا چیزی مثل این داریم. من هم گذاشتم لباسم را امتحان کند. با توجه به انتخاب‌های او، این دقیقاً همان چیزی بود که او می‌خواست. خوشبختانه در آن زمان کت و شلوار اندازه او بود. در آن زمان، این آهنگ هنوز قرار بود Starlight (نور ستارگان) نامیده شود، این کت و شلوار سفید و درخشان هم خیلی با این عنوان همخوانی داشت.

ما قبل از عکسبرداری تصمیم گرفته بودیم که مایکل بچه‌ببری را در عکس‌ها به همراه داشته باشد. بنابراین، تعدادی بچه‌ببر آوردیم. از بین آنها مایکل بچه‌ببر شش هفته‌ای را دوست داشت، اما خیلی سخت بود که اجازه دهد به صورت او نزدیک شود چون ممکن بود خراش‌هایی را روی صورتش ایجاد کند. آن بچه‌ببر «ویلیام کوچک» نام داشت و از مایکل هم ناآرام‌تر بود، اما شخصیت و روح لطیف مایکل به آن ببر کمک کرد تا احساس راحتی کند. تعامل و هماهنگی بین مایکل و آن بچه‌ببر تمام اعضای گروه را به حیرت واداشت. در آن روز ۳۰۰ قطعه عکس گرفته شد و در پایان روز آن دو جدانشدنی بودند.

در طول استراحت‌ها مایکل در مقابل آینه قدی می‌ایستاد و چرخیدن‌ها و رقص‌های معروفش را انجام می‌داد. او در طول جلسه عکسبرداری کمرو و خجالتی بود. او برای ناهار دستور غذای ویژه‌ای را داد که از یک رستوران مخصوص گیاهخواران آورده شد.

جلسه عکسبرداری بدون مشکل خاصی بعد از حدود ۶ ساعت به پایان رسید. خداحافظی کردیم و ترتیبی دادیم تا چند روز دیگر برای انتخاب عکس‌ها یکدیگر را ملاقات کنیم. حدود چهار روز بعد، عکسها آماده بودند و ما مایکل را در استودیوی وست لیک ملاقات کردیم. مایکل در حال ضبط آهنگ بود، بنابراین من میز نور را راه‌اندازی کردم و تمام عکس‌ها را روی آن پخش کردم تا همه آنها را یکجا ببیند.

مایکل با دیدن عکسها بسیار هیجان‌زده و خرسند شد، و گفت: «یک عالمه عکس خوب اینجاست، چطور می‌توانم تصمیم بگیرم؟» به من گفت که یک دقیقه صبر کن و به پشت استودیو رفت. بعد از لحظه‌ای با کوئینسی جونز برگشت. کوئینسی نگاهی به آنها انداخت و بدون هیچ درنگی به یکی از آنها اشاره کرد و گفت: «این کاور آلبوم خواهد بود.»

 

دیک زیمرمن عکاس تصویر جلد آلبوم Thriller، به مناسبت 38 اُمین سالگرد انتشار این آلبوم، عکسى تا به حال دیده نشده از گزینه‌های انتخابىِ تصویر جلد آن را در وبسایت خود منتشر کرد.

 

اولین عکس های گرفته شده از بچه ببر و مایکل جکسون

عکس بچه ببر روی جلد آلبوم تریلر قرار دارد

 

مایکل در کتاب زندگی‌اش «مون‌واک» در مورد این ترانه می‌گوید:

«من بعضی مواقع آهنگ‌هایی را از قبل نوشته بودم که نمی‌توانستم خودم را قانع کنم تا ارائه‌شان کنم، وقتی داشتیم روی آلبوم تریلر کار می‌کردیم من مدتی طولانی بود که «بزن به چاک» را پیش خودم نگه داشته بودم. کوئینسی به من گفت ما یک آهنگ راک برای آلبوم نیاز داریم. به من گفت: «یالا کجاست؟ من می‌دونم اونو داری.» من آهنگ‌هایم را دوست داشتم اما خجالت می‌کشیدم دیگران آنها را بشنوند. می‌ترسیدم خوششان نیاید. کوئینسی بالأخره مرا قانع کرد تا اجازه بدهم آهنگ را گوش کند. وقتی «بزن به چاک» را شنید دیوانه شد. من هم حسابی خوشحال شدم.»

 

تک‌نوازی گیتار میخکوب‌کننده‌ی ۲۰ ثانیه‌ای این آهنگ توسط ون هالن و طی نیم ساعت ضبط شده بود. ون هالن می‌گوید: «انگار همین دیروز بود. ای کاش یک همکاری دیگر با او دست می‌داد، خوش می‌گذشت. آن زمان با خودم گفتم «اگه من تو آهنگ این بچه گیتار بزنم، هیچ‌کس خبردار نمی‌شه، هیچ‌کس پی نمی‌بره» و عجب اشتباه می‌کردم! عجب اشتباه بزرگی... «بزن به چاک» برترین آهنگ سال شد.»

 

خاطره ون هالنِ هلندی از اولین تماس کوئینسی جونز: 

«به او تشر زدم، گفتم «چی می‌خوای؟! حرف بزن ببینم! همش ور ور می‌کنه!» او گفت: «شما ادی هستین؟» گفتم: «آره، دِ بگو چی می‌‌خوای از جونم!؟» او ادامه داد: «من کوئینسی هستم.» با خودم فکر کردم من اصلاً هیچکسی را به این اسم نمی‌شناسم. او گفت: «مرد، من کوئینسی جونزم.» بعد یادم افتاد، گفتم: «وای، متأسفم چه کاری از دستم برمی‌آد؟» و او گفت: «می‌خوای تو آهنگ جدید مایکل جکسون گیتار بزنی؟» و من به آهنگ او فکر می‌کردم... ای‌ بی‌ سی، وان تو تری... (آهنگ ای‌بی‌سی از جکسون فایو)... گفتم گیتار با چنین آهنگ‌هایی که جور درنمی‌آید. هنوز هم صد در صد مطمئن نبودم که با جونز حرف می‌زنم. به او گفتم: «باشه، فردا تو استودیو می‌بینمت.» وقتی به آنجا رسیدم، کوئینسی جونز، مایکل جکسون، مهندس‌ها و خیلی‌های دیگر را دیدم که همگی سرگرم ضبط بودند. مایکل آنجا را ترک کرد و به طرف دیگر سالن رفت. آنطرف انگار داشت برای بچه‌ها چیزی ضبط می‌کرد، فکر کنم همان داستان ای‌تی بود. (کتاب قصه‌ی صوتی ای‌تی که جایزه‌ی گرمی برد). از کوئینسی پرسیدم: «باید چی‌کار کنم؟» او گفت: «هرکار که دلت می‌خواد.» به او هشدار دادم: «مراقب باش، اگه منو می‌شناختی بهم نمی‌گفتی که هر کار دلم می‌خواد بکنم.» به آهنگ گوش دادم و بی‌درنگ گفتم: «می‌تونم بعضی جاها رو تغییر بدم؟» سپس به سراغ مهندس رفتم و توضیحاتی دادم، ده دقیقه زمان برد و بعد دو قطعه بداهه اجرا کردم، سرگرم اجرای دوم بودم که مایکل وارد شد. من نمی‌دانستم که او نسبت به کارم چه واکنشی نشان می‌داد، بنابراین پیش از آنکه بگذارم به چیزی گوش بدهد، به او هشدار دادم، گفتم: «ببین، من بخش میونی آهنگت رو تغییر دادم» و در ذهنم فکر می‌کردم که یا مأموران امنیتی‌اش مرا به بیرون پرتاب می‌کنند و یا اینکه از آهنگ خوشش می‌آید. بالأخره آهنگ را شنید و پس از آن رو کرد به من و گفت: «وای! ممنونم که انقدر شور و اشتیاق داشتی که فقط برای ضبط یه تک‌نوازی به اینجا نیومدی، بلکه به کار اهمیت می‌دی و اومدی تا اونو بهتر پیش ببری.» او یک اعجوبه‌ی موسیقی با قلب یک کودک بود. او یک حرفه‌ای و یک مرد نازنین بود. و اما دستمزدی که برای اجرای گیتار دریافت کردم چه بود؟ کوئینسی گفته است: «دو بسته‌ی شش تایی آب جو.» بله دستمزد من چنین چیزی بود.»

 

در سال 1982، وینسنت پرایس سکانس گفتاری پایان ترانه مایکل جکسون " Thriller " را ارائه کرد، او همچنین در موزیک ویدیو به عنوان زامبی ظاهر شد که قبل از محو شدن به تماشاگران نگاه می کند.

 

 

 

🎼 اجرای تمرینی و نهایی نشده قطعه مشهور Thriller با اجرای مایکل جکسون و رپینگ باشکوه وینسنت پرایس (بازیگر کلاسیک فیلمهای ژانر وحشت)

 

 

Vincent Price Performs The Thriller Rap Live 1987 Enhanced HD

زیرنویس فارسی چسبیده

 

 

 

ویدیو پاسخ خنده دار وینسنت پرایس به هدیه مایکل جکسون. در سال 1984 در مورد Aspel & Co.

زیرنویس فارسی چسبیده

 

مایکل در کتاب زندگی‌اش «مون‌واک» در مورد این ترانه می‌گوید:

«من بعضی مواقع آهنگ‌هایی را از قبل نوشته بودم که نمی‌توانستم خودم را قانع کنم تا ارائه‌شان کنم، وقتی داشتیم روی آلبوم تریلر کار می‌کردیم من مدتی طولانی بود که «بزن به چاک» را پیش خودم نگه داشته بودم. کوئینسی به من گفت ما یک آهنگ راک برای آلبوم نیاز داریم. به من گفت: «یالا کجاست؟ من می‌دونم اونو داری.» من آهنگ‌هایم را دوست داشتم اما خجالت می‌کشیدم دیگران آنها را بشنوند. می‌ترسیدم خوششان نیاید. کوئینسی بالأخره مرا قانع کرد تا اجازه بدهم آهنگ را گوش کند. وقتی «بزن به چاک» را شنید دیوانه شد. من هم حسابی خوشحال شدم.»

 

تک‌نوازی گیتار میخکوب‌کننده‌ی ۲۰ ثانیه‌ای این آهنگ توسط ون هالن و طی نیم ساعت ضبط شده بود. ون هالن می‌گوید: «انگار همین دیروز بود. ای کاش یک همکاری دیگر با او دست می‌داد، خوش می‌گذشت. آن زمان با خودم گفتم «اگه من تو آهنگ این بچه گیتار بزنم، هیچ‌کس خبردار نمی‌شه، هیچ‌کس پی نمی‌بره» و عجب اشتباه می‌کردم! عجب اشتباه بزرگی... «بزن به چاک» برترین آهنگ سال شد.»

 

خاطره ون هالنِ هلندی از اولین تماس کوئینسی جونز: 

«به او تشر زدم، گفتم «چی می‌خوای؟! حرف بزن ببینم! همش ور ور می‌کنه!» او گفت: «شما ادی هستین؟» گفتم: «آره، دِ بگو چی می‌‌خوای از جونم!؟» او ادامه داد: «من کوئینسی هستم.» با خودم فکر کردم من اصلاً هیچکسی را به این اسم نمی‌شناسم. او گفت: «مرد، من کوئینسی جونزم.» بعد یادم افتاد، گفتم: «وای، متأسفم چه کاری از دستم برمی‌آد؟» و او گفت: «می‌خوای تو آهنگ جدید مایکل جکسون گیتار بزنی؟» و من به آهنگ او فکر می‌کردم... ای‌ بی‌ سی، وان تو تری... (آهنگ ای‌بی‌سی از جکسون فایو)... گفتم گیتار با چنین آهنگ‌هایی که جور درنمی‌آید. هنوز هم صد در صد مطمئن نبودم که با جونز حرف می‌زنم. به او گفتم: «باشه، فردا تو استودیو می‌بینمت.» وقتی به آنجا رسیدم، کوئینسی جونز، مایکل جکسون، مهندس‌ها و خیلی‌های دیگر را دیدم که همگی سرگرم ضبط بودند. مایکل آنجا را ترک کرد و به طرف دیگر سالن رفت. آنطرف انگار داشت برای بچه‌ها چیزی ضبط می‌کرد، فکر کنم همان داستان ای‌تی بود. (کتاب قصه‌ی صوتی ای‌تی که جایزه‌ی گرمی برد). از کوئینسی پرسیدم: «باید چی‌کار کنم؟» او گفت: «هرکار که دلت می‌خواد.» به او هشدار دادم: «مراقب باش، اگه منو می‌شناختی بهم نمی‌گفتی که هر کار دلم می‌خواد بکنم.» به آهنگ گوش دادم و بی‌درنگ گفتم: «می‌تونم بعضی جاها رو تغییر بدم؟» سپس به سراغ مهندس رفتم و توضیحاتی دادم، ده دقیقه زمان برد و بعد دو قطعه بداهه اجرا کردم، سرگرم اجرای دوم بودم که مایکل وارد شد. من نمی‌دانستم که او نسبت به کارم چه واکنشی نشان می‌داد، بنابراین پیش از آنکه بگذارم به چیزی گوش بدهد، به او هشدار دادم، گفتم: «ببین، من بخش میونی آهنگت رو تغییر دادم» و در ذهنم فکر می‌کردم که یا مأموران امنیتی‌اش مرا به بیرون پرتاب می‌کنند و یا اینکه از آهنگ خوشش می‌آید. بالأخره آهنگ را شنید و پس از آن رو کرد به من و گفت: «وای! ممنونم که انقدر شور و اشتیاق داشتی که فقط برای ضبط یه تک‌نوازی به اینجا نیومدی، بلکه به کار اهمیت می‌دی و اومدی تا اونو بهتر پیش ببری.» او یک اعجوبه‌ی موسیقی با قلب یک کودک بود. او یک حرفه‌ای و یک مرد نازنین بود. و اما دستمزدی که برای اجرای گیتار دریافت کردم چه بود؟ کوئینسی گفته است: «دو بسته‌ی شش تایی آب جو.» بله دستمزد من چنین چیزی بود.»

مایکل بر سر ضبط این ترانه، با کوئینسی جونز، تهیه‌کننده‌ی آلبوم تریلر مشکل پیدا کرد. کوئینسی بر این باور بود که «بیلی جین» نباید در آلبوم تریلر منتشر شود زیرا از نظر او ترانه‌ی بسیار ضعیفی بود. او از نسخه‌ی نمایشی (دِمو) «بیلی جین» راضی نبود و بیس آهنگ را ضعیف می‌دانست. او به مایکل پیشنهاد داد تا موسیقی ۲۹ ثانیه‌ای اول «بیلی جین» را کوتاه کند زیرا معتقد بود که بسیار طولانی است. اما مایکل اصرار داشت که پیش‌درآمد ترانه بسیار عالی است. کوئینسی در سال‌های بعد گفت: «من به مایکل گفتم: مایکل، ما باید پیش‌درآمد را کوتاه کنیم. اما او جواب داد: «اتفاقأ همین پیش‌درآمد است که من را به رقص وادار می‌کند». و وقتی مایکل به شما می‌گوید که چه چیزی باعث رقصیدنش می‌شود، خوب، دیگر اینجا بود که ما باید ساکت می‌شدیم». همچنین کوئینسی خواستار این بود که نام ترانه از Billie Jean به Not My Lover (به معنای: عاشق من نیست) تغییر کند زیرا احساس می‌کرد که ممکن است مردم فورأ به یاد بیلی جین کینگ، تنیسور معروف زن بیافتند.

 

مجله‌ی رولینگ استون در مورد ترانه‌ی «بیلی جین» نوشت: «بیلی جین مهم‌ترین ضبط مایکل جکسون در طول عمرش است؛ نه تنها به‌خاطر موفقیت کم‌نظیر تجاری‌اش، بلکه به‌خاطر عمق موسیقی‌ای که در آن به‌کار رفته است. این ترانه بیشتر از هر ترانه‌ای که تا به حال شنیده‌ایم قلاب دارد.

 

شما می‌توانید در بیلی جین ۱۲ موسیقی مختلف پیدا کنید که کاملأ با هم تفاوت دارند و به همین دلیل می‌توان گفت که بیلی جین متشکل از ۱۲ ترانه‌ی برتر است.»

 

اجرای زنده‌ی «بیلی جین» توسط مایکل جکسون در موفقیت این آهنگ بسیار تأثیرگذار بوده است و به همین دلیل بسیاری از مردم دیدن اجرای زنده‌ی «بیلی جین» مایکل را به گوش کردن به آهنگِ تنها ترجیح می‌دهند. این ترانه اغلب در فهرست‌های موسیقی‌ای که برای انتخاب «بهترین ترانه‌های ضبط‌شده‌ی تاریخ» تنظیم می‌شود، رده‌بندی می‌شود. «بیلی جین» از طرف شنوندگان رادیو بی‌بی‌سی ۲ به عنوان «بهترین آهنگ رقصی جهان در تمام دوران‌ها» انتخاب شد.

 

«مایکل جکسون و اولا ری»

 

اولا ری متولد ۲۶ آگوست ۱۹۶۰ است. اولین تجربه ویدئویی او در سال ۱۹۸۰ با حضور چندثانیه‌ای در موزیک‌ویدئوی Give Me The Night جورج بنسون بود. همچنین عکس‌هایی از اولا ری در شماره‌ی ژوئن ۱۹۸۰ در مجله پلی بوی چاپ شده بود. مایکل از این موضوع اطلاع نداشت و وقتی مطلع شد تعجب کرد.

 

اولا ری، در ابتدا، به تئاتر پالاس رفت تا از محل فیلمبرداری قسمت اول ویدئو بازدید کند. سپس، به مرکز شهر لس‌آنجلس به خیابان پاسیفیک رفت، جایی که مایکل و گروهش در حال فیلمبرداری صحنه‌ی رقص فراموش‌نشدنی تریلر بودند.

 

اولا ری تعریف می‌کند: «این جایی است که من اولین بار مایکل را ملاقات کردم. او یک لیموزین برایم فرستاده بود تا آن شب مرا ببیند… واقعاً دلشوره داشتم! او قپی نمی‌آمد و بسیار متواضع بود. من از قبل یکی از طرفدارهای مایکل بودم. اگر به ویدئو نگاه کنید، مایکل و من تمام اوقات می‌خندیم. خیلی لذت بردیم. ما آنجا مثل بچه‌های کوچک بازی می‌کردیم. اینطرف و آنطرف می‌دویدیم، کلاً دو هفته تفریح داشتیم. او شخصیت کمال‌گرایی دارد. با رقصنده‌ها و عوامل صحنه هم صمیمی بود. مایکل شوخی فیزیکی را هم خیلی دوست داشت. به من می‌گفت: «نمی‌توانم تا صحنه‌ی گرگینه شدن صبر کنم تا دنبالت کنم.» از نظر من او خجالتی است، اما موقع فیلمبرداری وقتی آنطور دور و بر من می‌چرخید اصلا خجالتی نبود. مایکل پر شر و شور بود و از طرز رفتارش با من معلوم بود که از زن‌ها خوشش می‌آید. او بامزه و مثل بچه‌ها بود. عاشق این بود که تعقیبم کند یا از پشت دیوار بیرون بپرد و مرا بترساند.»

 

ری می‌گوید که در ابتدا به او تنها ۲۵۰۰ دلار برای حضورش در ویدئو پرداخت شد. من در واقع برای هیچ‌چیز کار کردم. او ادعا می‌کند که سپس مایکل به او یک قرارداد با ۲/۵ درصد از حق امتیاز فیلم تریلر را پیشنهاد کرد.

 

اولا ری در ماه می ۲۰۰۹، یک ماه قبل از فوت مایکل، به علت عدم پرداخت حق امتیاز حضورش در ویدئوی تریلر، یک دادخواست مالی علیه مایکل تهیه کرده بود. در روزهای پایانی سال ۲۰۱۲، بنیاد مایکل به او ۷۵ هزار دلار پرداخت کرد، که ۲۰ هزار دلار از آن را باید به وکیل خود انتقال می‌داد.

 

اما این پایان ماجرا نبود. اولا پس از خبر انتشار تریلر سه‌بعدی مجدداً تصمیم به شکایت گرفت. 

 

اولا ری: «من از این موضوع عصبانی و ناراحت هستم و شوکه شده‌ام. وقتی شایعات درباره نسخه سه‌بعدی را شنیدم با کارگردان آن [جان لندیس] ارتباط برقرار کردم و گفتم، «ما باید درباره این موضوع صحبت کنیم»، اما او هرگز به ایمیل من پاسخ نداد. آن‌ها اصلاً هیچ سعی نکرده‌اند با من تماسی بگیرند یا درباره چیزی مذاکره کنند. آن‌ها چطور می‌توانند بدون پرداخت به من چنین کاری کنند؟ این افراد میلیون‌ها دلار از من پول درآورده‌اند، اما تنها چیزی که بیش از ۳۰ سال است دریافت کرده‌ام ۲۰۰ هزار دلار است. تا زمانی که پولم را دریافت نکنم، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را ببیند.»

 

البته اولا در بیانیه‌ای پس از فوت مایکل اظهار کرده بود که «مایکل همیشه تریلر را در مجموعه‌های متفاوتی دوباره منتشر می‌کرد تا حق امتیاز مرا پرداخت کند، او تا زمانی که در قید حیات بود واقعاً تلاش خود را کرد. اما متأسفانه، افرادی که بنیاد او را می‌گردانند از بعد از فوت او مطابق خواسته‌هایش رفتار نمی‌کنند.»

 

اولا ری در مورد رابطه‌اش با مایکل، در مصاحبه با شبکه ABC می‌گوید: «ما رابطه کاری با هم داشتیم و جز این چیز دیگری نبود. آن زمان او به بروک شیلدز علاقه داشت.» اولا همچنین می‌گوید که دوستی‌ خود با مایکل را بعد از ویدئوی تریلر نیز حفظ کرد. در مصاحبه دیگری با TheInsider اولا تعریف می‌کند که مایکل او را به آلمان فرستاد تا جایزه‌ای را برای ویدئوی «تریلر» به جای مایکل دریافت کند، که البته مایکل بعداً اجازه می‌دهد او این جایزه را برای خود نگه دارد.

 

گفتنى است اولا رى امسال (٢٠١٧) براى جشن انتشار آلبوم Scream و اکران تریلر ٣بعدى در لس‌آنجلس حضور پیدا کرد.

 

در تابستان سال ۱۹۸۳، فروش آلبوم تریلر شروع به کاهش کرد. والتر یت‌نیکاف و لری استسل مشغول جواب دادن تلفن‌های مایکل در تمام طول شب بودند.

 

یت‌نیکاف به یاد دارد که مایکل پرسید: «والتر، آلبوم دیگه شماره ۱ نیستش. قراره براش چیکار کنیم؟» و در جواب او گفت: «قراره امشب رو بخوابیم و فردا دربارش فکری بکنیم.» فرانک دیلئو، مدیر برنامه‌های مایکل، اولین کسی بود که اید‌ه‌ی ساخت ویدئوی سوم از آلبوم را به مایکل داد و او را برای بررسی ساخت ویدئو برای آهنگ عنوان آلبوم تحت فشار قرار داد. دیلئو به یاد دارد که به مایکل گفت: «ساده‌س ــ تنها کاری که لازمه انجام بدی اینه که برقصی، بخونی و ترسناکش کنی.»

 

جان برانکا: «مایکل از من خواست کارگردان فیلم «یک گرگینه آمریکایی در لندن» را پیدا کنم. مایکل می‌دانست که او برای اینکار مناسب است.» در اوایل آگوست، مایکل با جان لندیس برای کارگردانی تماس گرفت. در آن زمان، کارگردانان سینمایی، کارگردانی موزیک‌ویدئوها را بر عهده نمی‌گرفتند، اما ساخت این موزیک‌ویدئو توجه لندیس را به خود جلب کرد.

 

موزیک‌ویدئوی تریلر در محل تئاتر پالاس، در مرکز لس‌آنجلس، سکانس رقص زامبی‌ها در تقاطع خیابان یونیون پسیفیک و خیابان کالزونای جنوبی در شرق لس‌آنجلس، و سکانس خانه در محله‌ی آنجلینو هایتز در خانه‌ی شماره ۱۳۴۵ خیابان کارول فیلمبرداری شد. تمام فیلمبرداری‌های اصلی در اواسط اکتبر سال ۱۹۸۳ و در طول چهار روز انجام شد.

 

مایکل: «برادرم جکی به خانه‌ام آمد و گفت: «این شویی که الان از ام‌تی‌وی پخش میشه رو می‌بینی؟ تنها کاری که انجام میدن، ساز زدنه.» من آن شو را نگاه کردم و فکر کردم که مفهوم جالبی دارد. اما از کلیپش که مجموعه‌ای از تصاویر بود، خوشم نیامد. فکر کردم، اگر قرار بود من کلیپی بسازم، چیز سرگرم‌کننده‌تری می‌ساختم. چیزی که در سر داشتم، ایده‌ی ساخت کلیپی با آغاز، بدنه، و پایان بود، مانند یک فیلم کوتاه.»

 

قبل از پخش فیلم کوتاه ۱۴ دقیقه‌ای تریلر از شبکه شوتایم و ام‌تی‌وی، مایکل در ۲۱ نوامبر ۱۹۸۳ نمایش شب اولی را در وست‌وود کالیفرنیا برای این موزیک‌ویدیو ترتیب داد که در آن جمعی از ستارگان مانند دایانا راس، ادی مورفی و وارن بتی حضور داشتند.

 

خاطره جان لندیس از آن شب: «مایکل برای تریلر نمایش شب اولی را ترتیب داد. باورنکردنی بود. همه، از دایانا راس تا وارن بتی، در آن شب ویژه حضور داشتند. آنها بعد از دیدن تریلر ایستاده تشویق کردند و فریاد دوباره دوباره سر دادند. من گفتم «دوباره‌ای وجود نداره»، ناگهان ادی مورفی فریاد زد «اون لعنتی رو دوباره نشون بدید» و من یک بار دیگر این ویدئو را پخش کردم.»

 

داگلاس کرکلند عکاس مشهور و نانسی گریفن روزنامه‌نگار، تنها اعضای رسانه‌ای بودند که اجازه‌ی ورود به صحنه‌ی فیلمبرداری تریلر را داشتند. داگلاس کرکلند: «کودک ابدی، مایکل، همواره صمیمی و شوخ‌طبع بود. او در اتاقش مخفی نمی‌شد، بلکه با عوامل صحنه وقت می‌گذراند و شوخی می‌کرد. توانایی او در نوشتن، خلق کردن و اجرا واقعاً استثنایی بود. فکر نمی‌کنم قبل از او هیچ صحنه‌گردانی به این خوبی بوده باشد، و شاید پس از او دیگر هرگز صحنه‌گردانی به این خوبی نباشد.» کرکلند عکس‌ها را برای مجله لایف تهیه کرده بود.

فرد استیر، اسطوره هالیوود، در یکی از جلسات تمرین رقص تریلر حضور یافت.

 

مایکل پیترز مربی رقص مایکل در موزیک ویدئوی Beat It یکی از رقصنده‌های تریلر بود.

 

کت قرمزی که مایکل در این ویدئو پوشید طراحی دبورا لندیس همسر جان لندیس بود.

 

رقصنده‌های ویدئوی تریلر ۱۶ نفر بودند که روزی ۱۶ تا ۱۸ ساعت به مدت شش هفته رقص تریلر را تمرین می‌کردند.

 

در روز ۳۰ مارس ۱۹۸۴ فیلم پشت صحنه تریلر منتشر شد. این فیلم ۸ هفته شماره ۱ جدول ویدئوهای پرفروش بیلبورد بود. عرضه فیلم پشت صحنه تریلر فروش اضافی ۱۴ میلیون نسخه از آلبوم را ظرف ۶ ماه در پی داشت. ایده‌ی تهیه فیلم از پشت صحنه‌ی ساخت موزیک‌ویدئوی تریلر ایده جان برانکا بود. مایکل: «این عجیب به نظر می‌رسید که تا آن زمان کسی این کار را انجام نداده بود. ما مطمئن بودیم که این فیلم مستند گزارشی جالبی خواهد شد.» قیمت هر نسخه از فیلم پشت صحنه‌ی تریلر، تنها ۲۴/۹۵ دلار بود. در آن زمان قیمت خرید فیلم بالا بود.

 

هنگامی که بزرگان فرقه شاهدان یهوه متوجه شدند که مایکل در حال ساخت ویدیویی است که در آن گرگینه وجود دارد، دست به اعتراضات گسترده‌ای زدند. آن‌ها معتقد بودند که این ویدئو به دلیل زنده شدن مردگان از درون خاک جنبه‌ای ضد دینی دارد. این اعتراض‌ها تا جایی گسترش یافت که مایکل تصمیم گرفت ویدئوی تریلر را منتشر نکند و تمام نوارهای فیلمبرداری را نیز از بین ببرد. او به مدیر برنامه‌هایش، جان برانکا، گفت که نوارها را خراب کند. اما برانکا این کار را نکرد و روز بعد مایکل را متقاعد کرد که ویدئوی تریلر را از بین نبرد. برانکا پیشنهاد داد تا به جای خراب کردن ویدئو، پیامی را به اول این ویدئو اضافه کند مبنی بر این که او در عمل هیچ اعتقادی به صحنه‌های نمایش داده شده در این ویدیو ندارد و این فقط یک نمایش است.

 

در واقع، جان برانکا این موزیک‌ویدئو را نجات داد. 

 

موزیک‌ویدئوی تریلر برنده ۲۳ جایزه مختلف شده است. در اولین دوره برگزاری جوایز ویدئو ام‌تی‌وی در سال ۱۹۸۴ ویدئوی تریلر نامزد دریافت ۶ جایزه، و برنده‌ی ۳ مورد از آنها شد. این در حالی است که موزیک‌ویدئوی تریلر در سال ۱۹۸۳ ساخته شده بود و در اصل نباید نامزد هیچ جایزه‌ای می‌شد. 

 

پشت صحنه ساخت تریلر مایکل در مراسم گرمی ۱۹۸۴ برنده جایزه بهترین ویدئوی طولانی و ویدئوی تریلر برنده بهترین آلبوم ویدئویی در مراسم گرمی ۱۹۸۵ شد.

 

در مراسم جوایز ویدئویی ام‌تی‌وی در سال ۱۹۹۹ ویدئوی تریلر به عنوان برترین موزیک‌ویدئوی تاریخ برنده جایزه شد.

 

موزیک‌ویدئوی تریلر موفق به کسب چهار رکورد گینس شده است: 

- سال ۲۰۰۲، ویدیوى ساختِ تریلرِ مایکل جکسون، در زمینه‌ی پرفروش‌ترین موزیک‌ویدئوی تاریخ

- سال ۲۰۰۶، با کسب عنوان موفق‌ترین موزیک‌ویدئوی تاریخ با فروش بیش از ۹میلیون نسخه

- سال ۲۰۰۹، با کسب عنوان پرجمعیت‌ترین رقص دسته جمعی تاریخ با حضور ۱۳،۵۹۷نفر

- سال ۲۰۱۱، با ثبت گران‌ترین کت فروخته شده در یک حراجی با فروش کت تریلر به مبلغ ۱/۸میلیون دلار

 

با آنکه آلبوم Off The Wall [غیرمعمول] با موفقیت زیاد، تقدیر فراوان و یک جایزه‌ی گِرمی همراه بود، اما مایکل احساس می‌کرد که این آلبوم می‌بایست تأثیر بسیار بیشتری می‌گذاشت، طوری که اظهار داشت: «خیلی غیرمنصفانه بود که این نتوانست «جایزه‌ی گرمی ضبط سال» را ببرد؛ این اتفاق دیگر نمی‌تواند بیافتد». او احساس می‌کرد که صنعت موسیقی او را نادیده گرفته است. به همین دلیل مصمم شد که با انتشار آلبوم بعدی‌اش، به نقطه‌ای فراتر از انتظارات دیگران دست یابد.

 

مایکل: «نگاه کن؛ آلبوم بعدی را که من منتشر خواهم کرد، فقط نگاه کن... به آن‌ها (شرکت‌های صنعت موسیقی) نشان خواهم داد.» مایکل مصمم بود که تریلر را به بهترین آلبوم جهان تبدیل کند. اما جونز به مایکل گفت که به‌خاطر رکود صنعت موسیقی، بعید است که تریلر بتواند موفقیت Off The Wall را به دست بیاورد.

 

مایکل: «یادم می‌آید یک‌بار هنگامی که بر روی تریلر کار می‌کردیم، با کوئینسی جونز، تهیه‌کننده، و راد تمپرتون، ترانه‌سرای «تریلر»، در استودیو بودیم. من داشتم پین‌بال بازی می‌کردم که یکی از آنها از من پرسید: «اگر این آلبوم به اندازه آلبوم غیرمعمول خوب از آب درنیاید، مأیوس می‌شوی؟» یادم می‌آید که ناراحت شدم. از این‌که این سؤال حتی پرسیده شده بود ناراحت شدم. به آنها گفتم: تریلر باید از غیرمعمول بهتر باشد... می‌خواهم این آلبوم، پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران‌ها بشود و آنها شروع کردند به خندیدن. ظاهراً این خواسته به نظر آنان، غیر واقع‌گرایانه می‌آمد.

 

هنگامی که ترانه‌های آلبوم آماده شد، کوئینسی و مایکل از نتیجه‌ی کار ناراضی بودند. آنها از طرف کمپانی ضبط هم، سخت تحت فشار بودند که هرچه زودتر، آلبوم را به اتمام برسانند.

 

مایکل: «وقتی که کمپانی به شما فشار می‌آورد که هرچه زودتر کار را تمام کنید، به این معنی است که واقعاً تحت فشارید. آن‌ها گفتند که این آلبوم باید درست در یک تاریخ معین به پایان برسد. یا انجامش بدهید یا بمیرید؛ بنابراین ما در موقعیتی قرار گرفتیم که خودمان را می‌کشتیم تا کار را در زمان مقرر به پایان برسانیم. بر روی میکس آهنگ‌ها خیلی سازش کردیم و همین‌طور اینکه کدام آهنگ‌ها قرار است بر روی آلبوم قرار بگیرند. آنقدر از سر و ته آهنگ‌ها زدیم تا بالأخره کل آلبوم یک چیز بی‌سروته شد. وقتی بالأخره به آهنگ‌هایی که قرار بود برروی آلبوم قرار بدهیم، گوش دادیم، آهنگ «تریلر» آنقدر به نظرم افتضاح آمد که به گریه افتادم. ما سخت تحت فشار بودیم زیرا در همان زمان که سعی می‌کردیم تریلر را به اتمام برسانیم، در حال کار برروی کتاب گویای «ای. تی. موجود فرازمینی» بودیم و آن را هم باید در زمان تعیین شده به پایان می‌رساندیم. مثل این بود که تمام آدم‌هایی که در استودیو بودند با هم جنگ داشتند. ما به حقیقت تلخی دست یافتیم که میکس آهنگ‌های تریلر به درد نمی‌خورد ... همان‌جا در استودیوی «وست لیک» در هالیوود نشستیم و به تمام آهنگ‌های آلبوم گوش دادیم. من از شدت غم، ویران شده بودم. تمامی احساسات سرکوب شده‌ام را به یک‌باره بروز دادم. عصبانی شدم و اتاق را ترک کردم. به کارمندانم گفتم که «ما این آلبوم را منتشر نمی‌کنیم. با سی‌بی‌اس تماس بگیرید و بگویید که آن‌ها این آلبوم را دریافت نمی‌کنند. ما این آلبوم را به آنها نمی‌دهیم. یکی از تعمیرکاران استودیو یک دوچرخه داشت. آن را برداشتم و تا حیاط مدرسه رفتم. به بازی کودکان نگاه کردم. وقتی به استودیو بازگشتم آماده بودم تا بر دنیا حکومت کنم. ما دوباره از اول تمام آلبوم را میکس کردیم. وقتی این کار انجام شد؛ بوووم! تریلر مثل بمب صدا کرد و تمامی رقبا را در آمریکا کنار زد... تریلر پروژه‌ی پرزحمتی بود.»

 

آهنگ بیلی جین ۹۱ بار توسط بروس سوئیدین ترکیب و میکس شد تا برای انتشار نهایی آماده شود. این در حالی بود که بروس معمولأ هر آهنگ را ۱ بار میکس می‌کرد. در نهایت، میکس دوم برای قرار گرفتن در آلبوم انتخاب شد. مایکل هر بار که به ترکیب جدید بروس گوش می‌کرد، از آن احساس رضایت نمی‌کرد و درخواست ترکیب دوباره می‌کرد. جونز به بروس گفت که ضرب درامی برای «بیلی جین» بسازد که تا به امروز هیچ‌کس نشنیده باشد.

 

تمپرتون بخش صحبت آخر ترانه تریلر را در راه رسیدنش به استودیوی وست لیک برای حضور در یکی از جلسات ضبط آلبوم نوشت.

* وینسنت پرایس کسی که قسمت آخر آهنگ تریلر را صحبت می‌کند و صدای آن خنده‌ی معروف از اوست. وینسنت در مصاحبه‌ای با جانی کارسون گفت که به او این دو گزینه داده شده بود که بین یک درصد از فروش آلبوم و یک بار دریافت دستمزد به مبلغ ۲۰،۰۰۰ دلار یکی را انتخاب کند و متأسفانه او دومی را انتخاب کرد. وینسنت پرایس بازیگر آمریکایی بود که بیشتر به علت صدای نافذ و بازی در فیلم‌های ترسناک شناخته شده است. از فیلم‌های او می‌توان به «قصر ارواح» و «پادشاه خانه‌به‌دوش» اشاره نمود. پرایس از آشنایان همسر سابق کوئینسی بود و پس از تقاضای کوئینسی برای حضور یک شخص برجسته برای صحبت انتهای آهنگ به گروه ضبط پیشنهاد شد. وینسنت پرایس در زمان ضبط آلبوم تریلر ۷۲ ساله بود. او در ۲۵ اکتبر ۱۹۹۳ در سن ۸۳ سالگی بر اثر سرطان ریه درگ

دوشنبه ۸ نوامبر ۱۹۸۲

 

مایکل به همراه کویینسى جونز و بروس سوئیدین، میکس آلبوم تریلر را در استودیو وست لیک کالیفرنیا به پایان رساند.

 

آلبوم تریلر در بین ماه‌های آوریل تا نوامبر ۱۹۸۲ به مدت ۶ ماه و با بودجه‌ی ۷۵۰ هزار دلار ضبط گردید. آخرین ترانه‌ای که بر روی آن کار شد ترانه Beat It بود. 

کویینسى و مایکل بر روی ۳۰۰ ترانه کار کردند که در آخر ۹ تا از آن‌ها بر روی آلبوم قرار گرفت.

 

صحبت‌های مایکل در مورد میکس آلبوم تریلر: 

وقتی که کمپانی به شما فشار می‌آورد که هرچه زودتر کار را تمام کنید، معنایش این است که شما واقعاً تحت فشارید؛ و ما را هم تحت فشار قرار داده بودند. آن‌ها گفتند که این آلبوم باید درست در یک تاریخ معین به پایان برسد. انجامش بدهید یا بمیرید؛ بنابراین ما در موقعیتی قرار گرفتیم که داشتیم خودمان را می‌کشتیم تا کار را درست در زمان تعیین شده به پایان برسانیم. بر روی میکس آهنگ‌ها خیلی سازش کردیم و همین‌طور اینکه کدام آهنگ‌ها قرار است بر روی آلبوم قرار بگیرند. آن‌قدر از سر و ته آهنگ‌ها زدیم تا بالأخره کل آلبوم یک چیز بی‌سروته شد... وقتی بالأخره به آهنگ‌هایی که قرار بود بر روی آلبوم قرار بدهیم، گوش دادیم، آهنگ «تریلر» آن قدر به نظرم افتضاح آمد که به گریه افتادم. ما سخت تحت فشار بودیم زیرا در همان زمان که سعی می‌کردیم تریلر را به اتمام برسانیم، در حال کار بر روی کتاب صوتی «ای‌تی موجود فرازمینی» بودیم و آن را هم باید در زمان تعیین شده به پایان می‌رساندیم. مثل این بود که تمام آدم‌هایی که در استودیو بودند با هم جنگ داشتند. ما به حقیقت تلخی دست یافتیم که میکس آهنگ‌های تریلر به درد نمی‌خورد... همان‌جا در استودیوی «وست لیک» نشستیم و به تمام آهنگ‌های آلبوم گوش دادیم. من از شدت غم، ویران شده بودم. تمامی احساسات سرکوب شده‌ام را به یک‌باره بروز دادم. عصبانی شدم و اتاق را ترک کردم. به کارمندانم گفتم که «ما این آلبوم را منتشر نمی‌کنیم. با سی‌بی‌اس تماس بگیرید و بگویید که آن‌ها این آلبوم را دریافت نمی‌کنند. ما این آلبوم را به آن‌ها نمی‌دهیم.»

آن‌ها دوباره شروع به میکس ترانه‌ها کردند و روی هر کدام از ترانه‌ها یک هفته‌ی دیگر وقت گذاشتند

 

در سال 2009 و در زادروز مایکل جکسون 13 هزار نفر از مردم شهر مکزیکوسیتی رقص تریلر مایکل جکسون را انجام دادند و رکورد بزرگ ترین رقص دسته جمعی جهان در یک مکان را به نام خود ثبت کردند.

 

« می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » آهنگی از خواننده آمریکایی مایکل جکسون است که برای ششمین آلبوم استودیویی‌اش Thriller (۱۹۸۲) ضبط شده است. این آهنگ، آهنگ آغازین آلبوم است و به عنوان چهارمین تک‌آهنگ آن در ۹ مه ۱۹۸۳ توسط Epic Records منتشر شد . این آهنگ توسط جکسون نوشته و تهیه شده و توسط کوئینسی جونز تهیه شده است . اشعار مربوط به غریبه‌هایی است که شایعاتی را پخش می‌کنند تا بدون هیچ دلیل موجهی بحثی را شروع کنند. «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » صدای دیسکو آلبوم استودیویی قبلی جکسون، Off the Wall ، منتشر شده در سال ۱۹۷۹ را تداعی می‌کند. این آهنگ با تنظیم ریتم پیچیده و تنظیم هورن متمایزی مشخص می‌شود.

«می‌خوام یه چیزی رو شروع کنم »

 

یکی از آثار هنری وینیل ۷ اینچی آمریکایی

تک‌آهنگ از مایکل جکسون

از آلبوم تریلر

منتشر شد: ۹ مه ۱۹۸۳

ضبط شده: نوامبر ۱۹۷۸ (دمو) ۱۹۸۲

استودیو وست‌لیک (لس‌آنجلس)

ژانر: پست دیسکو، فانک، آفروپاپ

طول: ۶:۰۳ (نسخه آلبوم)، ۴:۲۱ (نسخه تک‌آهنگه)، ۶:۳۰ (نسخه ۱۲ اینچی)

برچسب حماسه

ترانه‌سرا مایکل جکسون

تولیدکنندگان: کوئینسی جونز مایکل جکسون

 

چهارمین تک‌آهنگ متوالی جکسون از آلبوم Thriller بود که در بین ۱۰ آهنگ برتر بیلبورد ۱۰۰ آهنگ داغ قرار گرفت و به رتبه پنجم رسید. این آهنگ همچنین در کانادا و همچنین هلند در صدر جدول قرار گرفت و در چندین کشور در بین ۲۰ و ۳۰ آهنگ برتر قرار گرفت. این آهنگ به‌طور کلی مورد استقبال خوب منتقدان موسیقی معاصر قرار گرفت. به‌عنوان بخشی از انتشار Thriller 25 ، ریمیکس «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » با عنوان «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی ۲۰۰۸ با ایکان» با ایکان ضبط و به‌عنوان دومین تک‌آهنگ از آلبوم منتشر شد. این ریمیکس از نظر تجاری موفق بود و عمدتاً در شش کشور در بین ۱۰ آهنگ برتر و همچنین در چندین منطقه در سراسر جهان در بین ۲۰ آهنگ برتر و در کانادا در بین ۴۰ آهنگ برتر قرار گرفت. این آهنگ در سطح بین‌المللی نسبت به ایالات متحده موفق‌تر بود و در بیلبورد ۱۰۰ آهنگ داغ به رتبه ۸۱ رسید که پایین‌ترین رتبه این آهنگ در جدول بود.

 

برخلاف تک‌آهنگ‌های قبلی آلبوم Thriller ، آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » موزیک ویدیویی نداشت، اما توسط جکسون در تورهای کنسرت جهانی، هم به عنوان عضوی از گروه جکسونز و هم به عنوان یک هنرمند انفرادی اجرا شد. پس از مرگ جکسون در ژوئن ۲۰۰۹، این آهنگ دوباره وارد جدول‌های موسیقی در سراسر جهان شد. از زمان انتشار، «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» توسط هنرمندان ضبط متعددی بازخوانی و سمپل شده است، به ویژه توسط ریحانا در آهنگ « موسیقی را متوقف نکن » در سال ۲۰۰۷ که در نتیجه از او شکایت شد. گذشته از Thriller ، این آهنگ در چندین آلبوم گردآوری شده و برترین آهنگ‌های جکسون نیز وجود دارد.

 

پیشینه:

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » توسط مایکل جکسون نوشته، آهنگسازی و تهیه‌کنندگی شده و کوئینسی جونز تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشته است . این آهنگ در ابتدا برای خواهرش لا تویا جکسون در مورد رابطه‌ی پرآشوبش با خواهر شوهرش نوشته شده بود، اما مایکل در نهایت این آهنگ را ضبط کرد و لا تویا گاهی اوقات این آهنگ را در کنسرت‌هایش اجرا می‌کند. این آهنگ در ابتدا در سال 1978 برای قرار گرفتن در آلبوم Off the Wall ضبط شد، اما بعداً در پاییز 1982 در لس‌آنجلس ، کالیفرنیا دوباره ضبط شد. «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » یکی از چهار آهنگی بود که جکسون در سال 1982 برای ششمین آلبوم استودیویی خود، Thriller، به عنوان نویسنده در آن ثبت نام کرد. این آهنگ توسط اپیک رکوردز به عنوان چهارمین تک‌آهنگ از این آلبوم منتشر شد.

 

گذشته از Thriller ، آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » از زمان انتشارش، در چندین آلبوم گردآوری‌شده و برترین آهنگ‌های جکسون منتشر شده است. «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در دیسک اول آلبوم گردآوری‌شده‌ی دو دیسکی جکسون با نام HIStory: Past, Present and Future, Book I در سال 1995 و همچنین در نسخه بیست و پنجمین سالگرد Thriller با عنوان Thriller 25 و آلبوم برترین آهنگ‌های King of Pop منتشر شد؛ هر دو آلبوم در سال 2008 منتشر شدند. این آهنگ همچنین در مجموعه‌ی جعبه‌ای منتشر شده در سال 2004، The Ultimate Collection ، آلبوم برترین آهنگ‌های The Essential Michael Jackson ، آلبوم گردآوری‌شده‌ی This Is It و مجموعه‌ی جعبه‌ای ویژه The Collection که چند روز پس از مرگ جکسون منتشر شد، وجود دارد. این آهنگ همچنین در سال 2011 برای آلبوم Immortal ریمیکس شد. نسخه آزمایشی این آهنگ نیز در This Is It (2009) منتشر شد.

 

ترکیب:

یک آهنگ پست-دیسکو ، فانک و آفروپاپ، «می‌خواهی چیزی را شروع کنی » به عنوان اشاره‌ای به صدای دیسکو در آلبوم استودیویی قبلی جکسون، Off the Wall ، که در سال 1979 منتشر شد، تلقی شد. ریتم آهنگ که توسط خود جکسون تنظیم و توسط نوازنده سازهای کوبه‌ای ، پائولینیو دا کاستا ، نواخته شده بود، به عنوان «ترکیبی پیچیده از الگوها و کارهای ماشین درام» در نظر گرفته شد، در حالی که بخش هورن، که توسط جری هی تنظیم شده بود ، هم «براق و هم دقیق» توصیف شد. مجله اسلنت اظهار داشت که این آهنگ «یک فرشینه پیچیده از قلاب‌های برخوردکننده و ارجاعات پاپ» است. شعر این آهنگ، «خیلی بالا برای عبور، خیلی پایین برای زیر»، شباهت‌های زیادی به آهنگ آغازین فانکادلیچ برای « یک ملت زیر یک شیار » دارد.

 

متن آهنگ مربوط به رسانه‌ها و مطبوعات، و همچنین شایعات و افرادی است که سعی می‌کنند بدون هیچ دلیلی بحث یا مشکلی راه بیندازند، که او در متن آهنگ می‌گوید: «یکی همیشه سعی می‌کند بچه‌ام را به گریه بیندازد» و سپس در بخش «نزدیک به تلخی» به حالتی «شبه پارانویایی» می‌رسد: «تو یه سبزی هستی، تو یه سبزی/ تو فقط یه بوفه‌ای، تو یه سبزی/ اونا تو رو می‌خورن، تو یه سبزی.» در آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » ، محدوده صدای جکسون از می ۳ تا لا ۵ است . نت آهنگ، چهار دیز را با تمپوی پیشنهادی «نسبتاً روشن» در میزان مشترک نشان می‌دهد. این آهنگ دارای یک توالی اساسی از ر/می–می–ر/می–می به عنوان توالی آکوردهای خود است ، شبیه به آهنگ « تا وقتی که به اندازه کافی نرسیدی متوقف نشو ». کدای انتهای آهنگ - «مامان-سی ماما-سا ما-ما-کو-سا» - گونه‌ای از شعر آهنگ دیسکو « سول ماکوسا » اثر مانو دیبانگو ، نوازنده ساکسیفون کامرونی ، در سال ۱۹۷۲ است. ماکوسا یک ژانر موسیقی و رقص کامرونی است. دیبانگو از جکسون شکایت کرد و در سال ۱۹۸۶، با پرداخت یک میلیون فرانک فرانسه، خارج از دادگاه به توافق رسید و بدین ترتیب موافقت کرد که از حقوق آینده خود صرف نظر کند. حقوق مربوط به این ضبط اما نه استفاده‌های بعدی از مطالب.

 

استقبال انتقادی:

کریستوفر کانلی، نویسنده رولینگ استون، «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» را «مبارزترین آهنگ تریلر» توصیف کرد. کانلی خاطرنشان کرد که در این آهنگ «بیش‌فعال»، «احساسات جکسون آنقدر خام است که آهنگ تقریباً از کنترل خارج می‌شود». او همچنین اظهار داشت که این آهنگ «لحنی دارد که تقریباً به اندازه دیدن جکسون که خودش را روی صحنه کنسرت تحریک می‌کند هیجان‌انگیز است - و بسیار غیرقابل پیش‌بینی‌تر». با اشاره به اینکه اگرچه اشعار این آهنگ « الویس کاستلو را شب‌ها بیدار نگه نمی‌دارد »، اما «نشان می‌دهد که جکسون از احساسات «بیایید عجله کنیم» که بر Off the Wall غالب بود، فراتر رفته است ». او افزود که «توانایی و اعتقاد خام جکسون، آهنگ‌هایی مانند «عزیزم مال من باش» و «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » را به قطعات درجه یک تبدیل می‌کند». کَش باکس این آهنگ را «فوق‌العاده» نامید و به‌طور خاص «گرو رقص‌آور... تنظیم فوق‌العاده و اشعار عجیب اما در نهایت نشاط‌آور» را ستود.

 

استیون توماس ارلوین ، نویسنده‌ای برای آل‌میوزیک ، آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» را به همراه «بزن به چاک»، «بیلی جین» و «طبیعت بشر» به عنوان بهترین آهنگ‌های آلبوم تریلر معرفی کرد . او همچنین این آهنگ را « تازه‌ترین فانک آلبوم» توصیف کرد. اریک هردرسون، نویسنده‌ای برای مجله اسلنت ، اظهار داشت که با «سه ریم‌شات سریع»، احساس می‌کند که «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » مانند یک «شعار درباری» است. رابرت کریستگا ، منتقد موسیقی، اظهار داشت که «انتظار دارد» آهنگ‌های «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی» و «تریلر» از آلبوم تریلر را بیشتر در «کف رقص» تحمل کند تا در «اتاق نشیمن». «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » نامزد یک جایزه گرمی شد ؛ این آهنگ در جوایز گرمی ۱۹۸۴ نامزد دریافت جایزه «بهترین آهنگ آر اند بی» شد، اما این جایزه را به «بیلی جین»، یکی دیگر از تک‌آهنگ‌های جکسون از فیلم تریلر، باخت.

 

پیچ‌فورک این آهنگ را در فهرست «۲۰۰ آهنگ برتر دهه ۱۹۸۰» در رتبه دوم قرار داد و نوشت: «اگر می‌خواهید بزرگترین ستاره جهان شوید، ساختن بزرگترین آهنگ به شما کمک می‌کند.»

 

عملکرد نمودار:

در سال 1983، «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » عملکرد خوبی در جدول‌های جهانی داشت. این آهنگ در 2 ژوئیه 1983، با شش رتبه صعود نسبت به هفته قبل، در رتبه نهم وارد ده آهنگ برتر جدول بیلبورد هات 100 شد. در 16 ژوئیه، «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در رتبه پنجم قرار گرفت که بالاترین رتبه این آهنگ در جدول بود. این رتبه اوج آهنگ، چهارمین تک‌آهنگ متوالی «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » از گروه Thriller بود که در بین ده آهنگ برتر جدول بیلبورد هات 100 قرار می‌گیرد. این آهنگ از نظر تجاری از تک‌آهنگ بعدی Thriller ، «طبیعت انسان»، در جدول بیلبورد هات 100 موفق‌تر بود و آهنگ در رتبه هفتم قرار گرفت. این آهنگ همچنین در بین ده آهنگ برتر جدول تک‌آهنگ‌های سیاه‌پوستان ، در رتبه پنجم قرار گرفت.

 

در سطح بین‌المللی، این آهنگ از نظر تجاری موفق بود و عمدتاً در بین 20 و 30 آهنگ برتر جدول‌های موسیقی قرار گرفت. در بریتانیا، در 11 ژوئن 1983، این آهنگ با رتبه 38 وارد 40 رتبه برتر جدول شد. هفته بعد، این آهنگ با 24 رتبه صعود به رتبه 14، رسید و در 25 ژوئن، این آهنگ با رتبه هشتم در بین ده آهنگ برتر قرار گرفت. این آهنگ در سال 1983 به مدت نه هفته در جدول‌ها باقی ماند. در نیوزیلند، در 24 ژوئیه 1983، آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » با رتبه 47 وارد جدول‌ها شد. هفته بعد، این آهنگ به رتبه 35 رسید که بالاترین رتبه آن بود و به مدت سه هفته در بین 50 آهنگ برتر جدول باقی ماند. «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در 9 ژوئیه 1983 وارد جدول آهنگ‌های هلند شد و در رتبه چهارم، جزو پنج آهنگ برتر قرار گرفت. هفته بعد، این آهنگ به مدت سه هفته متوالی در رتبه سوم جدول قرار گرفت که اوج جایگاه آن بود. این آهنگ برای چندین هفته در بین ده آهنگ برتر جدول قرار داشت و در سال 1983 به مدت ده هفته در بین 20 آهنگ برتر باقی ماند.

 

در سال 2008، پس از انتشار Thriller 25، این آهنگ دوباره وارد جدول‌های موسیقی در سراسر جهان شد. آهنگ "می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی " در 21 فوریه 2008 وارد جدول‌های موسیقی ایتالیا شد و در رتبه 14 قرار گرفت؛ این آهنگ فقط یک هفته در جدول باقی ماند. این آهنگ در 28 فوریه وارد جدول‌های موسیقی دانمارک شد و در رتبه 29 در بین 30 آهنگ برتر قرار گرفت. هفته بعد، به رتبه 22 رسید. در سوئیس، این آهنگ در 24 فوریه 2008 وارد 50 آهنگ برتر شد و در رتبه 47 قرار گرفت. هفته بعد، این آهنگ به رتبه 30 رسید. پس از شش هفته حضور در جدول، این آهنگ از 100 آهنگ برتر خارج شد و پس از چهار هفته دوباره در رتبه 83 وارد جدول شد، قبل از اینکه دوباره از جدول خارج شود.

 

پس از مرگ جکسون در ژوئن ۲۰۰۹، موسیقی او با افزایش محبوبیت مواجه شد. آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در ۴ ژوئیه ۲۰۰۹ دوباره وارد جدول آهنگ‌های بریتانیا شد و هفته بعد به رتبه ۵۷ رسید. در ۱۲ ژوئیه، «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » برای دومین بار دوباره وارد جدول آهنگ‌های سوئیس شد. این آهنگ در رتبه ۳۷ قرار گرفت که بالاترین رتبه آن بود و به مدت سه هفته در جدول‌ها باقی ماند، قبل از اینکه از فهرست ۱۰۰ آهنگ برتر خارج شود.

 

اجراهای زنده:

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » یکی از آهنگ‌هایی بود که به صورت تک‌آهنگ و بدون ویدئو منتشر شد. این آهنگ به آهنگ آغازین مایکل جکسون برای چندین تور کنسرت تبدیل شد، از جمله تور ویکتوری (1984) با جکسون‌ها، تور جهانی بد (1987-1989)، تور جهانی دنجروس (1992-1993) و تور جهانی هیستوری (1996-1997). نسخه‌ای از این آهنگ در 16 ژوئیه 1988 در دی‌وی‌دی زنده ومبلی در سال 2012 منتشر شد.

 

جکسون و رقصندگان پس‌زمینه در حال اجرای آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در طول تمرین برای کنسرت‌های This Is It در ۲۳ ژوئن ۲۰۰۹، دو روز قبل از مرگش

 

از مارس ۲۰۰۹، جکسون در حال آماده شدن برای اجرای آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » در طول سری کنسرت‌های «این همونه » از ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۹ تا ۶ مارس ۲۰۱۰ بود. در طول تمرین‌ها در مرکز استیپلز برای کنسرت‌های بازگشت «این همونه» در سالن O2 لندن ، اجرای جکسون از «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » شامل قطعه‌ای بدون آکاپلا از آهنگ «اسپیچ‌لس» از آلبوم استودیویی جکسون، «شکست‌ناپذیر » (۲۰۰۱) بود. پس از مرگ جکسون در ژوئن همان سال، فیلم تمرین جکسون برای این آهنگ به عنوان آهنگ آغازین در مستند کنسرت ۲۰۰۹، « این همونه» مایکل جکسون، استفاده شد.

 

جنجال مانو دیبانگو:

پس از آنکه ریحانا، خواننده پاپ باربادوسی ، این آهنگ را در تک‌آهنگ موفق خود « موسیقی را متوقف نکن » در سال ۲۰۰۷ اجرا کرد، او و جکسون هر دو در فوریه ۲۰۰۹ (چهار ماه قبل از مرگ جکسون ) توسط مانو دیبانگو ، نوازنده کامرونی ، مورد شکایت قرار گرفتند. دیبانگو ادعا کرد که هر دو آهنگ بدون اجازه از آهنگ «ماما-سی ماما-سا ماما-کو-سا» از تک‌آهنگ « سول ماکوسا » محصول سال ۱۹۷۲ او استفاده کرده‌اند. به گزارش خبرگزاری فرانسه، جکسون پیش از این اعتراف کرده بود که این جمله را برای آهنگ «می‌خواهی چیزی را شروع کنی » قرض گرفته و در نهایت از نظر مالی با دیبانگو به توافق رسیده است. با این حال، هنگامی که ریحانا در سال ۲۰۰۷ فقط از جکسون اجازه گرفت تا این جمله را اجرا کند، ظاهراً جکسون بدون تماس قبلی با دیبانگو، این درخواست را تأیید کرده است. وکلای دیبانگو این پرونده را به دادگاهی در پاریس ارائه کردند و خواستار 500000 یورو غرامت و «ممنوعیت دریافت درآمد مرتبط با «مامان بگو مامان» توسط سونی بی‌ام‌جی ، ای‌ام‌آی و وارنر موزیک تا زمان حل و فصل موضوع» شدند. این موضوع خارج از دادگاه حل و فصل شد و دیبانگو «توافق مالی» را تنظیم کرد.

 

فهرست آهنگ‌ها:

نسخه ۷ اینچی آمریکایی

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (نسخه تک‌آهنگ) - ۴:۱۹

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (بی‌کلام) – ۴:۱۹

 

نسخه ۱۲ اینچی آمریکایی

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (نسخه ۱۲) – ۶:۳۱

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (بی‌کلام) – ۶:۳۱

 

نسخه ۷ اینچی اروپا

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (نسخه تک‌آهنگ) - ۴:۱۹

« با تو برقص » (اجرای زنده با گروه جکسونز ) - ۳:۵۸

 

نسخه ۱۲ اینچی اروپا

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (نسخه ۱۲) – ۶:۳۱

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » (بی‌کلام) – ۶:۳۱

« با تو برقص » (اجرای زنده با گروه جکسونز ) - ۳:۵۸

 

پرسنل:

اقتباس از آلبوم Thriller 25.

مایکل جکسون: خواننده اصلی و پشتیبان، ترانه‌سرایی، برنامه‌ریزی درام

گرگ فیلینگنز : رودز ، سینتی‌سایزر

مایکل بودیکر و بیل ولفر: سینتی‌سایزر

دیوید ویلیامز : گیتار

لویی جانسون : گیتار بیس

پائولینیو دا کوستا : سازهای کوبه ای

جری هی ، گری گرانت : ترومپت، فلوگل هورن

لری ویلیامز : ساکسیفون، فلوت

بیل رایشنباخ : ترومبون

مایکل جکسون، نلسون هیز و استیون ری: تخته زیرپایی حمام

تنظیم صدا توسط مایکل جکسون

تنظیم ریتم توسط مایکل جکسون و کوئینسی جونز

تنظیم هورن توسط جری هی و مایکل جکسون

خوانندگان پس‌زمینه: جولیا واترز، مکسین واترز، اورن واترز ، جیمز اینگرام ، بانی هال و بکی لوپز

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز

تهیه‌کننده مشترک مایکل جکسون

 

نمودارها

گواهینامه‌ها

می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی ۲۰۰۸

ویرایش

«می‌خوای یه چیزی رو با ایکان در سال ۲۰۰۸ شروع کنی »

 

تک‌آهنگ از مایکل جکسون

از آلبوم تریلر ۲۵

منتشر شد: ۲۱ مارس ۲۰۰۸

ضبط شده: نوامبر ۲۰۰۷

طول: ۴:۱۴ (نسخه آلبوم)، ۳:۵۱ (ویرایش رادیویی)

برچسب: حماسه میراث

ترانه‌سرایان: مایکل جکسون، آلیونه تیام، جورجیو توینفورت

تولیدکنندگان: مایکل جکسون، ایکان، جورجیو توینفورت

 

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » برای انتشار مجدد آلبوم Thriller در سال ۲۰۰۸ با عنوان Thriller 25 دوباره ضبط شد . عنوان این آهنگ روی جلد سی‌دی « می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی ۲۰۰۸ با ایکان » بود. نسخه ۲۰۰۸ که در نوامبر ۲۰۰۷ ضبط شد، توسط ایکان ریمیکس، نویسندگی و تهیه‌کنندگی مشترک شد. این تک‌آهنگ آخرین اثری بود که در طول زندگی جکسون منتشر شد.

 

«می‌خوام یه چیزی رو شروع کنم » نقدهای متفاوتی از منتقدان موسیقی معاصر دریافت کرد، منتقدان احساس می‌کردند که اگرچه نسخه ۲۰۰۸ خوب بود، اما از نسخه اصلی بهتر نبود، اما از سایر نسخه‌های بازنشر شده در Thriller 25 بهتر بود . استیون توماس ارلوین از AllMusic اظهار داشت که «می‌خوام یه چیزی رو شروع کنم » به یک «صدای پیانوی گرفته» تبدیل شده است. او همچنین اظهار داشت که اگرچه این آهنگ عالی نیست، «بهتر از این است که فرگی اشعار «Beat It» را از یک آهنگ ضبط شده جکسون تقلید کند، و بهتر از این است که will.i.am «The Girl Is Mine» را به یک قطعه رقص بی‌مزه تبدیل کند». راب شفیلد، نویسنده رولینگ استون ، اظهار داشت که «می‌خوام یه چیزی رو شروع کنم » «در واقع تا حدودی عالی» است و آهنگسازی آهنگ را ستود.

 

این آهنگ توسط اپیک رکوردز و لگسی رکوردینگز در ۲۱ مارس ۲۰۰۸ منتشر شد. از نظر تجاری در سطح بین‌المللی موفقیت متوسطی داشت و در چندین کشور جزو ۲۰ آهنگ برتر و در چهار منطقه جزو ده آهنگ برتر قرار گرفت. این آهنگ در سوئد در رتبه سوم، در نیوزیلند در رتبه چهارم، در استرالیا در رتبه هشتم و در فرانسه در رتبه دهم قرار گرفت. « می‌خواهی چیزی را شروع کنی ۲۰۰۸ » در رتبه ۱۵ جدول فلاندرز و والونیای بلژیک قرار گرفت. و همچنین در ایتالیا در رتبه ۲۰ جدول قرار گرفت. در ایالات متحده ، «می‌خواهی چیزی را شروع کنی ۲۰۰۸» در رتبه ۸۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت که پایین‌ترین رتبه این آهنگ در جدول را به خود اختصاص داد. این آهنگ همچنین در جدول‌های پاپ در رتبه ۴۸ و همچنین در فهرست پخش پاپ هات ۱۰۰ در رتبه ۴۷ قرار گرفت.

 

از دیگر جایگاه‌های این آلبوم در جدول‌ها می‌توان به رتبه ۴۷ در آهنگ‌های دیجیتال داغ بیلبورد و رتبه ۳۳ در جدول تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ کانادا اشاره کرد. همچنین در جدول آهنگ‌های دنس کلاب به رتبه ۲ رسید. آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی 2008» نیز در جدول پایان سال آهنگ‌های دنس کلاب پلی به رتبه ۱۹ رسید.

 

فهرست آهنگ‌ها:

سی دی تک آهنگ

«می‌خوای یه چیزی رو ۲۰۰۸ شروع کنی» (ویرایش رادیویی) – ۳:۵۱

«می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی ۲۰۰۸» (جانی ویشس کلاب—ویرایش رادیویی) – ۳:۳۶

«می‌خوای یه چیزی رو ۲۰۰۸ شروع کنی» (ریمیکس کامل جانی ویشس از کلاب) – ۹:۰۳

 

اعتبار ریمیکس:

نویسنده و تهیه‌کننده: مایکل جکسون، آلیونه "آکون" تیام، جورجیو توینفورت

خواننده اصلی : آلیونه "ایکون" تیام و مایکل جکسون (در بیت دوم)

آوازهای پس‌زمینه از مایکل جکسون

میکس شده توسط مارک "اویل" گودچایلد

ثبت شده در نوامبر ۲۰۰۷

 

نمودارها:

عملکرد در جدول آهنگ‌های سال ۲۰۰۸ برای آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو ۲۰۰۸ شروع کنی»

نمودار (۲۰۰۸) 

موقعیت اوج

استرالیا ( آریا ) ۸

بلژیک ( لبه‌های اولترا تیپ در زیر فلاندر می‌جوشند) ۱۵

بلژیک ( جوشش اولترا تیپ در زیر والونی) ۱۵

کانادا ( تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ کانادایی ) ۳۳

کانادا ( 100 آهنگ برتر کانادا ) ۳۲

کانادا CHR/40 برتر ( بیلبورد ) ۲۱

پخش CIS ( TopHit ) ۱۰۵

فرانسه ( SNEP ) ۱۰

آلمان ( GfK ) ۶۳

ایتالیا ( FIMI ) ۲۰

ایتالیا ( Musica e Dichi ) ۴۸

نیوزیلند ( موسیقی ضبط‌شده نیوزیلند ) ۴

رومانی ( 100 کشور برتر رومانی ) ۶۵

سوئد ( Sverigetopplistan ) ۳

تک آهنگ های بریتانیا ( OCC ) ۶۹

بیلبورد هات ۱۰۰ ایالات متحده ۸۱

پخش رقص داغ باشگاه بیلبورد ایالات متحده ۲

بیلبورد پاپ ۱۰۰ ایالات متحده ۴۸

عملکرد در جدول آهنگ‌های سال ۲۰۰۹ برای آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو ۲۰۰۸ شروع کنی»

نمودار (۲۰۰۹) 

موقعیت اوج

فرانسه ( SNEP ) ۵۲

عملکرد در جدول آهنگ‌های سال ۲۰۱۰ برای آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو ۲۰۰۸ شروع کنی»

نمودار (۲۰۱۰) 

موقعیت اوج

فرانسه ( SNEP ) ۹۸

 

نسخه‌های جلد و کاربردها در فرهنگ عامه:

خواهر بزرگتر جکسون، لا تویا جکسون، بارها این آهنگ را بازخوانی کرده است. او از این آهنگ برای شروع اجرای خود در جشنواره آهنگ سوپوت در سال ۱۹۹۳ ، در دهه ۱۹۹۰ در MDR و در فصل ششم برنامه تلویزیونی بریتانیایی Celebrity Big Brother در سال ۲۰۰۹ استفاده کرد.

ویتنی هیوستون آهنگ «می‌خوای یه چیزی رو شروع کنی » را به عنوان آهنگ آغازین در طول تور جهانی «بزرگترین عشق» خود در سال ۱۹۸۶، که از ژوئیه تا دسامبر ادامه داشت، اجرا کرد. او همچنین این آهنگ را در کنار آشر و میا در طول برنامه‌های جشن سی‌امین سالگرد مایکل جکسون در ۷ و ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۱ در MSG اجرا کرد. در فوریه ۲۰۱۰، او دوباره این آهنگ را به همراه « حسی که تو به من می‌دهی » جکسون ، در طول تور جهانی «هیچ چیز جز عشق » خود اجرا کرد.

یک هفته پس از مرگ جکسون، مدونا در دومین قسمت از تور Sticky & Sweet خود در ژوئیه ۲۰۰۹، از آن آهنگ به عنوان بخشی از مجموعه‌ای از آهنگ‌های جکسون به عنوان ادای احترام استفاده کرد. یک رقصنده با تقلید از جکسون، حرکات مخصوص او مانند چرخش، راه رفتن روی ماه و چرخش چرخشی را اجرا کرد.

 

در تور Sticky & Sweet او ، مدونا و رقصنده‌ای که خود را به جای جکسون جا زده بود، مجموعه‌ای از موسیقی جکسون را اجرا کردند، در حالی که عکس‌هایی از جکسون در طول زندگی‌اش روی صفحه‌ای پشت سرشان نشان داده می‌شد.

 

گلی از آن به عنوان آهنگ آغازین در قسمت « مایکل » (2012) استفاده کرد. این آهنگ که بازخوانی شده بود، در هفته منتهی به 18 فوریه 2012 به رتبه 78 در بیلبورد هات 100، رتبه 46 در نمودار آهنگ‌های دیجیتال و رتبه 88 در نمودار کانادا هات 100 رسید. دارن کریس این آهنگ را اجرا کرد.

اشای این آهنگ را به عنوان بخشی از تک‌آهنگ خود با عنوان «مایکل جکسون ملودی» در سال ۱۹۸۳ بازخوانی کرد.

 

« عزیزم مال من باش » آهنگی است که توسط راد تمپرتون نوشته شده ، توسط کوئینسی جونز تهیه شده و توسط خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی مایکل جکسون اجرا شده است. این آهنگ در آلبوم تریلر جکسون قرار دارد و به همراه « بانوی زندگی من » یکی از تنها دو آهنگ این پروژه است که در ابتدا به صورت تک‌آهنگ منتشر نشد. با این حال، این آهنگ در کنار دو تک‌آهنگ جکسون قرار گرفت: برای انتشار « طبیعت انسان » در سال 1983، و همچنین برای « من فقط نمی‌توانم از دوست داشتن تو دست بردارم »، تک‌آهنگ اصلی آلبوم بد در سال 1987.

 

منتشر شد: ۲۹ نوامبر ۱۹۸۲

ضبط شده ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس، کالیفرنیا)

ژانر: پست، دیسکو فانک

طول: ۴:۲۰

برچسب: حماسه سی بی اس

ترانه‌سرا: راد تمپرتون

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز

 

پیشینه:

در گفتگویی با نشریه والچر که بعداً به صورت مروری بر آثار تایم در مورد تریلر منتشر شد ، تهیه‌کننده جونز اشاره کرد که این آلبوم ادای احترامی به نوازنده ساکسیفون جاز، جان کولترین، است. جونز گفت که «عزیزم مال من باش» «بهترین نمونه از تلاش من برای تقویت اصول موسیقی گذشته است - من در مورد بیباپ صحبت می‌کنم.» او گفت: «منظور من این است که بچه‌های کوچک را به شنیدن بیباپ تشویق کنم. جاز در صدر سلسله مراتب موسیقی قرار دارد زیرا نوازندگان هر آنچه را که می‌توانستند در مورد موسیقی یاد گرفتند.» بیلبورد این آهنگ را اینگونه توصیف کرد: «... شاد، رقص‌آور و با کیبوردهای جیرجیرک و سازهای کوبه‌ای هورن.»

 

استقبال انتقادی:

در مروری بر آثار سال ۲۰۱۶ برای بیلبورد ، اندرو آنتربرگر، نویسنده، این آهنگ (و دیگر آهنگ غیرتک‌آهنگ Thriller ، "بانوی زندگی من") را به عنوان "کسب تمام سهم خود در بزرگترین آلبوم نه قطعه‌ای تاریخ" ستود. در نقدی پنج ستاره‌ای بر Thriller ، مجله Slant این آهنگ را به عنوان "بهشتی باشکوه از دیسکو" ستود. در فهرست رتبه‌بندی کل آلبوم در بیلبورد ۲۰۲۲، این آهنگ در رتبه هشتم قرار گرفت و چاک آرنولد، نویسنده، پیش از برجسته کردن "شیوه‌ای روان و اسکیت‌مانند که مدیر فقید Heatwave [همچنین] به " Rock with You " در آلبوم Off the Wall آورده بود"، به این آهنگ اشاره کرد.

 

در نقدی منفی‌تر، پیچ‌فورک معتقد بود که این آهنگ باعث شده است که شتاب ایجاد شده از آهنگ آغازین « می‌خواهی چیزی را شروع کنی » از بین برود. «[آهنگ «می‌خواهی چیزی را شروع کنی»] به مدت شش دقیقه و دو ثانیه ادامه می‌یابد، که در طی آن جکسون و کوئینسی جونز تنش راک اند رول را با شور و شوق دیسکو ترکیب می‌کنند و به کمال می‌رسند. اما سپس آهنگ «عزیزم مال من باش» را می‌یابید - یکی از آهنگ‌های اصلی که تک آهنگ نبود - و شتاب آن از بین می‌رود: درست بعد از «می‌خواهی چیزی را شروع کنی»، آهنگ باید همان دما را حفظ کند؛ در عوض، به هیچ جا نمی‌رسد، هیچ چیزی را شروع نمی‌کند.»

 

پرسنل:

ترانه‌سرایی توسط راد تمپرتون

تولید موسیقی توسط کوئینسی جونز

مسترینگ توسط برنی گراندمن

دیوید ویلیامز : گیتار

لری ویلیامز : ساکسیفون، فلوت

بیل رایشنباخ جونیور : ترومبون

جری هی و گری گرانت : تنظیم هورن، ترومپت، فلوگل‌هورن

Leon "Ndugu" Chancler : Drums

گرگ فیلینگنز کیبورد، سینتی‌سایزر

مایکل بودیکر و دیوید پیچ : سینتی‌سایزر

استیو پورکارو ، برایان بنکس و آنتونی مارینلی : برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر

رایان فورجر: مهندس

 

« دختر مال من است » آهنگی است که توسط خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی مایکل جکسون و خواننده، ترانه‌سرا و موسیقیدان انگلیسی پل مک‌کارتنی برای ششمین آلبوم انفرادی جکسون، تریلر، ضبط شده است . این آهنگ توسط جکسون نوشته و به طور مشترک تهیه شده و توسط کوئینسی جونز تهیه شده است . این آهنگ از ۱۴ تا ۱۶ آوریل ۱۹۸۲ در استودیوهای وست‌لیک ، لس‌آنجلس ضبط شد و در ۱۸ اکتبر همان سال به عنوان اولین تک‌آهنگ آلبوم منتشر شد. سال قبل، جکسون و مک‌کارتنی آهنگ‌های « بگو بگو بگو » و «مرد» را برای پنجمین آلبوم انفرادی دومی، لوله‌های صلح (۱۹۸۳) ضبط کرده بودند.

 

منتشر شد: ۱۸ اکتبر ۱۹۸۲

ضبط شده: ۱۴–۱۶ آوریل ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس، کالیفرنیا)

ژانر: پاپ، سنگ نرم

طول: ۳:۴۲

برچسب: حماسه

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: کوئینسی جونز، مایکل جکسون

 

«دختر مال من است» در جدول‌های موسیقی به موفقیت دست یافت. این تک‌آهنگ علاوه بر صدرنشینی در جدول تک‌آهنگ‌های آر اند بی ، در رتبه دوم جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد و رتبه هشتم در بریتانیا قرار گرفت. این آهنگ همچنین در اسپانیا به رتبه اول رسید. تا سال ۱۹۸۴، ۱.۳ میلیون نسخه از آن فروخته شد و در نهایت توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا ، به دلیل فروش ۱,۰۰۰,۰۰۰ نسخه، گواهی طلایی دریافت کرد . با وجود موفقیت این آهنگ، منتقدان عموماً نظرات متفاوتی نسبت به آن داشتند و آن را ضعیف‌ترین آهنگ در آلبوم Thriller می‌دانستند .

 

«دختر مال من است» موضوع دو دعوی سرقت ادبی بوده است، اولین مورد در سال ۱۹۸۴ و بار دیگر در سال ۱۹۹۳. در هر دو مورد، جکسون ملزم به شهادت در دادگاه شد و هر دو دعوی به نفع خواننده و ناشر موسیقی او رأی داده شد.

 

در سال ۲۰۰۸، برای بیست و پنجمین سالگرد انتشار آلبوم Thriller ، خواننده گروه بلک آید پیز ، will.i.am ، آهنگ «دختر مال من است» را ریمیکس کرد. این ریمیکس عموماً با واکنش‌های منفی منتقدان موسیقی مواجه شد.

 

ضبط:

جکسون در حالی که با پل مک‌کارتنی کارتون تماشا می‌کرد، نوشتن آهنگ «دختر مال من است» را تکمیل کرد. کوئینسی جونز، تهیه‌کننده ، در ابتدا به جکسون گفته بود که آهنگی درباره دو مرد که بر سر یک دختر دعوا می‌کنند بنویسد. جکسون که الهام گرفته بود، در طول شب از خواب بیدار شد و آهنگ را در ضبط صوت خواند. او بعداً گفت: «من دقیقاً همان چیزی را که در ذهنم شنیدم خواندم، از ملودی و کیبورد و سازهای زهی و همه چیز شروع کردم. بنابراین، همه را شفاهی روی نوار ضبط کردم.» جونز همچنین از جکسون خواست که یک بیت رپ به آن اضافه کند. سپس این آهنگ توسط جکسون و مک‌کارتنی در استودیوهای وست‌لیک ، لس‌آنجلس، از 14 تا 16 آوریل 1982 ضبط شد . یک سال قبل، این دو نفر آهنگ‌های « بگو بگو بگو » و «مرد» را ضبط کرده بودند که پس از «دختر مال من است» در پنجمین آلبوم انفرادی مک‌کارتنی، Pipes of Peace (1983) منتشر شدند.

 

جکسون گفت که ضبط آهنگ «دختر مال من است» یکی از لذت‌بخش‌ترین لحظات او در استودیو بوده است. او توضیح داد: «یکی از آهنگ‌های مورد علاقه‌ام برای ضبط، از بین تمام آهنگ‌هایم به عنوان یک هنرمند تک‌نفره، احتمالاً «دختر مال من است» است، زیرا کار با پل مک‌کارتنی بسیار هیجان‌انگیز بود و ما به معنای واقعی کلمه خوش گذراندیم. مثل کلی شوخی و بازی کردن، و پرتاب کردن اشیاء به سمت یکدیگر و شوخی کردن بود. ما در واقع آهنگ (سازی) و آواز را تقریباً همزمان به صورت زنده ضبط کردیم و از آن فیلم داریم، اما هرگز نشان داده نشده است.» او در پایان گفت: «شاید روزی پیش‌نمایشی از آن را به شما ارائه دهیم.» فیلم این دو بعداً در تور جهانی پل مک‌کارتنی نشان داده شد.

 

چندین عضو گروه توتو در ضبط این آهنگ شرکت داشتند، از جمله دیوید پیچ ​​(پیانو)، جف پورکارو (درامز)، استیو لوکاتر (گیتار) و استیو پورکارو (برنامه‌ریز سینتی‌سایزر).

 

ترکیب:

ساختار موسیقیایی «دختر مال من است» از فرم AABA استفاده می‌کند که در آن عنوان آهنگ به عنوان منبع اصلی تکرار مورد نیاز عمل می‌کند. وقتی این ساختار به حداکثر خود برسد، که به عنوان فرم سی و دو میزانی نیز شناخته می‌شود، عنوان در همان مکان، حداقل در دو از سه بند A، تکرار می‌شود. کتاب شیلا دیویس، نویسنده، «هنر نوشتن غزل »، اشاره می‌کند که «خط تکرار شونده عنوان همزمان چارچوب طرح را مشخص می‌کند و نکته اصلی غزل را به خوبی بیان می‌کند». آهنگ « او از زندگی من بیرون است » جکسون نیز از این ساختار موسیقیایی استفاده می‌کند، همانطور که « بدن و روح »، « اوه، بانو خوب باش! » و « کمی لطافت را امتحان کن » نیز از این ساختار موسیقیایی استفاده می‌کنند. آکوردهای موسیقیایی در «دختر مال من است» در چندین آهنگ نوشته شده توسط جکسون دیده می‌شوند. «بلوز اوی» از گروه جکسونز و آهنگ‌های دیگر («چرا نمی‌توانم باشم» و «ممنون از زندگی») از آکوردهای قبل از «دختر مال من است» استفاده کرده‌اند.

 

انتشار و پذیرش:

«دختر مال من است» اولین تک‌آهنگ منتشر شده از این آلبوم بود. عکس روی جلد این تک‌آهنگ توسط همسر مک‌کارتنی، لیندا ، گرفته شده است. شنوندگان از «دختر مال من است» تحت تأثیر قرار نگرفتند و فکر می‌کردند که آهنگ Thriller جکسون نیز ناامیدکننده خواهد بود. عموم مردم احساس می‌کردند که جکسون و تهیه‌کننده، کوئینسی جونز، آهنگی برای مخاطبان پاپ سفیدپوست ساخته‌اند. علیرغم برخی نگرانی‌های عموم، «دختر مال من است» در نمودارهای موسیقی به موفقیت دست یافت. این تک‌آهنگ که در صدر جدول تک‌آهنگ‌های R&B قرار داشت، در 8 ژانویه 1983 در رتبه دوم جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد (پشت سر « مردخوار » از گروه هال و اوتس و « داون آندر » از گروه من ات ورک ) و جدول تک‌آهنگ‌های نروژ قرار گرفت. آهنگ «دختر مال من است» اولین هفته از چهار هفته حضورش را در رتبه اول جدول آهنگ‌های معاصر بزرگسالان داغ از 25 دسامبر 1982 آغاز کرد. این آهنگ در بریتانیا در رتبه هشتم قرار گرفت و در بین 20 آهنگ برتر نیوزیلند قرار گرفت. تا سال 1985، این تک‌آهنگ 1.3 میلیون نسخه فروخته بود. این تک‌آهنگ در 13 ژانویه 1983 توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا ، به دلیل فروش حداقل یک میلیون نسخه، گواهی طلایی دریافت کرد.

 

از زمان انتشار، آهنگ «دختر مال من است» نقدهای متفاوتی از سوی روزنامه‌نگاران و منتقدان موسیقی دریافت کرده است . رابرت کریستگا، روزنامه‌نگار، همکاری مک‌کارتنی و جکسون را «بدترین ایده مایکل از زمان « بن »» توصیف کرد. رولینگ استون اظهار داشت که این آهنگ یک «تصنیف بی‌عرضه MOR [وسط جاده]» است و مک‌کارتنی «رام» است. بیلبورد آن را «یک آهنگ عاشقانه شاد و مفرح با کمی شوخی و بازیگوشی سوپراستارها» نامید. استفن ارلوین از آل‌میوزیک خاطرنشان کرد که این آهنگ «شمالتز شیرینی» دارد. به گفته مجله استایلوس ، فروپاشی جکسون با «پل مک‌کارتنیِ به‌شدت احمق» «به‌طرز آرامش‌بخشی احمقانه» بود. Salon.com بعداً «دختر مال من است» را «یک دوئت شاد» توصیف کرد. آنها نتیجه گرفتند که مک‌کارتنی به یک «پیرمرد بی‌عرضه و ترسو» تبدیل شده است. این آهنگ نقد مثبتی از سوی زندگینامه‌نویس جکسون، جی. رندی تارابورلی، دریافت کرد. این نویسنده اظهار داشت که آهنگ "ناز" است اما فاقد محتوا است. او افزود که این آهنگ "آرامش متوسطی" دارد و در تضاد با آهنگ "پر هرج و مرج" " Beat It " است.

 

دعاوی سرقت ادبی:

«دختر مال من است» موضوع دو دعوی سرقت ادبی بوده است . در هر دو مورد، جکسون ملزم به شهادت در دادگاه شد و هر دعوی به نفع خواننده و ناشر موسیقی او رأی داده شد . اولین محاکمه قانونی در سال ۱۹۸۴ رخ داد، جایی که فرد سنفورد ادعا کرد که جکسون نواری از آهنگ خود، «لطفاً الان مرا دوست داشته باش» را بریده است. با این حال، جکسون اصرار داشت که آهنگ «دختر مال من است» را خودش ساخته است. دعوی ۵ میلیون دلاری کپی‌رایت پس از آنکه هیئت منصفه متشکل از پنج مرد و یک زن به نفع جکسون رأی دادند، مختومه شد. حکم آنها پس از سه روز شور و مشورت صادر شد. جکسون در دادگاه متهم نبود ، اما برای حفظ اعتبار خود شهادت داد. جیمز کلنک، وکیل جکسون ، در مورد حکم هیئت منصفه از این خواننده تمجید کرد. «این مرد یک نابغه است. او به آهنگ‌های هیچ کس دیگری نیاز ندارد. کلمات خودش کلید ماجرا بودند.» در طول مراحل دادگاه، جکسون فاش کرد که چگونه آهنگ‌های خود را می‌سازد. «من آنها را در یک ضبط صوت قرار می‌دهم و به صورت شفاهی آنها را روی نوار می‌خوانم، و اینگونه است که این اتفاق می‌افتد.» یکی از اعضای هیئت منصفه اظهار داشت: «ارائه او نشان داد که او به خوبی توانسته آهنگ‌های خودش را بسازد.»

 

دومین دادگاه سرقت ادبی این آهنگ در سال ۱۹۹۳ برگزار شد. رینود جونز و رابرت اسمیت ادعا کردند که آهنگ‌های «دختر مال من است» به همراه « تریلر » - نوشته راد تمپرتون - و « ما دنیاییم » به آثار موسیقیایی آنها شباهت دارند. این دو نفر اضافه کردند که در دوران کودکی، زمانی که خانواده جکسون در گری، ایندیانا زندگی می‌کردند، همسایه آنها بوده‌اند . جکسون، لیونل ریچی - یکی از نویسندگان «ما دنیاییم» - و کوئینسی جونز به عنوان متهمان معرفی شدند. شاکیان ادعا کردند که جوزف جکسون یک نوار دمو از آنها دریافت کرده است. از روی نوارها، متهمان ادعا کردند که سه آهنگ پرطرفدار را دزدیده‌اند. رینود جونز همچنین ادعا کرد که به شکایت از جکسون به خاطر « بیلی جین » فکر کرده است . جکسون از طریق یک شهادت ضبط شده در دادگاه حاضر شد. پس از شهادت، هیئت منصفه نه نفره در اوایل سال 1994 جکسون را نویسنده و آهنگساز آهنگ «دختر مال من است» تشخیص داد. آنها همچنین حکم دادند که متهمان آهنگ‌های «تریلر» یا «ما دنیاییم» را کپی نکرده‌اند.

 

پرسنل:

آهنگسازی و تنظیم: مایکل جکسون

تهیه‌کنندگان: کوئینسی جونز و مایکل جکسون

پیانو رودز : گرگ فیلینگنز

پیانو آکوستیک: دیوید پیچ

سینتی‌سایزر : دیوید فاستر

برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر: استیو پورکارو

گیتار: دین پارکس و استیو لوکاتر

گیتار بیس: لویی جانسون

درامز: جف پورکارو

خواننده‌ها: پل مک‌کارتنی و مایکل جکسون

تنظیم صدا توسط مایکل جکسون و کوئینسی جونز

تنظیم ریتم توسط کوئینسی جونز و دیوید پیچ

تنظیم سینتی‌سایزر توسط دیوید فاستر

تنظیم و رهبری ارکستر سازهای زهی توسط جری هی

رهبر کنسرت : جری وینچی

 

دختر مال من است ۲۰۰۸:

تک‌آهنگ از مایکل جکسون با همراهی will.i.am

از آلبوم تریلر ۲۵

منتشر شد: ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸

ضبط شده: نوامبر ۲۰۰۷

ژانر: پاپ، هیپ هاپ

طول: ۳:۱۱

برچسب: حماسه، میراث

ترانه‌سرایان: مایکل جکسون ویلیام آدامز، کیت هریس

تولیدکنندگان: مایکل جکسون، ویل.آی.ام

 

برای آلبوم Thriller 25 ، آلبومی که به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد Thriller منتشر شد، خواننده گروه Black Eyed Peas ، will.i.am آهنگ "The Girl Is Mine" را ریمیکس کرد. این ریمیکس با عنوان "The Girl Is Mine 2008" شامل یک دموی تک‌نوازی اصلی از آهنگ توسط جکسون بدون حضور مک‌کارتنی است. will.i.am صدای خود و بیت جدیدی به آن اضافه کرده است. این آهنگ در نیوزیلند به رتبه 12، در فرانسه به رتبه 22، در دانمارک و سوئد به رتبه 50 و در سوئیس به رتبه 51 رسید.

 

اگرچه این ریمیکس از نسخه آزمایشی استفاده می‌کرد، دیلی تلگراف ادعا کرد که مک‌کارتنی به دلیل اختلاف او و جکسون بر سر خرید انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی و فهرست آهنگ‌های بیتلز توسط جکسون در سال ۱۹۸۵، از این فهرست حذف شده است. با این حال، نسخه اصلی آهنگ «دختر مال من است» در آلبوم Thriller 25 با صدای مک‌کارتنی قرار گرفت.

 

پذیرش:

«دختر مال من است 2008» نقدهای عمدتاً نامطلوبی دریافت کرد. کریستوفر ریس، روزنامه‌نگار، اظهار داشت که will.i.am «کار فوق‌العاده‌ای در به قتل رساندن یک آهنگ کلاسیک انجام داده است». راب شفیلد از رولینگ استون نوشت که تولید at will.i.am «جار و جنجال احمقانه‌ای» بود و از او به خاطر تلاش برای پنهان کردن «قلاب مسخره «سگ»» - «کل نکته آهنگ» - انتقاد کرد. آیدین وزیری، روزنامه‌نگار موسیقی، نوشت که will.i.am «قطعه آواز پل مک‌کارتنی را کاملاً از دوئت اصلی پاک می‌کند تا جایی برای خودش باز کند که مزخرف بگوید». استفن توماس ارلوین از آل‌میوزیک ادعا کرد که will.i.am «دختر مال من است» را به «یک قطعه رقص بی‌فایده» تبدیل کرده است. کلیفا سانه از بلندر نوشت که «ویل.آی.ام در آهنگ «دختر مال من است 2008» ریتم (چرا؟) و قافیه (چرا، اوه، چرا؟) دارد». تاد گیلکریست از IGN اظهار داشت که ریمیکس «دختر مال من است» از ویل.آی.ام یک توهین است. این توهین با قرار دادن «حضور صوتی غیرمتعارف» خودش به جای مک‌کارتنی، «فاحشه‌تر» هم شد.

 

پیچ‌فورک مدیا به نقدهای منفی در مورد will.i.am افزود: «او ماکا را از آهنگ «دختر مال من است» حذف می‌کند، اما تصمیم می‌گیرد که بدون حضور کسی که مثل یک احمق به نظر می‌رسد، نمی‌تواند موفق شود و خودش را مردانه به این کار وا می‌دارد.» تایمز اظهار داشت که هر کسی که فکر می‌کرد ایده خوبی برای will.i.am است که در این آهنگ شرکت کند، باید «در یک سلول بدون پنجره و بدون هیچ چیز جز آن آهنگ‌ها در یک حلقه مداوم حبس شود». با این حال، پاپ‌مترز از Thriller 25 و ریمیکس «دختر مال من است» تمجید کرد. آنها نوشتند: «هر آلبومی که به اندازه کافی خوب باشد تا شما را وادار کند آهنگی به بدی دوئت «دختر مال من است» پل مک‌کارتنی را ببخشید (اگرچه شاید فراموش نکنید) باید خیلی خوب باشد.» آنها افزودند که will.i.am «چرخش شادی» به آهنگ داده است و حذف مک‌کارتنی در آهنگ به این دلیل نبوده است.

 

فهرست آهنگ‌ها:

سی دی تک آهنگ

«دختر مال من است ۲۰۰۸ با ویل.آی.ام» - ۳:۱۰

«میکس کلاب ۲۰۰۸ از آهنگ «دختر مال من است» به همراه will.i.am» - ۳:۲۵

«دختر مال من است» (نسخهٔ آزمایشی اصلی) - ۳:۱۳

اعتبار ریمیکس:

نوشته شده توسط مایکل جکسون، ویلیام "will.i.am" آدامز، کیث هریس

تهیه‌کننده: ویلیام «ویل.آی.ام» آدامز

مهندسی شده توسط ویلیام "will.i.am" آدامز

میکس شده توسط ویلیام "will.i.am" آدامز، جو سولو

برنامه نویسی درام : ویلیام "will.i.am" آدامز

کیبورد : ویلیام «ویل.آی.ام» آدامز، کیث هریس

سینتی‌سایزرها : کیث هریس

ثبت شده در نوامبر ۲۰۰۷

 

نمودارها:

عملکرد آهنگ «دختر مال من است» در جدول موسیقی سال ۲۰۰۸

نمودار (۲۰۰۸) 

موقعیت اوج

استرالیا ( آریا ) ۶۰

اتریش ( Ö3 اتریش، جزو 40 کشور برتر ) ۵۱

دانمارک ( لیست آهنگ ) ۳۱

فرانسه ( SNEP ) ۲۲

هلند ( جزو ۱۰۰ آهنگ برتر ) ۱۲

سوئد ( Sverigetopplistan ) ۴۱

سوئیس ( Schweizer Hitparade ) ۴۷

تک آهنگ های بریتانیا ( OCC ) ۳۲

 

« تریلر » آهنگی از خواننده آمریکایی مایکل جکسون است . این آهنگ توسط اپیک رکوردز در 11 نوامبر 1983 در بریتانیا و در 23 ژانویه 1984 در ایالات متحده، به عنوان هفتمین و آخرین تک آهنگ از ششمین آلبوم استودیویی او، تریلر (1982)، منتشر شد.

 

 

منتشر شد ۱۱ نوامبر ۱۹۸۳

ضبط شده ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس)

ژانر: دیسکو فانک هالووین

طول:۵:۵۷ (نسخه آلبوم)، ۵:۱۳ (ویرایش ۲۰۰۳)، ۴:۳۷ (ویرایش ویژه)، ۴:۰۵ (نسخه کوتاه ریمیکس شده)

برچسب: حماسه

ترانه‌سرا: راد تمپرتون

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز

 

«تریلر» یک آهنگ دیسکو با خط بیس سینتی‌سایزر، شعر و جلوه‌های صوتی است که فیلم‌های ترسناک را تداعی می‌کند . این آهنگ شامل یک سکانس دکلمه است که توسط بازیگر فیلم‌های ترسناک، وینسنت پرایس، اجرا شده است. این آهنگ توسط کوئینسی جونز تهیه و توسط راد تمپرتون نوشته شده است ، که می‌خواست یک آهنگ تئاتری متناسب با عشق جکسون به فیلم بنویسد.

 

موزیک ویدیوی «Thriller» به کارگردانی جان لندیس ، جکسون را در حال رقص با انبوهی از زامبی‌ها به تصویر می‌کشد. این موزیک ویدیو توسط نشریات مختلف و نظرسنجی‌های خوانندگان به عنوان بهترین موزیک ویدیوی تمام دوران انتخاب شده است و فروش آلبوم Thriller را دو برابر کرده و به آن کمک کرده تا به پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ تبدیل شود.

 

جکسون پس از اینکه تریلر از صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ خارج شد ، تصمیم گرفت «تریلر» را به عنوان یک تک‌آهنگ منتشر کند . این هفتمین تک‌آهنگ تریلر بود که وارد ده آهنگ برتر بیلبورد هات ۱۰۰ شد و به رتبه چهارم رسید و در فلاندر ، فرانسه، پرتغال و اسپانیا به رتبه اول و در بسیاری از کشورهای دیگر به ده آهنگ برتر رسید. در هفته مرگ جکسون در سال ۲۰۰۹، این آهنگ با فروش ۱۶۷۰۰۰ نسخه در جدول آهنگ‌های دیجیتال داغ بیلبورد ، پرفروش‌ترین آهنگ جکسون در ایالات متحده بود . این آهنگ در رتبه دوم جدول تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ بیلبورد قرار گرفت و به مدت سه هفته در ده آهنگ برتر باقی ماند. این آهنگ در چندین آلبوم از برترین آهنگ‌های جکسون وجود دارد. «تریلر» یکی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های تمام دوران است و در ایالات متحده گواهی الماس دارد. به دلیل محبوبیتش در حوالی هالووین ، چندین بار به جدول بیلبورد هات ۱۰۰ بازگشته است.

 

ترکیب:

«تریلر» یک آهنگ دیسکو-فانک است. این آهنگ توسط ترانه‌سرای انگلیسی، راد تمپرتون ، نوشته شده است که پیش از این آهنگ‌های « Rock with You » و « Off the Wall » را برای آلبوم سال 1979 جکسون، Off the Wall ، نوشته بود. تمپرتون می‌خواست چیزی تئاتری بنویسد که با عشق جکسون به فیلم همخوانی داشته باشد. او با الگوهای بیس و درام بداهه‌نوازی کرد تا اینکه خط بیسی را که در طول آهنگ جریان دارد، توسعه داد، سپس یک توالی آکورد نوشت که به اوج خود رسید. او به یاد می‌آورد: «می‌خواستم این آهنگ ساخته و پرداخته شود - کمی شبیه کشیدن یک کش در سراسر آهنگ برای افزایش تعلیق.» طبق Hooktheory.com، این آهنگ در گام C ♯ Dorian (مد دوم گام B ماژور ، که در آن C ♯ به عنوان تونیک استفاده می‌شود) با تمپوی متوسط ​​118 ضرب در دقیقه نوشته شده است.

 

اولین نسخه تمپرتون با عنوان «نور ستاره» منتشر شد و شعر همخوانی آن این بود: «کمی نور ستاره به من بده / خورشید نور ستاره». تیم تولید، به رهبری کوئینسی جونز ، معتقد بود که این آهنگ باید آهنگ عنوان آلبوم باشد، اما آنها فکر می‌کردند که «نور ستاره» عنوان قوی برای آلبوم نیست. در عوض، آنها چیزی «مرموز» می‌خواستند که با «شخصیت در حال تکامل جکسون» مطابقت داشته باشد. تمپرتون چندین عنوان از جمله «مرد نیمه‌شب» را در نظر گرفت، که جونز احساس می‌کرد «در مسیر درست پیش می‌رود». در نهایت، او «تریلر» را در نظر گرفت، اما نگران بود که «کلمه مزخرفی برای خواندن باشد... صدای وحشتناکی داشت! با این حال، ما مایکل را مجبور کردیم چند بار آن را در میکروفون تف کند و جواب داد.»

 

وینسنت پرایس ، بازیگر فیلم‌های ترسناک، سکانس دکلمه را حوالی اواسط آهنگ «Thriller» اجرا کرد.

 

تمپرتون با انتخاب عنوان، اشعار را ظرف «چند ساعت» نوشت. مقدمه شامل جلوه‌های صوتی مانند صدای جیرجیر در، رعد و برق، قدم‌ها، باد و زوزه گرگ‌ها است. برای پایان، تمپرتون یک سکانس با کلام را در نظر داشت، اما نمی‌دانست چه شکلی باید داشته باشد. تصمیم گرفته شد که یک صدای معروف از ژانر وحشت آن را اجرا کند و همسر آن زمان جونز، پگی لیپتون ، دوستش وینسنت پرایس را پیشنهاد داد. تمپرتون کلمات مربوط به نقش پرایس را در تاکسی در مسیر استودیو در روز ضبط سرود.

 

ضبط:

 

کوئینسی جونز تهیه‌کننده‌ی «تریلر» بود.

 

«تریلر» به همراه بقیهٔ قطعات آلبوم، طی هشت هفته در سال ۱۹۸۲ ضبط شد. این آهنگ در استودیوهای ضبط وست‌لیک در بلوار سانتا مونیکا در لس‌آنجلس، کالیفرنیا ضبط شد. بروس سویدین، مهندس صدا ، از جکسون خواست تا صدایش را با رویکردهای مختلف، برداشت‌های دوگانه و ضبط در فواصل مختلف از میکروفون ضبط کند. برخی از صداهای پس‌زمینه در حمام استودیو ضبط شدند.

 

طبق گفته آنتونی مارینلی ، برنامه‌نویس سینتی‌سایزر ، خط بیس با یک سینتی‌سایزر ARP 2600 اجرا شده و پدهای شعر با یک Roland Jupiter-8 که با Prophet-5 لایه‌بندی شده بود، اجرا شده‌اند. سازهای کوبه‌ای با یک ماشین درام LinnDrum ساخته شده‌اند که با تراشه‌های صوتی دو ماشین درام دیگر اصلاح شده است: یک اسنیر، های-هت و کونگا از یک LM-1 و یک کلپ از یک TR-808. پیانوی رودز توسط گرگ فیلینگنز و گیتار توسط دیوید ویلیامز اجرا شده است . [ نیازمند منبع ]

 

برای ضبط زوزه‌های گرگ، سوئدیِن یک شب ضبط صوت‌هایی را در اطراف سگش در طویله نصب کرد، اما هرگز زوزه نکشید. در عوض، جکسون خودش زوزه‌ها را ضبط کرد. برای صدای جیرجیر درها، سوئدیِن درهایی را که برای جلوه‌های صوتی طراحی شده بودند از استودیوی یونیورسال اجاره کرد و لولاهای آنها را ضبط کرد. وینسنت پرایس نقش خود را در سه برداشت ضبط کرد؛ جونز با اذعان به اینکه صداگذاری روی یک آهنگ دشوار است، پرایس را تحسین کرد و برداشت‌های او را "فوق‌العاده" توصیف کرد.

 

انتشار:

آلبوم Thriller در نوامبر 1982 توسط Epic Records منتشر شد و ماه‌ها در صدر جدول بیلبورد 200 قرار داشت. در ابتدا قرار نبود آهنگ "Thriller" به صورت تک‌آهنگ منتشر شود، زیرا Epic آن را یک آهنگ جدید می‌دانست . والتر یتنیکوف، مدیر اجرایی Epic، پرسید: "چه کسی یک تک‌آهنگ درباره هیولاها می‌خواهد؟"

 

در اواسط سال 1983، فروش آلبوم شروع به کاهش کرد. جکسون که نسبت به آمار فروش خود "وسواس" داشت، از یتنیکاف و یکی دیگر از مدیران اپیک، لری استسل، خواست تا به او در طراحی برنامه‌ای برای بازگرداندن آلبوم به صدر جدول‌ها کمک کنند. فرانک دیلئو، مدیر جکسون ، پیشنهاد انتشار "Thriller" را به همراه یک موزیک ویدیوی جدید داد. این آخرین تک‌آهنگ از آلبوم بود که در ژانویه 1984 در ایالات متحده منتشر شد. نسخه‌های جایگزین "Thriller"، از جمله دموی "Starlight"، در انتشار مجدد سالگرد آلبوم در سال 2022 با نام Thriller 40 منتشر شدند. آهنگ " Wake Me Up " در سال 2025 توسط خواننده کانادایی The Weeknd و گروه دونفره الکترونیک فرانسوی Justice شامل ترکیبی از "Thriller" است.

 

موزیک ویدیو:

موزیک ویدیوی «Thriller» به فیلم‌های ترسناک متعددی اشاره دارد و ستاره‌های آن جکسون هستند که در حال اجرای یک برنامه رقص با گروهی از مردگان متحرک هستند. جکسون پس از دیدن فیلم «گرگینه آمریکایی در لندن » (1981) که توسط جان لندیس ، کارگردان فیلم‌های ترسناک، کارگردانی شده و توسط لندیس و جکسون نوشته شده بود، با لندیس تماس گرفت . این دو نفر یک فیلم کوتاه 13 دقیقه‌ای با بودجه‌ای بسیار بیشتر از موزیک ویدیوهای قبلی طراحی کردند. شرکت ضبط موسیقی جکسون از تأمین مالی آن خودداری کرد، زیرا معتقد بود که «Thriller» به اوج خود رسیده است، بنابراین یک مستند در مورد ساخت آن با عنوان «ساختن تریلر مایکل جکسون» برای دریافت بودجه از شبکه‌های تلویزیونی تولید شد.

 

تریلر مایکل جکسون در 2 دسامبر 1983 از شبکه MTV پخش شد. این فیلم با استقبال زیادی روبرو شد و به طور منظم در MTV پخش می‌شد. فروش تریلر را دو برابر کرد و مستند آن با فروش بیش از یک میلیون نسخه، به پرفروش‌ترین نوار ویدیویی در آن زمان تبدیل شد. این فیلم به خاطر تبدیل موزیک ویدیوها به یک شکل هنری جدی، از بین بردن موانع نژادی در سرگرمی‌های عامه‌پسند و رواج فرمت ساخت مستند، مورد توجه قرار گرفته است.

 

بسیاری از عناصر تأثیر ماندگاری بر فرهنگ عامه داشته‌اند، مانند رقص زامبی و ژاکت تریلر جکسون که توسط همسر لندیس، دبورا نادولمن لندیس، طراحی شده است. رقص زامبی که توسط مایکل پیترز برای موزیک ویدیو طراحی شده است، توسط طرفداران در سراسر جهان دوباره اجرا می‌شود و همچنان در یوتیوب محبوب است . کتابخانه کنگره آن را به عنوان "معروف‌ترین موزیک ویدیوی تمام دوران" توصیف کرد. در سال 2009، این اولین موزیک ویدیویی بود که به عنوان "از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی" مهم در فهرست ملی فیلم ثبت شد. در سپتامبر 2024، تریلر مایکل جکسون چهارمین ویدیوی جکسون شد که به یک میلیارد بازدید در یوتیوب رسید.

 

عملکرد نمودار:

«تریلر» با رتبه 20 وارد جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد شد. هفته بعد به رتبه هفتم، هفته بعد به رتبه پنجم رسید و هفته بعد به رتبه چهارم رسید و دو هفته در این رتبه ماند. در جدول پایان سال 1984 در رتبه 78 قرار گرفت. «Thriller» در جدول تک‌آهنگ‌های داغ سیاه‌پوستان بیلبورد به رتبه 19 رسید. در 10 مارس 1984، به اوج خود یعنی رتبه 3 رسید. «Thriller» در 19 نوامبر 1983 در جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا با رتبه 24 آغاز به کار کرد و هفته بعد به رتبه دهم رسید؛ به مدت 52 هفته در جدول باقی ماند. از 5 فوریه 1984، «Thriller» به مدت چهار هفته در جدول تک‌آهنگ‌های فرانسه در رتبه اول قرار داشت. همچنین در ژانویه 1984 به مدت دو هفته در صدر جدول 30 آهنگ برتر VRT بلژیک قرار گرفت.

 

پس از مرگ جکسون در سال ۲۰۰۹، موسیقی او محبوبیت زیادی پیدا کرد. در هفته مرگ او، «Thriller» پرفروش‌ترین آهنگ جکسون در ایالات متحده بود و ۱۶۷۰۰۰ نسخه از آن در جدول تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ بیلبورد به فروش رسید. در ۱۱ ژوئیه، «Thriller» به رتبه دوم در جدول تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ بیلبورد رسید و به مدت سه هفته متوالی در بین ده آهنگ برتر باقی ماند. در بریتانیا، در هفته مرگ جکسون به رتبه ۲۳ رسید و هفته بعد به رتبه ۱۲ صعود کرد. در ۱۲ ژوئیه، «Thriller» به رتبه دوم در جدول تک‌آهنگ‌های ایتالیا رسید و بعداً توسط فدراسیون صنعت موسیقی ایتالیا گواهی طلا دریافت کرد. «تریلر» به رتبه سوم در جدول ARIA استرالیا و جدول تک‌آهنگ‌های سوئیس رسید و به مدت یک هفته در صدر جدول تک‌آهنگ‌های اسپانیا قرار گرفت، این آهنگ به رتبه نهم در جدول تک‌آهنگ‌های آلمان ، رتبه هفتم در جدول تک‌آهنگ‌های نروژ، رتبه هشتم در جدول تک‌آهنگ‌های ایرلند، و رتبه بیست و پنجم در جدول تک‌آهنگ‌های دانمارک رسید. در هفته سوم ژوئیه، «Thriller» در فنلاند به رتبه یازدهم رسید.

 

«تریلر» به دلیل محبوبیتش در حوالی هالووین، چندین بار به جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد بازگشته است . این آهنگ در اکتبر ۲۰۱۳ با رتبه ۴۲، با رتبه ۳۱ در نوامبر ۲۰۱۸، و در نوامبر ۲۰۲۱ با رتبه ۱۹ دوباره وارد جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد شد که بالاترین جایگاه آن از سال ۱۹۸۴ است. این باعث شد جکسون حداقل یک بار در هفت دهه متوالی از سال ۱۹۶۹ در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد، جزو ۲۰ آهنگ برتر باشد. در سال ۲۰۲۵، این تک‌آهنگ با رتبه ۱۰ به جمع ده آهنگ برتر بازگشت. جایگاه این آهنگ، مایکل جکسون را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که در شش دهه متوالی در بین ده آهنگ برتر جدول قرار گرفته است.

 

«تریلر» در 4 دسامبر 1989 توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا ، به دلیل فروش بیش از یک میلیون نسخه فیزیکی در ایالات متحده، گواهی پلاتین دریافت کرد تا اوت 2016، این آهنگ 4,024,398 نسخه در ایالات متحده فروخته بود. این آهنگ بعداً توسط RIAA به دلیل فروش بیش از 10 میلیون نسخه معادل، گواهی الماس دریافت کرد. «Thriller» در هفته 8 نوامبر 2023، بیش از یک دهه پس از مرگ جکسون، به رتبه اول در نمودارهای آهنگ‌های پخش آنلاین R&B/Hip-Hop بیلبورد ، آهنگ‌های پخش آنلاین R&B و فروش آهنگ‌های دیجیتال R&B رسید. در هفته 9 نوامبر 2024، «تریلر» برای اولین بار در صدر جدول چند معیاری بیلبورد قرار گرفت و به رتبه اول آهنگ‌های داغ R&B رسید‌

 

«تریلر» در نوامبر 2025 به بالاترین جایگاه خود در جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا دست یافت و به رتبه نهم رسید، جایگاهی بالاتر از اوج اولیه خود در سال 1983.

 

«تریلر» همچنین در نوامبر ۲۰۲۵ به رتبه دهم جدول بیلبورد ۱۰۰ ایالات متحده رسید و ورود مایکل جکسون به جمع ۱۰ آهنگ برتر را در شش دهه مختلف از دهه ۷۰ تثبیت کرد. این علاوه بر ورود او به جمع ده آهنگ برتر به عنوان عضوی از گروه جکسون ۵ در اواخر دسامبر ۱۹۶۹ با آهنگ «می‌خواهم برگردی» است. این باعث می‌شود او تنها هنرمندی در تاریخ باشد که به این موفقیت دست یافته است.

 

استقبال انتقادی:

اشلی لاسیمون، از Spinner.com متعلق به AOL ، خاطرنشان کرد که این آهنگ «به امضای جکسون تبدیل شد» و «شیار خط بیس آن، همراه با آواز جذاب و حرکات روان مایکل» را «تولید یک تک‌آهنگ فوق‌العاده عالی» توصیف کرد. جان پارلس از نیویورک تایمز خاطرنشان کرد که «Billie Jean»، «Beat It»، «Wanna Be Startin' Somethin» و «فیلم آهنگ Thriller» آهنگ‌هایی بودند که برخلاف «PYT» که «آهسته» بود، «آهنگ‌های موفقی بودند که Thriller را به یک آهنگ جهانی تبدیل کردند؛ همراه با حضور صحنه‌ای و ویدیویی آقای جکسون، شنوندگان باید با تمایل او به اعتراف به وحشت همذات‌پنداری کرده باشند." آن پاورز از لس‌آنجلس تایمز، "Thriller" را "به اندازه کافی شاد" با "ضرب آهنگ‌های فانک" و اشعاری که "به نظر می‌رسد از "کتاب داستان ترسناک" یک بچه کوچک برداشته شده" توصیف کرد.

 

پرسنل:

نویسنده و آهنگساز: راد تمپرتون

نوازندگان

 

مایکل جکسون : خواننده اصلی و پس‌زمینه

وینسنت پرایس : آواز شفاهی

راد تمپرتون و برایان بنکس: سینتی‌سایزر

گرگ فیلینگنز : سینتی‌سایزر، پیانو رودز

دیوید ویلیامز : گیتار

جری هی ، گری گرانت : ترومپت، فلوگل هورن

لری ویلیامز : ساکسیفون، فلوت

بیل رایشنباخ : ترومبون

مایکل بودیکر (بدون ذکر منبع): سینتی‌سایزر و درام ماشین

Leon "Ndugu" Chancler (نامگذاری نشده): طبل

تیم فنی

 

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز

ضبط و میکس توسط بروس سویدین

تنظیم آواز، ریتم و سینتی‌سایزر توسط راد تمپرتون

تنظیم هورن توسط جری هی

جلوه‌های ویژه اثر بروس کنون و بروس سویدین

برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر توسط آنتونی مارینلی

 

«تریلر مایکل جکسون» موزیک ویدیوی آهنگ « تریلر » اثر خواننده آمریکایی مایکل جکسون استکه در ۲ دسامبر ۱۹۸۳ منتشر شد. این موزیک ویدیو به کارگردانی جان لندیس ، نویسندگی جکسون و لندیس و با بازی جکسون و اولا ری ساخته شده است. این موزیک ویدیو به فیلم‌های ترسناک متعددی اشاره داردو جکسون را در حال رقصیدن با انبوهی از زامبی‌ها نشان می‌دهد.

 

کارگردان: جان لندیس

نوشته شده توسط: جان لندیس، مایکل جکسون

تولید شده: جورج فولسی جونیور، مایکل جکسون، جان لندیس

بازیگران: مایکل جکسون، اولا ری

روایت شده توسط: وینسنت پرایس

فیلمبرداری: رابرت پینتر

ویرایش شده: مالکوم کمپبل، جورج فولسی جونیور

موسیقی توسط: المر برنشتاین، راد تمپرتون، مایکل جکسون

 

شرکت‌های تولیدی: تولیدات ام‌جی‌جی: تولیدات بهینه

توزیع شده توسط: رکوردهای حماسی، سونی موزیک انترتینمنت

تاریخ انتشار: ۲ دسامبر ۱۹۸۳

مدت زمان: ۱۴ دقیقه

کشور ایالات متحده

زبان انگلیسی

بودجه ۵۰۰۰۰۰ دلار

ششمین آلبوم جکسون، Thriller ، در نوامبر ۱۹۸۲ منتشر شد و ماه‌ها در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار داشت و با موفقیت ویدیوهای تک‌آهنگ‌های " Billie Jean " و " Beat It " همراه بود. در ژوئیه ۱۹۸۳، پس از اینکه Thriller از صدر جدول کنار گذاشته شد، جکسون و تیمش تصمیم گرفتند "Thriller" را به صورت تک‌آهنگ منتشر کنند. جکسون پس از دیدن فیلم " An American Werewolf in London" محصول ۱۹۸۱، لندیس را برای کارگردانی ویدیو استخدام کرد. این ویدیو در مکان‌های مختلفی در لس‌آنجلس، از جمله تئاتر پالاس ، با بودجه‌ای بسیار بیشتر از موزیک ویدیوهای قبلی فیلمبرداری شد . یک مستند از ساخت این موزیک ویدیو با عنوان " Make Michael Jackson's Thriller " برای فروش به شبکه‌های تلویزیونی تهیه شد.

 

آلبوم Thriller مایکل جکسون با استقبال زیادی روبرو شد و مرتباً از MTV پخش می‌شد . این آلبوم فروش آلبوم Thriller را دو برابر کرد و به آن کمک کرد تا به پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ تبدیل شود و مستند آن با فروش بیش از یک میلیون نسخه، به پرفروش‌ترین نوار VHS در آن زمان تبدیل شد. این آلبوم به دلیل تبدیل موزیک ویدیوها به یک فرم هنری جدی، از بین بردن موانع نژادی در سرگرمی‌های عامه‌پسند، رواج فرمت ساخت مستند و افزایش فروش ویدیوهای خانگی ، مورد توجه قرار گرفته است . این موفقیت، جکسون را به نیرویی غالب در فرهنگ پاپ جهانی تبدیل کرد.

 

بسیاری از عناصر تریلر مایکل جکسون تأثیر ماندگاری بر فرهنگ عامه داشته‌اند، مانند رقص زامبی و ژاکت قرمز جکسون که توسط همسر لندیس، دبورا نادولمن، طراحی شده است. این ویدئو ارتباط نزدیکی با هالووین دارد و طرفداران در سراسر جهان رقص زامبی آن را بازسازی می‌کنند. کتابخانه کنگره آن را به عنوان مشهورترین موزیک ویدیوی تمام دوران توصیف کرده است و توسط نشریات مختلف و نظرسنجی‌های خوانندگان به عنوان بزرگترین ویدیو انتخاب شده است. در سال ۲۰۰۹، تریلر مایکل جکسون اولین موزیک ویدیویی بود که توسط کتابخانه کنگره به عنوان "از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی قابل توجه" در فهرست ملی فیلم ایالات متحده قرار گرفت . این موزیک ویدیو در سال ۲۰۲۴ به یک میلیارد بازدید در یوتیوب رسید.

 

طرح:

در دهه ۱۹۵۰، مایکل جکسون و یک زن جوان ( اولا ری ) هنگام رانندگی در یک منطقه جنگلی بنزین تمام می‌کنند. آنها وارد جنگل می‌شوند و زن دعوت جکسون را برای دوست دختر شدن می‌پذیرد. جکسون به او هشدار می‌دهد که "مثل بقیه مردها نیست"، به یک گربه وحشی تبدیل می‌شود و به او حمله می‌کند.

 

در زمان حال، جکسون و دوست دخترش در حال تماشای فیلم گربه وحشی در سینما هستند. دوست دختر که از فیلم ترسیده، آنجا را ترک می‌کند. جکسون شب هنگام در خیابان شهر قدم می‌زند و با خواندن اشعار آهنگ " تریلر " او را اذیت می‌کند. آنها از کنار قبرستانی عبور می‌کنند که در آن زامبی‌ها از قبرهایشان برمی‌خیزند و آنها را در خیابان محاصره می‌کنند. جکسون تبدیل به یک زامبی می‌شود و با گروه می‌رقصد.

 

جکسون و زامبی‌ها دوست دخترش را تا خانه‌ای متروکه تعقیب می‌کنند. او جیغ می‌زند و از خواب می‌پرد و متوجه می‌شود که همه چیز یک کابوس بوده است. جکسون او را در آغوش می‌گیرد و به خانه می‌برد، اما رو به دوربین می‌کند و با پوزخندی، چشمان گربه‌سانش را نشان می‌دهد.

 

عناصر ترسناک:

ویدئوی تریلر اشارات زیادی به فیلم‌های ترسناک دارد. صحنه‌ی آغازین، تقلیدی از فیلم‌های درجه‌ی B دهه‌ی 1950 است ، جایی که جکسون و ری لباس نوجوانان دهه‌ی 1950 را پوشیده‌اند. دگردیسی « پسر همسایه‌ی مودب» به یک گربه‌ی وحشی، به عنوان تصویری از تمایلات جنسی مردانه به عنوان حیوانی، درنده و پرخاشگر تفسیر شده است. کوبنا مرسر، منتقد، شباهت‌هایی با گرگینه در فیلم «گروه گرگ‌ها » (1984) پیدا کرد.

 

جکسون در این ویدئو با زامبی‌ها می‌رقصد

 

سکانس رقص زامبی‌ها با شعر مربوط به رقص بالماسکه مردگان مطابقت دارد. گریم جکسون «رنگ‌پریدگی شبح‌مانندی» بر پوست او انداخته و بر طرح کلی جمجمه‌اش تأکید می‌کند، که اشاره‌ای به ماسک شبح اپرا (1925) است. به گفته پیتر دندل ، استاد دانشگاه ، سکانس حمله زامبی‌ها با الهام از فیلم شب مردگان زنده (1968) ساخته شده است و ویدئو، حس کلاستروفوبیا و درماندگی ضروری برای فیلم‌های زامبی را به تصویر می‌کشد.

 

توسعه:

 

جان لندیس (تصویر در سال ۲۰۰۵) کارگردانی این ویدئو را بر عهده داشت.

 

آلبوم Thriller جکسون در نوامبر ۱۹۸۲ توسط اپیک رکوردز منتشر شد و ماه‌ها در صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار داشت. این آلبوم با موزیک ویدیوهای موفقی برای تک‌آهنگ‌های « بیلی جین » و « بزن به چاک » پشتیبانی شد که به خاطر بالا بردن استانداردهای خلاقانه موزیک ویدیوها و نشان دادن قدرت تبلیغاتی‌شان مورد توجه قرار گرفته‌اند.

 

در ژوئن ۱۹۸۳، آلبوم Thriller از صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ جای خود را به موسیقی متن Flashdance داد . این آلبوم برای مدت کوتاهی در ماه ژوئیه این جایگاه را پس گرفت، قبل از اینکه توسط گروه Police با آلبوم Synchronicity جایگزین شود . جکسون از مدیران Epic ، والتر یتنیکوف و لری استسل، خواست تا به آنها در تدوین طرحی برای بازگرداندن آلبوم به صدر جدول کمک کنند.

 

آهنگ « تریلر » با تم ترسناک برای انتشار به صورت تک‌آهنگ برنامه‌ریزی نشده بود. اپیک آن را به عنوان یک آهنگ جدید می‌دید؛ یتنیکوف پرسید: «چه کسی یک تک‌آهنگ درباره هیولاها می‌خواهد؟» فرانک دی‌لئو ، مدیر جکسون ، پیشنهاد ساخت یک موزیک ویدیو را داد و به یاد می‌آورد که به جکسون گفته بود: «ساده است - تنها کاری که باید بکنی این است که برقصی، آواز بخوانی و آن را ترسناک کنی.» به گفته ونیتی فر ، جکسون «فانتزی‌های بی‌خطر به سبک دیزنی را ترجیح می‌داد که در آن مردم خوب بودند و بچه‌ها در امان بودند»، که تضمین می‌کرد ویدیو «ترسناک-کمیک باشد، نه واقعاً وحشتناک».

 

در اوایل ماه اوت، پس از دیدن فیلم ترسناک خود، «گرگینه آمریکایی در لندن » (1981)، جکسون با کارگردان جان لندیس تماس گرفت. در آن زمان، کارگردانان تجاری موزیک ویدیوها را کارگردانی نمی‌کردند، اما لندیس کنجکاو شد. او می‌خواست به جای یک موزیک ویدیوی استاندارد، یک فیلم کوتاه سینمایی بسازد و امیدوار بود از شهرت جکسون برای بازگرداندن محبوبیت به فیلم‌های کوتاه سینمایی استفاده کند. لندیس و جکسون یک فیلم کوتاه را با فیلم 35 میلی‌متری با ارزش تولید یک فیلم بلند، با بودجه 900000 دلار، که بسیار بیشتر از هر موزیک ویدیوی قبلی بود، ساختند. لندیس گفت که ویدیوی نهایی 500000 دلار هزینه داشته است، حدود 10 برابر بیشتر از یک موزیک ویدیوی معمولی در آن زمان.

 

بودجه:

به گفته لندیس، وقتی با یتنیکوف تماس گرفت تا پیشنهاد ساخت فیلم را بدهد، آنقدر بلند فحش داد که مجبور شد گوشی را از گوشش بردارد. اپیک علاقه کمی به ساخت ویدیوی دیگری برای تریلر داشت ، زیرا معتقد بود که تریلر به اوج خود رسیده است، و موافقت کرد که فقط 100000 دلار کمک کند. در ابتدا، شبکه‌های تلویزیونی از تأمین مالی این پروژه خودداری کردند و این دیدگاه را داشتند که تریلر «اخبار سال گذشته» است. MTV که با ویدیوهای قبلی جکسون به موفقیت رسیده بود، سیاستی مبنی بر عدم تأمین مالی موزیک ویدیوها داشت و در عوض از شرکت‌های ضبط موسیقی انتظار داشت که هزینه آنها را بپردازند. با این حال، پس از اینکه کانال جدید Showtime موافقت کرد نیمی از بودجه را بپردازد، MTV موافقت کرد که بقیه را بپردازد و هزینه را به عنوان تأمین مالی برای یک فیلم سینمایی و نه یک موزیک ویدیو توجیه کرد.

 

برای کمک به تأمین مالی تولید، تهیه‌کننده لندیس، جورج فولسی جونیور ، یک مستند از ساخت فیلم پیشنهاد داد که همراه با ویدیوی «تریلر»، یک فیلم یک ساعته تولید کند که بتوان آن را به تلویزیون فروخت. مستند « ساخت تریلر مایکل جکسون » توسط جری کرامر کارگردانی شد. این مستند شامل فیلم‌های خانگی از رقص جکسون جوان و فیلم‌هایی از اجراهای او از «نمایش اد سالیوان» و «موتاون 25: دیروز، امروز، برای همیشه » است. MTV مبلغ 250000 دلار برای حق انحصاری نمایش این مستند پرداخت کرد؛ شوتایم 300000 دلار برای حق پخش کابلی پرداخت کرد. جکسون هزینه‌های اضافی را نیز پرداخت کرد که به او بازپرداخت شد. وسترون موزیک ویدیو پیشنهاد توزیع «ساخت تریلر مایکل جکسون» را روی VHS و بتامکس داد . این یک ایده پیشگامانه بود، زیرا اکثر کاست‌های ویدیویی در آن زمان به جای اینکه مستقیماً به بینندگان فروخته شوند، به فروشگاه‌های اجاره فروخته می‌شدند. وسترون 500000 دلار اضافی برای بازاریابی کاست‌ها پرداخت کرد.

 

تولید:

آرایش و کمد لباس:

 

ژاکتی که جکسون پوشیده بود

 

جکسون می‌خواست ویدیویی بسازد که در آن به یک جانور چهارپا تبدیل شود، مشابه صحنه تبدیل در فیلم «گرگینه آمریکایی در لندن». این ایده با یک هیولای دوپا جایگزین شد، زیرا این کار رقصیدن را برای او آسان‌تر می‌کرد. لندیس احساس می‌کرد جکسون باید ترسناک و چندش‌آور باشد، اما زشت نباشد. او پیشنهاد کرد که جکسون باید در فضایی دهه 1950 به یک گرگینه تبدیل شود، که از فیلم « من یک گرگینه نوجوان بودم» محصول 1957 الهام گرفته شده بود. ریک بیکر، هنرمند گریم، تصمیم گرفت جکسون را به یک گربه‌سان تبدیل کند زیرا نمی‌خواست گرگینه دیگری خلق کند. او در ابتدا تصور می‌کرد که گربه‌سان شبیه یک پلنگ سیاه باشد ، اما یال بلندتر و گوش‌های بزرگتری به آن اضافه کرد.

 

به گفته لندیس، این تولید شامل بزرگترین تیم گریم تاریخ سینما تا آن زمان، با 40 گریمور، بود. همسر او، دبورا نادولمن ، که اخیراً در فیلم مهاجمان صندوق گمشده (1981) کار کرده بود، لباس‌ها، از جمله ژاکت قرمز جکسون را طراحی کرد. او جکسون را با لباس‌های "مد روز" و غیررسمی که برای رقصیدن راحت بود، پوشاند. او از رنگ قرمز برای تضاد با محیط شب و پالت تیره استفاده کرد و از همان رنگ برای شلوار جین جکسون استفاده کرد تا او را بلندتر نشان دهد.

 

ریخته‌گری:

فیلم Thriller اولین باری بود که جکسون در یک ویدئو با یک زن تعامل داشت، که لندیس آن را یک «پیشرفت» توصیف کرد. جنیفر بیلز پیشنهاد بازی در نقش دوست دختر جکسون را رد کرد. به گفته لندیس، اولا ری، بازیگر سابق مجله پلی‌بوی پلی‌میت، به دلیل «دیوانه مایکل» بودن و «لبخند زیبایش» برای این نقش انتخاب شد. لندیس جکسون و ری را تشویق کرد که در طول صحنه‌هایشان بداهه بازی کنند، و از جکسون خواست که برای طرفداران زنش «جذاب» رفتار کند و «مردانگی» خود را نشان دهد. به گفته ری، شیمی بین آنها واقعی بود و آنها در طول فیلمبرداری «لحظات صمیمانه‌ای» را با هم به اشتراک گذاشتند.

 

فیلمبرداری:

 

خیابان پاسیفیک ایست یونیون، پلاک ۳۷۰۱ در بویل هایتس، لس‌آنجلس ، جایی که رقص زامبی‌ها فیلمبرداری شده است

 

تئاتر نیموی لس‌آنجلس ، که قبلاً با نام تئاتر کرست شناخته می‌شد، جایی که فیلم تریلر مایکل جکسون برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ به روی صحنه رفت

 

فیلم تریلر در تئاتر پالاس در مرکز شهر لس‌آنجلس ، محل تقاطع خیابان یونیون پاسیفیک و خیابان ساوت کالزونا در محله بویل هایتس (برای صحنه زامبی) و خیابان کارول شماره ۱۳۴۵ در محله آنجلینو هایتس در پارک اکو (برای صحنه آخر خانه) فیلمبرداری شد. مدیر فیلمبرداری رابرت پینتر بود که با لندیس در فیلم Trading Places همکاری کرده بود. رقص زامبی توسط مایکل پیترز ، که رقص ویدیوی "Beat It" را طراحی کرده بود، طراحی شد.

 

لندیس گفت که کارگردانی جکسون «مانند سر و کار داشتن با یک کودک 10 ساله بااستعداد» بود. او جکسون را «از نظر احساسی آسیب‌دیده» توصیف کرد... او شکنجه شد، اما در بیشتر مواقع بی‌خیال بود. او خیلی سخت کار می‌کرد. او واقعاً بچه‌گانه رفتار می‌کرد.» چهره‌های سرشناس دنیای سرگرمی از جمله مارلون براندو، فرد آستر، راک هادسون و جکی کندی اوناسیس، به همراه والدین جکسون، جوزف و کاترین جکسون، از محل فیلمبرداری بازدید کردند. به گفته لندیس، مایکل از جوزف خواست که او را از محل فیلمبرداری خارج کنند، اما او امتناع کرد و توسط پلیس از محل فیلمبرداری اسکورت شد. جوزف این موضوع را انکار کرد.

 

اختلاف نظر شاهدان یهوه:

چند هفته قبل از نمایش اولیه، رهبران سازمان به جکسون، که در آن زمان عضو فرقه شاهدان یهوه بود، گفتند که این موزیک ویدیو شیطان پرستی را ترویج می‌دهد و او تکفیر خواهد شد. جکسون با دستیارش، جان برانکا، تماس گرفت و به او دستور داد که نگاتیوها را از بین ببرد. تیم تولید موافقت کرد که از نگاتیوها محافظت کند و آنها را در دفتر برانکا قفل کرد. برانکا با پیشنهاد اینکه در ابتدای ویدیو یک سلب مسئولیت قرار دهند که بیانگر اعتقادات شخصی جکسون نباشد، جکسون را آرام کرد.

 

جکسون در بیانیه‌ای که در مجله «بیدار شو!» منتشر شد ، مجله‌ای که توسط انجمن کتاب مقدس و رساله برج دیده‌بانی پنسیلوانیا منتشر می‌شود ، گفت: «من فقط قصد داشتم یک فیلم کوتاه خوب و سرگرم‌کننده بسازم، نه اینکه عمداً چیزی را برای ترساندن مردم یا انجام هر کار بدی به پرده سینما بیاورم. من می‌خواهم کار درست را انجام دهم. دیگر هرگز چنین کاری نخواهم کرد.» او گفت که توزیع و تبلیغ بیشتر فیلم را در جایی که توانسته است مسدود کرده است. در سال 2001، جکسون گفت که همچنان یک شاهد یهوه است، و نسخه‌های این ویدئو در یوتیوب، سلب مسئولیت او را حفظ می‌کنند که «به هیچ وجه اعتقاد به علوم غریبه را تأیید نمی‌کند». با این حال، طبق منابع متعدد، جکسون پس از جنجال ویدئو، در سال 1987 از شرکت فعال در کلیسا دست کشید.

 

انتشار و پذیرش:

در ۱۴ نوامبر ۱۹۸۳، فیلم تریلر برای تماشاگران خصوصی در سینما کرست لس‌آنجلس به نمایش درآمد. در این نمایش افراد مشهوری از جمله دایانا راس ، وارن بیتی ، پرینس و ادی مورفی حضور داشتند . جکسون در غرفه نمایش ماند و دعوت ری برای پیوستن به تماشاگران را رد کرد. تماشاگران فیلم را ایستاده تشویق کردند. با اصرار مورفی، فیلم دوباره پخش شد.

 

این ویدئو در کنار مستند «ساختن تریلر مایکل جکسون» در ۲ دسامبر ۱۹۸۳ از شبکه MTV پخش شد. پس از هر پخش، MTV زمان پخش بعدی آن را تبلیغ می‌کرد و آمار مخاطبان را ده برابر بیشتر از حد معمول ثبت می‌کرد. شبکه Showtime این ویدئو را شش بار در ماه فوریه پخش کرد. در عرض چند ماه، «ساختن تریلر مایکل جکسون» یک میلیون نسخه روی VHS فروخت، که بیشتر از هر نسخه ویدئویی قبلی بود. این ویدئو تا ۱۰ میلیون نسخه در سراسر جهان روی VHS و DVD به فروش رسید.

 

از آنجایی که فیلم‌ها برای واجد شرایط بودن برای جوایز اسکار ، نیاز به نمایش در سینما داشتند، لندیس قبل از نمایش فیلم فانتزیا (1940) در سینمایی در لس‌آنجلس، این ویدئو را پخش کرد، هرچند که این فیلم نامزد نشده بود. منتقدان فیلم ، جین سیسکل و راجر ایبرت، هر دو با انتقاد از کلیشه‌های ترسناک این ویدئو، آن را «رد» کردند.

 

این ویدئو فروش آلبوم تریلر را دو برابر کرد، آلبومی که پس از اولین انتشار ویدئو، یک میلیون نسخه در هفته به فروش رساند و به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل شد. در مراسم اهدای جوایز موسیقی ویدئوی MTV در سال 1984 ، تریلر جوایز انتخاب بینندگان ، بهترین اجرای کلی و بهترین طراحی رقص را از آن خود کرد و نامزد دریافت جایزه بهترین ویدئوی مفهومی، بهترین ویدئوی مرد و ویدئوی سال شد. این موفقیت، جکسون را به نیرویی غالب در فرهنگ پاپ جهانی تبدیل کرد و جایگاه او را به عنوان "پادشاه پاپ" تثبیت کرد. به گفته لندیس، واکنش "برای همه به جز مایکل غافلگیرکننده بود".

 

در سال ۱۹۸۴، ائتلاف ملی خشونت تلویزیونی، ۲۰۰ ویدیوی MTV را بررسی کرد و بیش از نیمی از آنها را بیش از حد خشونت‌آمیز طبقه‌بندی کرد، از جمله تریلر . توماس رادکی ، رئیس ائتلاف ، گفت: «تصور اینکه بینندگان جوان پس از دیدن تریلر بگویند: "وای، اگر مایکل جکسون می‌تواند دوست دخترش را بترساند، چرا من هم نتوانم؟" سخت نیست. »

 

میراث:

ویدئوی تریلر، جایگاه MTV را به عنوان یک نیروی فرهنگی مهم تثبیت کرد، به از بین بردن موانع نژادی برای هنرمندان سیاه‌پوست کمک کرد، تولید موزیک ویدئو را متحول کرد، ساخت مستند را رواج داد و اجاره و فروش نوارهای VHS را افزایش داد. گیل کافمن از MTV، آن را نمادین و یکی از ماندگارترین میراث‌های جکسون توصیف کرد. او گفت که این «فیلم کوتاه بود که موزیک ویدئو را متحول کرد» و «جایگاه جکسون را به عنوان یکی از جاه‌طلب‌ترین و نوآورترین ستاره‌های پاپ تمام دوران تثبیت کرد».

 

اسپایک جونز، کارگردان ، تریلر را به عنوان نقطه عطفی برای کارش توصیف کرد ، و برایان گرنت، کارگردان موزیک ویدیو، آن را به عنوان نقطه عطفی در تبدیل موزیک ویدیوها به یک "صنعت واقعی" دانست. ترودی بلینگر ، کارگردان بریتانیایی، گفت که موزیک ویدیوها قبل از تریلر بیشتر "مبتنی بر اجرا" بودند، در حالی که "تریلر" سینمایی‌تر بود. نینا بلک‌وود، مدیر اجرایی سابق MTV، گفت که موزیک ویدیوها پس از تریلر بهبود یافتند ، با داستان‌های بیشتر و رقص‌آرایی پیچیده‌تر؛ در مقایسه، ویدیوهای قبلی "به طرز تکان‌دهنده‌ای بد" به نظر می‌رسیدند.

 

تریلر مایکل جکسون در سال 1999 توسط MTV، توسط VH1 در سال 2001، و توسط Time در سال 2011 به عنوان بهترین ویدیو انتخاب شد. وینی مارینو از ABC News گفت که انتخاب این ویدیو توسط VH1 "بدون هیچ شکی" بوده و "همچنان توسط تقریباً همه به عنوان بهترین ویدیو در نظر گرفته می‌شود". در سال 2009، تریلر مایکل جکسون اولین موزیک ویدیویی بود که توسط کتابخانه کنگره برای ثبت ملی فیلم انتخاب شد، که آن را به عنوان "مشهورترین موزیک ویدیوی تمام دوران" توصیف کرد. استیو لگت، هماهنگ کننده هیئت ملی حفاظت از فیلم ، گفت که سال‌ها برای ثبت در نظر گرفته شده بود، اما عمدتاً به دلیل مرگ جکسون در آن سال انتخاب شد. در یک نظرسنجی که توسط مای‌اسپیس در سال 2010 با حضور بیش از 1000 نفر انجام شد ، به عنوان تأثیرگذارترین موزیک ویدیو انتخاب شد.

 

ژاکت چرمی قرمز جکسون به یک نماد مد تبدیل شد و به طور گسترده مورد تقلید قرار گرفت. در سال 2011، یکی از دو ژاکتی که جکسون در این ویدئو پوشیده بود، در حراجی به قیمت 1.8 میلیون دلار فروخته شد. آهنگ "Thriller" ارتباط نزدیکی با هالووین پیدا کرده است؛ در سال 2016، باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده، و میشل اوباما، بانوی اول ، در یک رویداد هالووین در کاخ سفید با این آهنگ به همراه دانش‌آموزان رقصیدند. رقص Thriller در شهرهای بزرگ جهان اجرا می‌شود. بزرگترین رقص زامبی شامل 12937 رقصنده در مکزیکوسیتی بود. رویداد سالانه Thrill the World با هدف ترغیب مردم در شهرهای مختلف جهان به اجرای این رقص برگزار می‌شود.

 

شرکت‌کنندگان رویداد Thrill the World سال ۲۰۰۸ در آستین، تگزاس

 

تریلر مایکل جکسون در یوتیوب ، که میزبان بازسازی‌های این رقص است، محبوب است. یک ویدیوی یوتیوب از بیش از 1500 زندانی که این رقص را اجرا می‌کنند، تا سال 2010، 14 میلیون بازدیدکننده داشت. در سپتامبر 2024، تریلر مایکل جکسون پس از « Beat It »، « Billie Jean » و « They Don't Care About Us » به چهارمین ویدیوی جکسون تبدیل شد که به یک میلیارد بازدید در یوتیوب رسید.

 

انتشار مجدد و اقتباس‌ها:

در سال ۲۰۱۷، نسخه‌های بازسازی‌شده‌ی تریلر (به صورت سه‌بعدی) و مستند آن در هفتاد و چهارمین جشنواره‌ی فیلم ونیز به نمایش درآمدند. تریلر همچنین در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد، و پس از آن، اولین نمایش آن در آمریکا در تئاتر چینی گراومن بود. این فیلم در سال ۲۰۱۸ به صورت محدود و قبل از نمایش فیلم « خانه‌ای با ساعتی در دیوارهایش» در آمریکای شمالی برای اولین هفته، به صورت سه‌بعدی بازسازی شد. در سال ۲۰۰۹، جکسون حقوق تریلر مایکل جکسون را به سازمان ندرلندر فروخت تا یک موزیکال برادوی بر اساس این ویدئو به روی صحنه ببرد. در سال ۲۰۲۴، نتفلیکس ، یونیورسال پیکچرز و ایلومینیشن یک انیمیشن کوتاه به نام «آواز: تریلر» منتشر کردند که تریلر را با شخصیت‌هایی از مجموعه انیمیشن « آواز» ترکیب می‌کند.

 

دادخواهی:

در سال ۲۰۰۹، لندیس در اختلاف بر سر حق امتیاز این ویدئو از جکسون شکایت کرد و گفت که جکسون ۵۰٪ از درآمد حاصل از آن را به او پرداخت نکرده است. این شکایت در سال ۲۰۱۲ با مبلغی نامشخص حل و فصل شد. در سال ۲۰۱۳، لندیس گفت: «معامله من با شرکت مایکل بود و شرکت مایکل سوء مدیریت داشت... من ۱۴ سال از او شکایت می‌کردم.» ری در ماه مه ۲۰۰۹، یک ماه قبل از مرگ جکسون، از وراث او به دلیل عدم پرداخت حق امتیاز شکایت کرد. در سال ۲۰۱۳، او با ۷۵۰۰۰ دلار به توافق رسید. بازی ویدیویی Plants vs. Zombies محصول سال ۲۰۰۹ توسط PopCap Games شامل دشمنانی شبیه به جکسون زامبی بود تا اینکه وراث جکسون در سال ۲۰۱۰ به این موضوع اعتراض کردند.

 

«بزن به چاک» آهنگی از خواننده آمریکایی مایکل جکسون از ششمین آلبوم استودیویی او، تریلر (۱۹۸۲) است. این آهنگ توسط جکسون نوشته و ساخته شده، توسط کوئینسی جونز تهیه شده و توسط جکسون به طور مشترک تهیه شده است. جونز جکسون را تشویق کرد تا یک آهنگ راک مشابه « شارونای من » را در آلبوم بگنجاند. جکسون بعداً گفت: «می‌خواستم آهنگی بنویسم، از آن نوع آهنگ‌هایی که اگر قرار بود یک آهنگ راک بخرم، می‌خریدم... و می‌خواستم بچه‌ها واقعاً از آن لذت ببرند - بچه‌های مدرسه و همچنین دانشجویان دانشگاه.» این آهنگ شامل یک تک‌نوازی گیتار توسط ادی ون هالن است.

 

برچسب کناری A از وینیل تکی ۷ اینچی آمریکایی

 

منتشر شد: ۲۱ فوریه ۱۹۸۳

ضبط شده: اکتبر ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس، کالیفرنیا)، هیونهرست (انسینو، کالیفرنیا)

ژانر: هارد راک، رقص-راک، فانک راک

طول ۴:۱۸

برچسب: حماسه

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: کوئینسی جونز، مایکل جکسون

 

پس از تک‌آهنگ‌های موفق Thriller با نام‌های « دختر مال من است » و « بیلی جین »، «بزن به چاک» در ۲۱ فوریه ۱۹۸۳ به عنوان سومین تک‌آهنگ آلبوم منتشر شد. این آهنگ در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد به رتبه اول رسید و به مدت سه هفته در آنجا ماند. همچنین در جدول تک‌آهنگ‌های داغ سیاه‌پوستان بیلبورد در رتبه اول قرار گرفت. بیلبورد این آهنگ را در رتبه ۵ سال ۱۹۸۳ قرار داد. این آهنگ توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) دارای ۸ نشان پلاتینیوم است. «بزن به چاک» در اروپا رتبه اول را کسب کرد و در اسپانیا، بلژیک و هلند به رتبه اول رسید. با فروش بیش از ۱۰ میلیون نسخه در سراسر جهان، «بزن به چاک» یکی از پرفروش‌ترین آهنگ‌های تمام دوران است.

 

موزیک ویدیوی «Beat It» که در آن جکسون دو گروه را از طریق قدرت موسیقی و رقص به هم پیوند می‌دهد، به تثبیت جایگاه جکسون به عنوان یک نماد بین‌المللی موسیقی پاپ کمک کرد. این تک‌آهنگ به همراه موزیک ویدیوی آن، به تبدیل شدن Thriller به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران کمک کرد. از «Beat It» به عنوان یکی از موفق‌ترین، شناخته‌شده‌ترین، جایزه‌دارترین و مشهورترین آهنگ‌ها در تاریخ موسیقی عامه‌پسند یاد شده است؛ هم آهنگ و هم موزیک ویدیوی آن تأثیر زیادی بر فرهنگ پاپ داشته‌اند.

 

آهنگ «Beat It» در سال ۱۹۸۴ برنده جوایز گرمی برای رکورد سال و بهترین اجرای آواز راک مرد و همچنین دو جایزه موسیقی آمریکا شد. این آهنگ به تالار مشاهیر تهیه‌کنندگان موزیک ویدیو راه یافت. مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۴ ، «Beat It» را در رتبه ۳۳۷ فهرست ۵۰۰ آهنگ برتر تمام دوران و در به‌روزرسانی این فهرست در سال ۲۰۲۱، در رتبه ۱۸۵ قرار داد. این مجله همچنین آن را به عنوان هشتاد و یکمین آهنگ برتر گیتار تمام دوران معرفی کرد. این آهنگ در فهرست ۵۰۰ آهنگی که راک اند رول را شکل دادند، در تالار مشاهیر راک اند رول قرار گرفت.

 

تولید و ترکیب:

جکسون ابتدا روی یک نسخه آزمایشی از آهنگ با نوازندگان در استودیوی خانگی خود کار کرد. بخش درام روی یک دستگاه درام برنامه‌ریزی شده بود و خط بیس ترکیبی از گیتار بیس الکتریک و کیبورد سینث‌سایزر دیجیتال Bell Labs Synergy بود. این سبک بیس ترکیبی برای جلسه ضبط اصلی حفظ شد.

 

نت این آهنگ در گام می بمل مینور در زمان استاندارد، با تمپوی نسبتاً سریع ۱۳۵ تا ۱۴۰ ضرب در دقیقه است. محدوده صوتی جکسون از سی بمل ۳ تا لا بمل ۵ است.

 

جونز با شنیدن اولین صدای ضبط‌شده، اظهار داشت که دقیقاً همان چیزی است که به دنبالش بوده است. این آهنگ با هفت نت سینث‌سایزر مجزا که توسط سینث‌سایزر دیجیتال سینکلاویر نواخته می‌شود، آغاز می‌شود و تام بالر به عنوان نوازنده‌ی سینکلاویر در اجرای این آهنگ نقش داشته است. مقدمه از یک آلبوم دمو که سال قبل منتشر شده بود، با نام "صداهای باورنکردنی سینکلاویر ۲" که اولین بار در سال ۱۹۸۱ توسط دنی یاگر کریتیو سرویسز منتشر شد و توسط نیوانگلند دیجیتال ، سازنده‌ی سینکلاویر، فروخته شد، گرفته شده است. درامز توسط جف پورکارو، یکی از بنیانگذاران توتو، نواخته شد. استیو پورکارو و استیو لوکاتر، که آنها نیز از اعضای توتو هستند، به ترتیب با سینث‌سایزر، گیتار و گیتار بیس در این آهنگ شرکت می‌کنند.

 

تیتو جکسون، برادر بزرگتر مایکل و هم‌گروهی جکسون‌ها در آن زمان، در ابتدا یک تک‌نوازی گیتار انجام داد که با فراخواندن ادی ون هالن برای اجرای تک‌نوازی، این تک‌نوازی لغو شد.

 

جرمین جکسون الهام‌بخش آهنگ «Beat It» را معرفی کرده و ویدیوی آن از تجربه خانواده جکسون در فعالیت‌های گروه‌های تبهکار در گری، ایندیانا گرفته شده است. «از پنجره جلویی خانه‌مان، شاهد سه غرش بد بین گروه‌های رقیب بودیم.» شعر «Beat It» به عنوان «تفسیری غم‌انگیز از طبیعت انسان» توصیف شده است. گفته می‌شود که جمله «مرد مردنما نباش» نشان‌دهنده بی‌میلی جکسون به خشونت است، ضمن اینکه به سوءاستفاده‌ای که در دوران کودکی از سوی پدرش جوزف با آن مواجه بوده نیز اشاره دارد.

 

تک‌نوازی گیتار ادی ون هالن:

 

اجرای ادی ون هالن در سال 1978

 

از ادی ون هالن ، گیتاریست اصلی گروه هارد راک ون هالن ، خواسته شد که یک تک‌نوازی گیتار اضافه کند. وقتی جونز در ابتدا با ون هالن تماس گرفت، او فکر کرد که یک تماس شوخی‌آمیز  دریافت کرده است. ون هالن پس از اطمینان از واقعی بودن تماس، از یک آمپلی‌فایر مارشال اجاره‌ای استفاده کرد که برای استفاده در کنار گیتار فرانکن‌استرات و یک اکوپلکس او تنظیم شده بود ، سپس دو برداشت از تک‌نوازی را به صورت رایگان ضبط کرد. این نوازنده بعداً گفت: «من این کار را به عنوان یک لطف انجام دادم. طبق گفته بقیه گروه، مدیر ما و همه افراد دیگر، من یک احمق کامل بودم. از من استفاده نشد. می‌دانستم چه کار می‌کنم - من کاری را انجام نمی‌دهم مگر اینکه بخواهم.» ون هالن در سال 2015 گزارش داد که او همچنین به تنظیم مجدد آهنگ کمک کرده است: آنها می‌خواستند که او روی بخش کر تک‌نوازی کند، اما او پیشنهاد داد که تک‌نوازی را روی بخش بیت با تغییر آکورد در زیر آن انجام دهد، که به نظر او بهتر جواب می‌دهد. با این حال، ویرایش‌های انجام شده بر اساس این، با کد زمانی SMPTE در حلقه چند آهنگی که برای همگام‌سازی با سایر حلقه‌های چند آهنگی برای آهنگ کامل مورد نیاز بود، تداخل داشت. بنابراین، استیو لوکاتر، گیتاریست، و جف پورکارو، درامر ، مجبور شدند آهنگ‌های اصلی آهنگ را دوباره برش دهند تا با کمک مهندس هومبرتو گاتیکا، با صدای خواننده اصلی جکسون و تک‌نوازی گیتار مطابقت داشته باشند. لوکاتر به یاد می‌آورد: «در ابتدا، ما آن را به شدت تغییر دادیم زیرا ادی تک‌نوازی خوبی انجام داده بود - اما کوئینسی فکر می‌کرد که خیلی سخت است. بنابراین مجبور شدم صدای گیتار تحریف شده را کاهش دهم و این همان چیزی بود که منتشر شد.»

 

درست قبل از  شروع تک‌نوازی گیتار ون هالن، صدایی شبیه به کوبیدن در شنیده می‌شود. گزارش شده است که این صدا، صدای ورود شخصی به استودیوی ضبط ون هالن بوده است. داستان دیگری ادعا می‌کند که این صدا، صدای کوبیدن نوازنده به گیتار خودش بوده است. جکسون خودش با ضربه زدن به یک درام کیس، صدای کوبیدن را اجرا کرده است. در تیتراژ آهنگ‌های آلبوم، جکسون به عنوان «نوازنده درام کیس» معرفی شده است.

 

گزارش شده است که در طول جلسات میکس ماراتن، مهندسان هنگام کار بر روی تک‌نوازی ون هالن، از کشف اینکه صدای گیتار او باعث آتش گرفتن بلندگوی مانیتور در اتاق کنترل شده است، شوکه شدند و ظاهراً باعث شد راد تمپرتون، ترانه‌سرای «Thriller»، فریاد بزند: «این باید واقعاً خوب باشد!» در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶، تأیید شد که این یک افسانه شهری است. پس از مرگ جکسون در سال ۲۰۰۹ ، ون هالن همکاری با او را «یکی از [بهترین] خاطرات دوران حرفه‌ای [خود]» توصیف کرد.

 

انتشار و پذیرش:

«گیتاریست گمنامی که تک‌نوازی لرزان و جیغ‌زنانه‌ی این سرود ستایش‌آمیز از بزدلی مردانه را به زیبایی اجرا کرد، ادی ون هیلن بود. پرواز آیرودینامیک متال، سوختی ترکیبی را به کار انداخت که موفقیت Thriller را افزایش داد - ترفندی که جکسون بعدها با قطعاتی از اسلش و کارلوس سانتانا از آن استفاده کرد . بدون سابقه‌ی ون هیلن، شاید هیچ همکاری‌ای بین Run-DMC و Aerosmith در نسخه‌ی رپ/راک سال ۱۹۸۶ از آهنگ « Walk This Way » وجود نداشت .»

—گرگ بورک، ساوت کوست تودی.

 

آهنگ «Beat It» در اوایل سال ۱۹۸۳ منتشر شد و پس از اجرای موفقیت‌آمیز « The Girl Is Mine » و « Billie Jean » در جدول‌ها، با تحسین گسترده‌ای روبرو شد. فرانک دی‌لیو ، معاون رئیس اپیک رکوردز، جکسون را متقاعد کرد که «Beat It» را در حالی که «Billie Jean» به سمت رتبه اول می‌رفت، منتشر کند. دی‌لیو، که بعدها مدیر جکسون شد، به درستی پیش‌بینی کرد که هر دو تک‌آهنگ همزمان در بین ۱۰ آهنگ برتر باقی خواهند ماند. این آهنگ در ۳۰ آوریل ۱۹۸۳ به رتبه اول در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید. «Billie Jean» به مدت هفت هفته در صدر جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد باقی ماند ، قبل از اینکه توسط « Come On Eileen » که به مدت یک هفته در رتبه اول باقی ماند، سرنگون شود، و سپس جکسون با «Beat It» این جایگاه را پس گرفت.

 

«بیلی جین» و «بزن به چاک» همزمان در 5 جایگاه برتر قرار گرفتند، شاهکاری که کمتر هنرمندی به آن دست یافته است. این تک‌آهنگ در مجموع سه هفته در صدر جدول 100 آهنگ برتر باقی ماند. این آهنگ همچنین در رتبه اول جدول تک‌آهنگ‌های آر اند بی ایالات متحده و رتبه 14 جدول آهنگ‌های برتر بیلبورد در ایالات متحده قرار گرفت. بیلبورد آن را در رتبه 5 آهنگ سال 1983 قرار داد. «بزن به چاک» همچنین به مدت 4 هفته در صدر جدول اسپانیا و هلند، رتبه 3 در بریتانیا و رتبه 20 در اتریش، نروژ، ایتالیا، سوئد و سوئیس و رتبه 2 در استرالیا قرار گرفت، در حالی که پشت سر آهنگ پرفروش « کسوف کامل قلب» از بانی تایلر قرار داشت.

 

در طول هفته منتهی به 18 دسامبر 1982، «Beat It» در کنار آهنگ‌های کوتاه‌شده توسط سمی هاگار و باب سیگر، یکی از سه آهنگ برتر بیلبورد در رادیو راک بود. این آهنگ در جدول آهنگ‌های راک بیلبورد به رتبه 14 رسید.

 

کریستوفر کانلی در نقدی از رولینگ استون ، «Beat It» را «شاید بهترین آهنگ» در آلبوم Thriller توصیف می‌کند و می‌افزاید که «اگر تا به حال چنین آهنگی شنیده باشم، این آهنگ از نوع «اینجا دیسکو نیست» است ». او در مورد «آهنگ رقص جذاب» می‌نویسد: «صدای جکسون در سراسر ملودی اوج می‌گیرد، ادی ون هالن با تک‌نوازی گیتار کوبنده، شما می‌توانید یک مرکز گردهمایی روی ضرب‌آهنگ بک‌بیت بسازید». استیون توماس ارلوین از آل‌میوزیک اظهار می‌کند که این آهنگ هم «سخت» و هم «ترسناک» است. رابرت کریستگاو ادعا کرد که در این آهنگ، ادی ون هالن «قدرت خود را در خدمت ضد مردسالاری به کار می‌گیرد». مجله اسلنت مشاهده کرد که این آهنگ «یک سرگرمی غیرمعمول با اصطلاحات راک» است. این آهنگ همچنین مورد تحسین جی. رندی تارابورلی، زندگینامه‌نویس جکسون، قرار گرفت که اظهار داشت این آهنگ «پرشور» است.

 

آهنگ «Beat It» جوایز متعددی را از آن خود کرده است. در مراسم جوایز گرمی سال ۱۹۸۴، این آهنگ دو جایزه از هشت جایزه رکورددار را برای جکسون به ارمغان آورد: رکورد سال و بهترین اجرای آواز راک مرد. این آهنگ در سال ۱۹۸۳ جایزه موسیقی بیلبورد را برای آلبوم ۱۲ اینچی محبوب دنس/دیسکو از آن خود کرد. این تک‌آهنگ ، چند ماه پس از انتشار، توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) به دلیل فروش حداقل یک میلیون نسخه، گواهی طلایی دریافت کرد. در سال ۱۹۸۹، این تک‌آهنگ با فرمت استاندارد، بر اساس سطح فروش اصلاح‌شده یک میلیون نسخه برای تک‌آهنگ‌های پلاتینیوم، توسط RIAA دوباره گواهی پلاتینیوم دریافت کرد. تعداد کل فروش دیجیتال در ایالات متحده، تا اوت ۲۰۲۲، ۸،۰۰۰،۰۰۰ نسخه است.

 

موزیک ویدیو:

 

جکسون در حال رقصیدن در موزیک ویدیوی «Beat It»

 

موزیک ویدیوی «Beat It» به جکسون کمک کرد تا به عنوان یک نماد بین‌المللی موسیقی پاپ شناخته شود. این موزیک ویدیو اولین برخورد جکسون با جوانان سیاه‌پوست و خیابان‌ها بود. هر دو آهنگ «Beat It» و « Thriller » به خاطر «طراحی رقص دسته‌جمعی» رقصندگان هماهنگ، که از ویژگی‌های بارز جکسون است، قابل توجه هستند.

 

این ویدئو که پس از امتناع سی‌بی‌اس از تأمین مالی آن، 150،000 دلار برای جکسون هزینه داشت، در حوالی 9 مارس 1983 در خیابان اسکید رو لس‌آنجلس - عمدتاً در لوکیشن‌هایی در خیابان پنجم شرقی - فیلمبرداری شد. برای افزودن اصالت به تولید و همچنین ایجاد صلح بین آنها، جکسون این ایده را داشت که از اعضای باندهای خیابانی رقیب لس‌آنجلس، کریپس اند بلادز، استفاده کند. علاوه بر حدود 80 عضو واقعی باند، این ویدئو که به دلیل ایجاد فرصت‌های شغلی فراوان برای رقصندگان در ایالات متحده شناخته می‌شود، 18 رقصنده حرفه‌ای و چهار رقصنده بریک دنس نیز در آن حضور داشتند. علاوه بر جکسون، مایکل پیترز و وینسنت پترسون ، بازیگرانی مانند مایکل دلورنزو ، استونی جکسون، تراسی گانز، تونی فیلدز، پیتر ترام، ریک استون و شریل سونگ نیز در آن حضور داشتند. مکان بار نشان داده شده در بخش پایانی دقیقه اول ویدیو، 13 سال قبل در صفحه تا شده و پشت جلد آلبوم گروه Doors 1970، هتل موریسون ، نیز نمایش داده شده بود. تصادفاً، نام آن بار کنار جاده، یعنی کافه هارد راک، الهام‌بخش نسخه اصلی لندنی رستوران‌های زنجیره‌ای معروف بود که در سال 1971 تأسیس شدند.

 

این ویدیو توسط باب جیرالدی نوشته و کارگردانی شده است، و توسط رالف کوهن، آنتونی پین و مری ام. انسین از طریق شرکت تولیدی GASP تهیه شده است. دومین ویدیوی منتشر شده برای آلبوم Thriller ، توسط پیترز طراحی شده است که در کنار وینسنت پترسون، به عنوان یکی از دو رقصنده اصلی نیز اجرا داشته است. علیرغم ادعای برخی منابع، جکسون در ایجاد برخی از بخش‌های طراحی رقص نقش داشته است. جکسون از جیرالدی، که در آن زمان یک کارگردان تجاری شناخته شده بود اما هرگز موزیک ویدیویی کارگردانی نکرده بود، خواست تا ایده‌ای برای ویدیوی "Beat It" ارائه دهد، زیرا او واقعاً از تبلیغی که جیرالدی برای WLS-TV در شیکاگو در مورد یک زوج متاهل دو نابینای مسن کارگردانی کرده بود، خوشش آمد. این زوج به جای فرار از یک محله فرسوده که همه سفیدپوستان دیگر از آن فرار کرده بودند ، تصمیم گرفتند بمانند و برای همه کودکان خردسال منطقه یک مهمانی خیابانی برگزار کنند. برخلاف تصور رایج، ایده این ویدیو بر اساس موزیکال برادوی، داستان وست ساید، نبود. در واقع، جیرالدی از دوران کودکی‌اش در پترسون، نیوجرسی الهام گرفته بود.

 

این نماهنگ اولین پخش جهانی خود را در 31 مارس 1983 در ساعات پربیننده MTV تجربه کرد؛ نه «Beat It» و نه «Billie Jean» آنطور که اغلب ادعا می‌شود، اولین نماهنگ یک هنرمند آفریقایی-آمریکایی نبودند که در MTV پخش شدند. کمی پس از اولین پخش، نماهنگ در برنامه‌های ویدیویی دیگری از جمله Video Soul از BET ، Night Tracks از SuperStation WTBS و Friday Night Videos از NBC نیز پخش شد . در واقع، «Beat It» اولین نماهنگی بود که در اولین پخش تلویزیونی NBC در 29 ژوئیه 1983 نمایش داده شد.

 

ویدئو با خبر درگیری در یک رستوران شروع می‌شود. این صحنه در سالن بیلیارد تکرار می‌شود، جایی که اعضای گروه از راه می‌رسند و آهنگ شروع به پخش شدن می‌کند. دوربین به جکسون که روی تخت دراز کشیده و به خشونت بی‌معنی فکر می‌کند، کات می‌زند. جکسون یک ژاکت چرمی قرمز از برند جی. پارکس پوشیده و رقصان از میان رستوران و سالن بیلیارد به سمت محل درگیری می‌رود. در یک انبار، بین دو رهبر گروه، چاقوکشی در جریان است. آنها برای یک میان‌پرده موسیقی می‌رقصند تا اینکه جکسون از راه می‌رسد. او دعوا را تمام می‌کند و به رقص ادامه می‌دهد. ویدئو با پیوستن اعضای گروه به او در رقص پایان می‌یابد و آنها موافقت می‌کنند که خشونت راه حل مشکلاتشان نیست.

 

این ویدئو جوایز متعددی را از آن خود کرد. جوایز موسیقی آمریکا، این فیلم کوتاه را به عنوان ویدئوی پاپ/راک مورد علاقه و ویدئوی سول مورد علاقه خود معرفی کردند. جوایز طلای سیاه، جایزه بهترین اجرای ویدئو را به جکسون اهدا کرد. جوایز ویدئوی بیلبورد این ویدئو را با 7 جایزه به رسمیت شناخت: بهترین ویدئو کلیپ کلی، بهترین اجرای یک هنرمند مرد، بهترین استفاده از ویدئو برای بهبود یک آهنگ، بهترین استفاده از ویدئو برای بهبود تصویر یک هنرمند، بهترین طراحی رقص، بهترین ویدئوی کلی و بهترین رقص/دیسکو 12. این فیلم کوتاه توسط رولینگ استون به عنوان ویدئوی شماره 1، هم در نظرسنجی منتقدان و هم در نظرسنجی خوانندگان، رتبه بندی شد. این ویدئو بعداً به تالار مشاهیر تهیه‌کنندگان موسیقی ویدئو راه یافت.

 

در نوامبر ۲۰۲۳، موزیک ویدیو به ۱ میلیارد بازدید در یوتیوب رسید. این سومین موزیک ویدیوی جکسون (پس از « بیلی جین » و « آنها به ما اهمیت نمی‌دهند ») بود که به این نقطه عطف دست می‌یافت. 

 

موزیک ویدیوی این آهنگ در آلبوم‌های ویدیویی Video Greatest Hits – HIStory ، HIStory on Film, Volume II ، Number Ones ، و همچنین در دی‌وی‌دی اضافی Thriller 25 و Michael Jackson's Vision منتشر شده است.

 

اجراهای زنده:

جکسون در طول تور پیروزی جکسون‌ها، آهنگ «Beat It» را به صورت زنده با برادرانش اجرا کرد. در ۱۳ ژوئیه ۱۹۸۴، ادی ون هالن، که در جایگاه تک‌نوازی گیتار می‌نواخت، به برادران روی صحنه پیوست. این آهنگ به یکی از آهنگ‌های شاخص جکسون تبدیل شد؛ او آن را در تمام تورهای جهانی خود اجرا کرد: Bad ، Dangerous و HIStory. اجرای تور Dangerous در ۱ اکتبر ۱۹۹۲، شامل «Beat It»، در مجموعه جعبه‌ای Michael Jackson: The Ultimate Collection گنجانده شد. این دی‌وی‌دی بعداً با عنوان Live in Bucharest: The Dangerous Tour دوباره بسته‌بندی شد. جکسون همچنین این آهنگ را در کنسرت ویژه سی‌امین سالگرد مایکل جکسون، کنسرتی که سی‌امین سال فعالیت این نوازنده به عنوان یک تک‌نواز را جشن می‌گرفت، اجرا کرد. در این اجرا، اسلش به عنوان گیتاریست مهمان آهنگ حضور داشت.

 

یکی از نکات برجسته اجراهای انفرادی جکسون از این آهنگ در تور کنسرت این است که او پس از اجرای آهنگ Thriller، آهنگ را با دستگاه Cherry Picker (که بعداً در طول تور جهانی HIStory با آهنگ Earth Song نیز از آن استفاده کرد ) آغاز می‌کرد. نسخه زنده دیگری از این آهنگ در دی‌وی‌دی Live در ومبلی در ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۸ موجود است . این آهنگ همچنین قرار بود به عنوان بخشی از کنسرت‌های This Is It اجرا شود که به دلیل مرگ جکسون لغو شدند.

 

میراث:

آهنگ «Beat It» جکسون به عنوان یکی از موفق‌ترین، شناخته‌شده‌ترین، برنده‌ی جوایز و جشن‌گرفته‌ترین آهنگ‌ها در تاریخ موسیقی پاپ ذکر شده است؛ هم آهنگ و هم ویدئوی آن تأثیر زیادی بر فرهنگ پاپ داشته‌اند. گفته می‌شود که این آهنگ «پیشگام» موسیقی راک سیاه‌پوستان است و یکی از ارکان آلبوم Thriller محسوب می‌شود. ادی ون هیلن به خاطر افزودن «بهترین تک‌نوازی گیتار» که به «Beat It» کمک کرد تا به یکی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های تمام دوران تبدیل شود، مورد ستایش قرار گرفته است.

 

کمی پس از انتشار، «Beat It» در کمپین مبارزه با رانندگی در حالت مستی کمیسیون ملی ایمنی بزرگراه‌ها با عنوان «نوشیدن و رانندگی می‌تواند یک دوستی را از بین ببرد» گنجانده شده بود. این آهنگ همچنین در آلبوم همراه آن گنجانده شده بود. جکسون به پاس قدردانی از حمایتش از این کمپین، جایزه‌ای را از رئیس جمهور رونالد ریگان در کاخ سفید دریافت کرد. ریگان اظهار داشت که جکسون «گواهی بر آنچه یک فرد می‌تواند از طریق سبک زندگی عاری از الکل یا سوءمصرف مواد مخدر به دست آورد، بود. مردم از پیر و جوان به این موضوع احترام می‌گذارند. و اگر آمریکایی‌ها از او الگو بگیرند، می‌توانیم با مشکل نوشیدن و رانندگی روبرو شویم و به قول مایکل، می‌توانیم «Beat It» را شکست دهیم.

 

آهنگ «Beat It» که اغلب در فهرست‌های نظرسنجی بهترین آهنگ‌ها قرار می‌گیرد، در نظرسنجی سال 2005 که توسط سونی اریکسون انجام شد، به عنوان چهارمین آهنگ محبوب جهان رتبه‌بندی شد. بیش از 700000 نفر در 60 کشور رأی خود را دادند. رأی‌دهندگان بریتانیایی « Billie Jean » را در رتبه اول، بالاتر از « Thriller » قرار دادند و پنج آهنگ دیگر از ده آهنگ برتر، آثار تک‌نوازی جکسون بودند. رولینگ استون «Beat It» را در رتبه 337 در فهرست 500 آهنگ برتر خود در سال 2004، و در به‌روزرسانی این فهرست در سال 2021، در رتبه 185 قرار داد. این آهنگ در فیلم‌های «بازگشت به آینده قسمت دوم» ، «زولندر» و «برادر مخفی» به نمایش درآمد. هنگامی که این آهنگ به عنوان بخشی از کمپین Visionary در سال 2006 دوباره منتشر شد، «Beat It» در رتبه 15 جدول موسیقی بریتانیا قرار گرفت. این آهنگ در برنامه «بچه‌های فلینتستون» با اجرای لا تویا جکسون به عنوان تقلیدی از آهنگ «بزن به چاک» برای مقابله با مواد مخدر پخش شد.

 

یک ریمیکس از آهنگ «2 Bad» در آلبوم «خون روی زمین رقص: تاریخ در میکس» (Blood on the Dance Floor: HIStory in the Mix) ارائه شده است که شامل نمونه‌ای از آهنگ «Beat It» و همچنین یک رپ از جان فورته و تک‌نوازی گیتار از وایکلف جین است.

 

اعتبارات و پرسنل:

اقتباس از یادداشت‌های جلد ۲۵ رمان تریلر.

 

اجراکنندگان

مایکل جکسون - خواننده اصلی و پشتیبان، نوازنده درام کیس

پل جکسون جونیور - گیتار ریتم

استیو لوکاتر - گیتار لید، گیتار بیس

ادی ون هالن – تکنوازی گیتار

استیو پورکارو - سینتی‌سایزر، برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر

گرگ فیلینگنز – رودز، پیانو ، سینتی‌سایزر

بیل وولفر - کیبورد

تام بالر - سینکلاویر

جف پورکارو - درامز

گرگ اسمیت - سینتی‌سایزر سینرژی

کریس شپرد - ویبراسلپ

 

تولید

مایکل جکسون - ترانه‌سرایی، تهیه‌کنندگی مشترک، تنظیم ریتم و صدا

کوئینسی جونز - تهیه‌کنندگی، تنظیم ریتم

 

بزن بچاک beat it ۲۰۰۸:

«شکستش بده ۲۰۰۸»

آهنگی از مایکل جکسون با حضور فرگی

از آلبوم تریلر ۲۵

منتشر شد: ۷ آوریل ۲۰۰۸

طول: ۴:۱۲

برچسب: حماسه

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: مایکل جکسون، ویل.آی.ام

 

برای آلبوم Thriller 25 ، خواننده گروه Black Eyed Peas ، will.i.am ، آهنگ "Beat It" را ریمیکس کرد. این آهنگ با عنوان " Beat It 2008 " شامل صدای اضافی یکی دیگر از اعضای گروه Black Eyed Peas، فرگی، بود. پس از انتشار در سال 2008، این آهنگ به رتبه 26 در سوئیس، 50 آهنگ برتر در سوئد و 65 در اتریش رسید. این دومین نسخه ریمیکس شده از "Beat It" بود که به طور رسمی منتشر شد، پس از " Moby 's Sub Mix" که در سال 1992 در تک آهنگ‌های " Jam " و " Who Is It " منتشر شد، و همچنین تک آهنگ "They Don't Care About Us" در سال 1996 (و به عنوان بخشی از کمپین Visionary دوباره منتشر شد).

 

پذیرش:

آهنگ «Beat It 2008» به‌طورکلی نقدهای نامطلوبی از منتقدان موسیقی دریافت کرد. راب شفیلد از رولینگ استون ادعا کرد که این آهنگ «رقیب بی‌معنی‌ترین لحظه موسیقی سال» است. آل‌میوزیک از فرگی به خاطر «تقلید طوطی‌وار اشعار «Beat It» از یک آهنگ ضبط‌شده جکسون» انتقاد کرد. کلیفا سانه از بلندر نیز خاطرنشان کرد که خواننده بلک آید پیز با جکسون دیالوگ رد و بدل کرده است. او پرسید: «چرا؟» تاد گیلکریست از اینکه ریمیکس «تک‌نوازی گیتار آتشین ادی ون هالن» را حفظ کرده بود، سپاسگزار بود، اما افزود که این آهنگ «افتخار مشکوکی دارد که برای یک بار جکسون را مردانه جلوه دهد، و فقط در چارچوب تفسیر سرسختانه فرگی از آهنگ در گروه Kids Incorporated » تام اوینگ از پیچ‌فورک اظهار داشت که «احترام عصبی فرگی اتلاف وقت است».

 

نمودارها:

عملکرد آهنگ «Beat It 2008» در جدول آهنگ‌های سال ۲۰۰۸

نمودار (۲۰۰۸) 

موقعیت اوج

اتریش ( Ö3 اتریش، جزو 40 کشور برتر ) ۶۵

کانادا ( تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ کانادایی ) ۶۶

سوئد ( Sverigetopplistan ) ۴۳

سوئیس ( شوایزر هیتپاراد ) ۲۶

عملکرد آهنگ «Beat It 2008» در جدول آهنگ‌های سال ۲۰۰۹

نمودار (۲۰۰۹) 

موقعیت اوج

اتریش ( Ö3 اتریش، جزو 40 تیم برتر ) ۱۴

سوئد ( Sverigetopplistan ) ۸

 

نسخه فال اوت بوی: 

"بزن بچاک"

 

 

تک‌آهنگ از فال اوت بوی با حضور جان مایر

از آلبوم اجرای زنده در فینیکس

منتشر شد: ۲۵ مارس ۲۰۰۸

ضبط شده ۲۰۰۸

ژانر: سنگ سخت

طول: ۳:۴۸

برچسب: جزیره

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تهیه‌کننده: پاتریک استامپ

 

موزیک ویدیو

«بزن بچاک (نسخه MTV) با حضور جان مایر» در یوتیوب

گروه راک آمریکایی فال اوت بوی، آهنگ «Beat It» را بازخوانی کرد. نسخه استودیویی این آهنگ در ۲۵ مارس ۲۰۰۸ توسط آیلند رکوردز به صورت دیجیتالی به عنوان تنها تک‌آهنگ از اولین آلبوم زنده گروه، « زنده در فینیکس » (۲۰۰۸)، منتشر شد. تک‌نوازی گیتار توسط جان مایر انجام شده است . در ایالات متحده، این آهنگ در رتبه ۱۹ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد و رتبه ۲۱ جدول ۱۰۰ آهنگ پاپ بیلبورد قرار گرفت و همچنین در سطح بین‌المللی نیز در صدر جدول‌ها قرار گرفت. از آن زمان، گروه مرتباً این آهنگ را در فهرست آهنگ‌های اجراهای خود قرار داده است.

 

پیشینه، ضبط و انتشار:

در اوایل سال 2008، اعلام شد که گروه فال اوت بوی قرار است آهنگ «Beat It» را برای آلبوم Live in Phoenix خود بازخوانی کند. این گروه پیش از این این آهنگ را در مکان‌هایی مانند آمفی‌تئاتر کورز و جشنواره‌هایی مانند کارلینگ ویکند در لیدز اجرا کرده بود. پیت ونتز ، نوازنده گیتار بیس، که ادعا می‌کرد شیفته‌ی جکسون است، اظهار داشت که قبل از ضبط آهنگ، فقط فیلم Moonwalker را تماشا می‌کرد. همچنین اعلام شد که جان مایر قرار است تک‌نوازی گیتار را که قبلاً توسط ادی ون هیلن نواخته شده بود، به این آهنگ اضافه کند.

 

پاتریک استامپ، خواننده/گیتاریست اصلی گروه، اظهار داشت که گروه قصد نداشت این آهنگ را بازخوانی کند. «اساساً، من یک روز شروع به نواختن ریف در ساند چک کردم، و بعد همه ما شروع به نواختن آن کردیم، و بعد شروع به نواختن زنده آن کردیم، و بعد تصمیم گرفتیم که آن را ضبط کنیم و با دی‌وی‌دی زنده خود منتشر کنیم.» پیت ونتز ، نوازنده گیتار بیس، افزود که گروه در ابتدا قصد نداشت این آهنگ را به صورت تک‌آهنگ نیز منتشر کند. او گفت: «به نظر می‌رسید آهنگ «Beat It» آهنگی جذاب باشد و ما بتوانیم برداشت خودمان را از آن داشته باشیم.» ونتز پس از صرف وقت برای انتخاب گیتاریست برای این آهنگ، در نهایت با جان مایر تماس گرفت تا تک‌نوازی گیتار را اضافه کند. ونتز بعداً خاطرنشان کرد: «ما سعی داشتیم به این فکر کنیم که چه کسی یک گیتاریست معاصر است که قرار است به عنوان یک اسطوره ثبت شود.»

 

پس از انتشار دیجیتالی آهنگ «Beat It» به عنوان یک تک‌آهنگ در آوریل 2008، بازخوانی آهنگ «Beat It» از گروه فال اوت بوی، به یکی از ارکان اصلی جدول 10 آهنگ برتر آی‌تیونز تبدیل شد. این آهنگ در کانادا به رتبه 8 رسید و به یکی دیگر از 10 آهنگ برتر منطقه تبدیل شد. همچنین در استرالیا به رتبه 13، در نیوزیلند به رتبه 14، در اتریش به رتبه 75 و در هلند به رتبه 98 رسید.

 

موزیک ویدیو:

موزیک ویدیوی «Beat It» از گروه فال اوت بوی به کارگردانی شین دریک و در ادای احترام به جکسون ساخته شده است. استامپ گفت: «فکر می‌کنم وقتی آهنگی از مایکل جکسون را بازخوانی می‌کنید، این انتظار وجود دارد که دقیقاً همان آهنگ‌های او را اجرا کنید. کاری که ما تصمیم گرفتیم انجام دهیم، به نوعی الهام گرفته از مایکل جکسون و اسطوره‌شناسی او بود. تصاویر خاصی وجود دارد که برای ما مرجع هستند، اما در هر مقطع زمانی، هیچ یک از ویدیوهای او نیست. تقریباً تمام ویدیوهای اوست، همه به طور همزمان، اما با بودجه‌ای در حد فال اوت بوی، بنابراین به آن اندازه تجملی نیست.» لباس‌های این ویدیو شبیه به نسخه‌های اصلی بود. ونتز در طول فیلمبرداری این ویدیو گفت: «لباس من برگرفته از یکی از شخصیت‌های ویدیوی اصلی «Beat It» مایکل جکسون است، مثلاً همان کسی که نقش رقصنده رقیب را بازی می‌کند.» این موزیک ویدیو شامل صحنه‌های کوتاهی از جمله کلاس کاراته/جلسه رقص بود که توسط تونی هیل ، دونالد فیسون ، جوئل دیوید مور و هال اسپارکس با لباس‌هایی شبیه مایکل جکسون آموزش داده می‌شد. این فیلم کوتاه بعداً نامزد جایزه موسیقی ویدیوی MTV برای بهترین ویدیوی راک شد.

 

نمودارها:

نمودارهای هفتگی:

عملکرد آهنگ Beat It از گروه Fall Out Boy در جدول هفتگی

نمودار (۲۰۰۸) 

موقعیت اوج

استرالیا ( آریا ) ۱۳

اتریش ( Ö3 اتریش، جزو 40 تیم برتر ) ۷۵

بلژیک ( جوشش اولترا تیپ در زیر والونی) ۱۲

کانادا ( 100 آهنگ برتر کانادا ) ۸

کانادا CHR/40 برتر ( بیلبورد ) ۵۰

کانادا ( تک‌آهنگ‌های دیجیتال داغ کانادایی ) ۴

دانلود فنلاند ( Latauslista ) ۲۷

ایرلند ( IRMA ) ۲۱

آلمان ( GfK ) ۶۹

مجارستان ( Rádiós Top 40 ) ۷

هلند ( 100 آهنگ برتر تکی ) ۹۸

نیوزیلند ( موسیقی ضبط‌شده نیوزیلند ) ۱۴

تک آهنگ های بریتانیا ( OCC ) ۲۱

۱۰۰ آهنگ برتر بیلبورد آمریکا ۱۹

۱۰۰ آهنگ برتر پاپ آمریکا ( بیلبورد ) ۴

پاپ راک ونزوئلا ( گزارش ضبط ) ۹

 

نمودارهای پایان سال:

عملکرد آهنگ Beat It از گروه Fall Out Boy در جدول‌های فروش پایان سال

نمودار (۲۰۰۸) موقعیت

استرالیا (ARIA) ۹۴

مجارستان (Rádiós Top 40) ۳۵

 

گواهینامه‌ها:

گواهینامه‌ها برای آهنگ «Beat It» از گروه فال اوت بوی

منطقه صدور گواهینامه واحدهای دارای گواهینامه /فروش

برزیل ( Pro-Música Brasil ) طلا ۳۰،۰۰۰ ‡

بریتانیا ( BPI ) نقره ۲۰۰,۰۰۰ ‡

ایالات متحده ( RIAA ) پلاتین ۱,۰۰۰,۰۰۰ ‡

‡ آمار فروش + پخش زنده صرفاً بر اساس گواهینامه‌ها.

 

تقلید مسخره‌آمیز «بخورش»

در سال ۱۹۸۴، «ویرد ال» یانکوویچ، پارودیست آمریکایی، آهنگ پارودی خود به نام « بخورش » را منتشر کرد. یانکوویچ این آهنگ را با اجازه جکسون ضبط کرد. ​​موزیک ویدیوی این آهنگ، صحنه به صحنه از فیلم کوتاه «بزن به چاک» پیروی می‌کرد و یانکوویچ حرکات رقص جکسون را به شیوه‌ای ناشیانه تقلید می‌کرد. جکسون حق امتیاز این آهنگ را دریافت کرد ، زیرا جکسون به عنوان یکی از نویسندگان «بخورش» در فهرست قرار داشت.

 

«بیلی جین» آهنگی از خواننده آمریکایی مایکل جکسون است که در ۳ ژانویه ۱۹۸۳ توسط اپیک رکوردز به عنوان دومین تک‌آهنگ از ششمین آلبوم استودیویی او، تریلر (۱۹۸۲)، منتشر شد. این آهنگ توسط جکسون نوشته و ساخته شده، توسط کوئینسی جونز تهیه شده و توسط جکسون به طور مشترک تهیه شده است. «بیلی جین» ترکیبی از سبک‌های پست-دیسکو، آر اند بی، فانک و دنس-پاپ است. اشعار این آهنگ درباره زن جوانی به نام بیلی جین است که ادعا می‌کند راوی پدر پسر تازه متولد شده‌اش است، که او این ادعا را رد می‌کند. جکسون گفت که اشعار این آهنگ بر اساس ادعاهای گروه‌های موسیقی درباره برادران بزرگترش در زمانی که او به عنوان گروه جکسون ۵ با آنها تور برگزار می‌کرد، نوشته شده است.

 

تک‌آهنگ وینیل ۷ اینچی آمریکایی

 

 

منتشر شد: ۳ ژانویه ۱۹۸۳

ضبط شده ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس، کالیفرنیا)

ژانر: پست دیسکو، آر اند بی، فانک، رقص-پاپ، موج نو

طول: 4:57 (آلبوم اصلی/نسخه تک‌آهنگ اروپایی)، ۴:۵۲ (انتشار مجدد آلبوم/نسخه تک‌آهنگ آمریکایی با محو شدن زودهنگام)، ۶:۲۱ (نسخه ۱۲ اینچی)

برچسب: حماسه

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: کوئینسی جونز، مایکل جکسون

 

«بیلی جین» در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد به رتبه اول رسید، ظرف سه هفته در صدر جدول تک‌آهنگ‌های داغ سیاه‌پوستان بیلبورد قرار گرفت و به سریع‌ترین تک‌آهنگ جکسون در رتبه اول از زمان « ABC »، « The Love You Save » و « I'll Be There » در سال ۱۹۷۰ تبدیل شد، که همه آنها را او به عنوان عضوی از گروه جکسون فایو ضبط کرده بود. این آهنگ همچنین در بریتانیا، استرالیا، کانادا، فرانسه، ایرلند، سوئیس و بلژیک به رتبه اول رسید و در بسیاری از کشورهای دیگر به ده آهنگ برتر راه یافت. «بیلی جین» یکی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های سال ۱۹۸۳ بود و به آلبوم تریلر کمک کرد تا به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل شود و به پرفروش‌ترین تک‌آهنگ انفرادی جکسون تبدیل شد. «بیلی جین» توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) گواهی الماس دریافت کرده و یکی از پرفروش‌ترین تک‌آهنگ‌های تمام دوران است .

 

اجرای آهنگ «بیلی جین» توسط جکسون در برنامه ویژه تلویزیونی «موتاون ۲۵: دیروز، امروز، برای همیشه» نامزد دریافت جایزه امی شد. این برنامه تعدادی از امضاهای جکسون، از جمله مونواک، دستکش سنگ‌بدنی، ژاکت پولک‌دوزی مشکی و شلوارهای گشاد را معرفی کرد و به طور گسترده مورد تقلید قرار گرفت. موزیک ویدیوی «بیلی جین» به کارگردانی استیو بارون ، اولین موزیک ویدیوی یک هنرمند سیاه‌پوست بود که به طور مداوم از شبکه MTV پخش شد. این موزیک ویدیو در کنار سایر ویدیوهای تولید شده برای آلبوم «تریلر» ، به تثبیت اهمیت فرهنگی MTV و تبدیل موزیک ویدیوها به بخش جدایی‌ناپذیر بازاریابی موسیقی عامه‌پسند کمک کرد . تنظیم مختصر و بیس‌محور «بیلی جین» به پیشگامی چیزی که یکی از منتقدان آن را «موسیقی پاپ شیک و پسا-سول» نامید، کمک کرد. همچنین مضامین تغزلی بی‌اعتمادی و پارانویا را به موسیقی جکسون وارد کرد، که از ویژگی‌های بارز موسیقی بعدی اوست. [ در متن تأیید نشده است ]

 

«بیلی جین» افتخاراتی از جمله دو جایزه گرمی و یک جایزه موسیقی آمریکا را به خود اختصاص داد. بیلبورد آن را به عنوان آهنگ شماره ۲ سال ۱۹۸۳ رتبه‌بندی کرد. در فهرستی که توسط رولینگ استون و MTV در سال ۲۰۰۰ گردآوری شد، این آهنگ به عنوان ششمین آهنگ برتر پاپ از سال ۱۹۶۳ رتبه‌بندی شد. رولینگ استون آن را در سال ۲۰۰۴ در رتبه ۵۸ فهرست ۵۰۰ آهنگ برتر تمام دوران و در به‌روزرسانی این فهرست در سال ۲۰۲۱ در رتبه ۴۴ قرار داد. این آهنگ همچنین در فهرست ۵۰۰ آهنگی که راک اند رول را شکل دادند، در تالار مشاهیر راک اند رول قرار گرفت. « بیلی جین » که اغلب در فهرست بهترین آهنگ‌های تمام دوران قرار می‌گیرد، توسط شنوندگان رادیو بی‌بی‌سی ۲ به عنوان بزرگترین آهنگ رقص تمام دوران انتخاب شد .

 

پیشینه:

هیچ‌وقت یک بیلی جین واقعی وجود نداشته. دختر توی آهنگ ترکیبی از آدم‌هاییه که برادرهام توی این سال‌ها باهاشون مشکل داشتن. هیچ‌وقت نمی‌تونستم بفهمم چطور این دخترا می‌تونن بگن بچه‌ی کسی رو حاملن، در حالی که این حقیقت نداره.

—مایکل جکسون، مون‌واک (1988)

 

جکسون گفت که آهنگ «بیلی جین» بر اساس گروه‌هایی ساخته شده که او و برادرانش هنگام اجرا به عنوان جکسون فایو با آنها مواجه می‌شدند. «آنها پشت درهای پشت صحنه پرسه می‌زدند و هر گروهی که به شهر می‌آمد، با آنها رابطه داشتند و فکر می‌کنم این را بر اساس تجربه [ به همین شکل ] با برادرانم در کودکی نوشتم. تعداد زیادی بیلی جین آنجا بودند. هر دختری ادعا می‌کرد که پسرش با یکی از برادران من نسبت دارد.»

 

به گفته‌ی جی. رندی تارابورلی، زندگینامه‌نویس جکسون، «بیلی جین» الهام گرفته از نامه‌هایی است که جکسون در سال ۱۹۸۱ از زنی دریافت کرد که ادعا می‌کرد پدر یکی از دوقلوهایش است. جکسون که مرتباً نامه‌هایی از این دست دریافت می‌کرد، هرگز آن زن را ملاقات نکرده بود و این ادعاها را نادیده می‌گرفت. با این حال، او همچنان به ارسال نامه‌هایی مبنی بر اینکه او را دوست دارد و می‌خواهد با او باشد، ادامه می‌داد و از او می‌پرسید که چگونه می‌تواند از گوشت و خون خودش چشم‌پوشی کند. این نامه‌ها او را چنان آشفته می‌کرد که شروع به کابوس دیدن می‌کرد.

 

در نهایت، جکسون بسته‌ای حاوی عکسی از آن طرفدار، یک اسلحه و نامه‌ای دریافت کرد که به او دستور می‌داد در زمان مشخصی بمیرد. طرفدار نیز پس از کشتن فرزند «آنها»، همین کار را انجام می‌داد تا بتوانند در «زندگی بعدی» با هم باشند. خانواده جکسون بعداً متوجه شدند که آن طرفدار به بیمارستان روانی فرستاده شده است.

 

تولید:

جکسون گفت که احساس می‌کرد آهنگ «بیلی جین» در زمان نوشتنش موفق خواهد بود: «یک موسیقیدان آهنگ‌های پرفروش را می‌شناسد. همه چیز باید سر جای خودش باشد. شما را ارضا می‌کند و باعث می‌شود احساس خوبی داشته باشید. من هم همین حس را نسبت به «بیلی جین» داشتم. می‌دانستم وقتی داشتم آن را می‌نوشتم، قرار است آهنگ بزرگی شود.» او توضیح داد که وقتی در ماشینش بود، آن را در سرش می‌شنید و آنقدر غرق در آن شده بود که تا وقتی یک موتورسوار در حال عبور به او اطلاع نداد، متوجه آتش گرفتن ماشینش نشد.

 

جکسون با تهیه‌کننده، کوئینسی جونز ، در مورد این آهنگ اختلاف نظر داشت. طبق برخی گزارش‌ها، جونز احساس می‌کرد که این آهنگ برای قرار گرفتن در آلبوم Thriller بسیار ضعیف است، اما جونز این موضوع را رد کرد. جونز از دمو خوشش نمی‌آمد و به بیس‌لاین اهمیتی نمی‌داد، و می‌خواست مقدمه 29 ثانیه‌ای جکسون را حذف کند. با این حال، جکسون اصرار داشت که آن را نگه دارند. به گفته جونز، وقتی جکسون گفت که این آهنگ باعث می‌شود بخواهد برقصد، او پذیرفت: «و وقتی مایکل جکسون به شما می‌گوید، 'این چیزی است که باعث می‌شود بخواهم برقصم'، خب، بقیه ما فقط باید ساکت باشیم.»

 

جونز همچنین می‌خواست عنوان آهنگ را به «معشوق من نیست» تغییر دهد، زیرا معتقد بود که مردم فکر می‌کنند این آهنگ به بیلی جین کینگ، بازیکن تنیس، اشاره دارد. جکسون از تغییر عنوان خودداری کرد و از جونز خواست که به او در تهیه‌کنندگی مشترک این آهنگ کمک کند، زیرا احساس می‌کرد که محصول نهایی به نسخه نمایشی او نزدیک است. علاوه بر این، جکسون حق امتیاز بیشتری می‌خواست. جونز هیچ‌کدام را به او نداد و این دو برای چند روز با هم اختلاف پیدا کردند.

 

آهنگساز آمریکایی، مایکل بودیکر، گفت که جکسون بخش سینتی‌سایزر را در یک برداشت روی یاماها CS-80 در هفت دقیقه نواخت. با این حال، بیل ولفر، نوازنده سینتی‌سایزر، این موضوع را رد کرد و گفت که او آکوردهای CS-80 را هم در نسخه آزمایشی و هم در نسخه آلبوم نواخته است و اینکه بودیکر آن جلسه را اشتباه به خاطر می‌آورد: «هر کسی که با مایکل جکسون کار کرده است می‌داند که او فقط مقدار کمی کلید می‌نواخت و هرگز آنها را روی صفحه نمی‌نواخت!» به گفته ولفر، بخش مربوط به طراحی صدای او بود: او آن را طوری برنامه‌ریزی کرد که ترکیبی از صداهای برنجی و زهی ایجاد کند که کیفیتی شبیه به آواز داشته باشد. جکسون در طول تور Triumph با جکسونز، صدای ولفر را در حال آزمایش روی صدای CS-80 شنید که از آن خوشش آمد و از ولفر خواست تا در آن شرکت کند.

 

مهندس بروس سویدین، جکسون را مجبور کرد تا از طریق یک لوله مقوایی شش فوتی، صداهای ضبط‌شده‌اش را بخواند. صدای اصلی جکسون در یک برداشت اجرا شد؛ او در طول تولید آهنگ، هر روز صبح آموزش آواز دیده بود. تام اسکات، نوازنده ساکسیفون جاز، لیریکون ، یک ساز بادی الکترونیکی، را نواخت. لوئیس جانسون، نوازنده بیس، قبل از اینکه جکسون به یک گیتار بیس یاماها بسنده کند، با هر گیتار بیسی که داشت، نقش خود را اجرا کرد.

 

سوئدین این آهنگ را ۹۱ بار میکس کرد - که برای او غیرمعمول بود، زیرا او معمولاً فقط یک بار یک آهنگ را میکس می‌کرد. میکس‌ها به تدریج بدتر شدند و جونز از سوئدین خواست که دوباره به میکس دوم گوش دهد که خیلی بهتر بود.

 

میکس دوم نسخه نهایی بود. جونز به سوئدین دستور داد تا صدای درام با "شخصیت صوتی" ایجاد کند که قبلاً هیچ کس نشنیده بود، او یک پلتفرم برای کیت درام با عناصر ویژه از جمله یک تکه چوب صاف بین اسنیر و های-هت ساخت. او گفت: "قطعات موسیقی زیادی وجود ندارد که بتوانید سه یا چهار نت اول درام را بشنوید و بلافاصله بگویید که قطعه موسیقی چیست. اما من فکر می‌کنم این مورد در مورد "بیلی جین" صدق می‌کند - و من آن را به شخصیت صوتی نسبت می‌دهم."

 

ترکیب:

«بیلی جین» ترکیبی از سبک‌های پست-دیسکو، ریتم اند بلوز، فانک، و دنس-پاپ است. این آهنگ با یک ضرب درام استاندارد به همراه یک های-هت استاندارد آغاز می‌شود و بعداً با یک کاباسا که با یک بیس‌لاین تکراری همراه است، به دو میزان متصل می‌شود. هر بار که از تونیک عبور می‌کند، نت توسط یک بیس سینث بیس دیستورت شده دو برابر می‌شود. این همراهی با یک سینث سه نتی تکراری دنبال می‌شود که به صورت استاکاتو با یک ریورب عمیق نواخته می‌شود. سپس توالی آکورد تعیین‌کننده ایجاد می‌شود. آواز آرام جکسون وارد می‌شود و با یک صدای تق‌تق انگشت همراه می‌شود که در طول ابیات می‌آید و می‌رود، زیرا ریتم و توالی آکورد تکرار می‌شود. گرگ فیلینگنز، نوازنده‌ی کیبورد، در مورد این آهنگ گفت: «بیلی جین از هر نظر جذاب است. از نظر ریتم جذاب است. از نظر صوتی جذاب است، زیرا سازبندی آن بسیار مینیمال است، واقعاً می‌توانید همه چیز را بشنوید. از نظر ملودی... از نظر شعر [و] آواز جذاب است. از نظر جسمی، احساسی و حتی معنوی بر شما تأثیر می‌گذارد.»

 

به گفته جونز، جکسون نت‌های آهنگ « State of Independence » از جان و ونجلیس را «دزدیده» است؛ جونز کاور آهنگ توسط دونا سامر را تهیه کرده بود و جکسون خواننده‌ی همخوان بود. به گفته‌ی جان اندرسون ، «آنها ریف را برداشته و آن را برای «بیلی جین» فانکی کرده‌اند... بنابراین این یک جورهایی باحال است، این تلفیق در موسیقی.» به گفته‌ی داریل هال از گروه هال و اوتس ، جکسون به او گفته است که ریتم «بیلی جین» را از آهنگ « نمی‌توانم برای آن بروم (هیچ کاری نمی‌توانم بکنم) » ​​محصول سال 1981 گرفته است. هال به او گفته است: «اوه مایکل، به من چه ربطی دارد؟ تو خیلی متفاوت انجامش دادی.»

 

طبق گفته‌ی Inside the Hits ، متن آهنگ به غوغایی که بیلی جین در پیست رقص ایجاد می‌کند اشاره دارد. او با خوشامدگویی اغواگرانه‌ای جمعیت را اغوا می‌کند و سپس راوی را به اتاق خوابش، از طریق عطرش، به اتاقش می‌کشاند. محدوده‌ی صدای جکسون از باریتون بالا تا فالستو متغیر بود و او معمولاً ملودی‌هایی می‌نوشت تا این محدوده را نشان دهد. با این حال، در ابیات آهنگ «بیلی جین»، صدای او از تنور تا فالستو پایین متغیر است. یک فالستو چهار نتی در بخش کر به نمایش گذاشته شده است و در طول سطر آخر، جکسون در یک اکتاو کامل به اوج می‌رسد. این آهنگ در گام فا مینور با تمپوی 117 ضرب در دقیقه است، در حالی که ابیات در گام فا مینور هستند. پس از بخش کر اول، یک سینتی‌سایزر شبیه ویولنسل در ابتدای ابیات سوم و سپس چهارم به آرامی شروع به نواختن می‌کند. به محض اعلام اینکه چشمان نوزاد شبیه چشمان راوی است، صدایی ناله می‌کند: "اوه نه". این با صدای فالستوی مخصوص جکسون "هی هی" همراه می‌شود. خرک شروع به نواختن سازهای زهی می‌کند و به جز دو خط و یک آکورد که به بخش کر منتهی می‌شود، یک تونیک با تُن پدال را در خود جای می‌دهد. سپس ویولن‌ها نواخته می‌شوند و به دنبال آن یک بخش گیتار مینور چهار نتی اجرا می‌شود . در طول بخش گیتار، فریادها، جیغ‌ها و خنده‌های آوازی اضافه می‌شوند. در طول این بخش، توالی آکوردها بدون تغییر باقی می‌ماند و با سکسکه‌های آوازی جکسون آمیخته می‌شود. سپس تمام عناصر موسیقی و آوازی در بخش کر پایانی گرد هم می‌آیند. در محو شدن، راوی انکار خود را مبنی بر داشتن فرزند بیلی جین تکرار می‌کند.

 

پذیرش:

در 30 نوامبر 1982، آلبوم Thriller با موفقیت انتقادی و تجاری منتشر شد. در 3 ژانویه 1983، "Billie Jean" به عنوان دومین تک‌آهنگ آلبوم منتشر شد؛ این آهنگ پس از دوئت موفق جکسون با پل مک‌کارتنی در آهنگ " The Girl Is Mine " منتشر شد. این آهنگ در 5 مارس 1983 به رتبه اول در بیلبورد هات 100 رسید و به مدت هفت هفته در آنجا ماند و به بزرگترین آهنگ انفرادی جکسون تبدیل شد. بیلبورد آن را به عنوان آهنگ شماره 2 سال 1983 رتبه‌بندی کرد. "Billie Jean" ظرف سه هفته در صدر جدول R&B قرار گرفت و به سریع‌ترین تک‌آهنگ جکسون از زمان " ABC "، " The Love You Save " و " I'll Be There " در سال 1970 تبدیل شد که او به عنوان عضوی از جکسون 5 ضبط کرده بود . این آهنگ به مدت نه هفته در جدول آر اند بی در رتبه اول باقی ماند، پیش از آن آهنگ " Outstanding " از گروه گپ بند قرار داشت، قبل از اینکه این تک آهنگ در نهایت توسط " Atomic Dog " از جورج کلینتون جایگزین شود. "Billie Jean" در جدول بزرگسالان معاصر به رتبه 9 رسید. همچنین در جدول تک آهنگ‌های بریتانیا رتبه اول را داشت . "Billie Jean" و Thriller در همان هفته در صدر جدول تک آهنگ‌ها و آلبوم‌ها قرار گرفتند. این اتفاق به طور همزمان در دو سوی اقیانوس اطلس رخ داد، موفقیتی که کمتر هنرمندی تاکنون به آن دست یافته است. این آهنگ سومین تک آهنگ پرفروش سال 1983 در ایالات متحده و نهمین در بریتانیا بود. "Billie Jean" همچنین در کانادا، سوئیس و بلژیک به رتبه اول و در اتریش، ایتالیا، نیوزیلند، نروژ و سوئد به رتبه دهم رسید.

 

بیلبورد آن را «یک اثر درخشان» و «یکی از بهترین اجراهای [جکسون]» نامید. کریستوفر کانلی در نقدی از رولینگ استون ، «بیلی جین» را به عنوان «یک آهنگ فانک لاغر و مصر که پیامش نمی‌توانست صریح‌تر از این باشد: «او می‌گوید من همان هستم/اما آن بچه پسر من نیست»» توصیف کرد. او افزود که این آهنگ «آهنگی غمگین و تقریباً سوگوارانه است، اما عزمی کوبنده در پس احساسات [جکسون] نهفته است». بلندر اظهار داشت که این آهنگ «یکی از عجیب‌ترین، از نظر صوتی پراسترس‌ترین و کاملاً عجیب‌ترین چیزهایی است که تاکنون در رادیوهای برتر ۴۰ قرار گرفته است». آنها افزودند که این آهنگ «به طرز ترسناکی خشن است، با یک فیگور بیس ضربان‌دار و گربه‌وار، ضرب‌آهنگ پایین شلاقی و آوازهای چند آهنگه وهم‌آور که در فضاهای وسیع بین کیبوردها و سازهای زهی کمانه می‌کنند». در مجموع، مجله این آهنگ را به عنوان "یک فروپاشی عصبی پنج دقیقه‌ای، با ریتم مشخص" توصیف کرد. مجله Stylus در مورد این آهنگ گفت: "این یکی از بهترین نمونه‌های فیلم نوآر در موسیقی پاپ است که بدون هیچ نتیجه‌ای جز یک مادر مجرد و یک آدم بی‌عرضه خودخواه و بی‌توجه به پایان می‌رسد."در نقدی بر Thriller 25 ، AllMusic اظهار داشت که "بیلی جین" در "فانک آینده‌نگرانه‌اش" "تکان‌دهنده" است. این آهنگ همچنین مورد تحسین زندگینامه‌نویسان جکسون قرار گرفت. نلسون جورج اظهار داشت که تنظیم سازهای زهی جری هی به "بیلی جین" خطر بیشتری بخشیده است، در حالی که جی. رندی تارابورلی افزود که این آهنگ طبق استانداردهای تولید کوئینسی جونز "تاریک و پراکنده" است.

 

«بیلی جین» جوایز و افتخارات متعددی را از آن خود کرده است. در مراسم جوایز گرمی سال ۱۹۸۴، این آهنگ دو جایزه از هشت جایزه رکورددار را برای جکسون به ارمغان آورد؛ بهترین آهنگ آر اند بی و بهترین اجرای خواننده مرد آر اند بی. این آهنگ جایزه موسیقی بیلبورد را برای آلبوم ۱۲ اینچی محبوب دنس/دیسکو از آن خود کرد و در نظرسنجی دهه ۱۹۸۰ این مجله، «بیلی جین» به عنوان «تک‌آهنگ سیاه‌پوستان دهه» انتخاب شد. جوایز موسیقی آمریکا این آهنگ را به عنوان تک‌آهنگ پاپ/راک محبوب برگزید، در حالی که کَش باکس جوایز تک‌آهنگ برتر پاپ و تک‌آهنگ برتر سیاه‌پوستان را به این آهنگ اهدا کرد. این آهنگ توسط جوایز موسیقی سیاه‌پوستان کانادا به عنوان تک‌آهنگ برتر بین‌المللی شناخته شد و جایزه طلای سیاه را برای تک‌آهنگ سال دریافت کرد. «بیلی جین» همچنین به خاطر فروشش جوایزی دریافت کرده است. این آهنگ در سال ۱۹۸۴ جایزه هدیه موسیقی انجمن ملی فروشندگان ضبط را برای پرفروش‌ترین تک‌آهنگ از آن خود کرد. تا سال ۱۹۸۹، این تک‌آهنگ با فرمت استاندارد، توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا ، برای فروش حداقل یک میلیون نسخه، گواهی پلاتین دریافت کرد. فروش دیجیتال «بیلی جین» در سال ۲۰۰۵، برای فروش حداقل ۵۰۰۰۰۰ نسخه، گواهی طلا دریافت کرد. در ماه مه در سال ۲۰۱۴، یک ویدیوی پربازدید از یک نوجوان دبیرستانی که اجرای آهنگ در Motown 25 جکسون را تقلید می‌کرد ، به این آهنگ کمک کرد تا دوباره در رتبه ۱۴ جدول بیلبورد هات ۱۰۰ قرار گیرد و ۹۵٪ از امتیازات آن در نمودارها به پخش‌های این آهنگ پس از محبوبیت ویدیوی پربازدید مربوط می‌شود. در ۲۹ آگوست ۲۰۲۲، فروش دیجیتال «بیلی جین» در ایالات متحده گواهی الماس دریافت کرد.

 

موزیک ویدیو:

 

جکسون در موزیک ویدیوی «بیلی جین» روی نوک پایش فرود می‌آید و یک کاشی را روشن می‌کند

 

ام تی وی MTV در ابتدا از پخش موزیک ویدیوی «بیلی جین» خودداری کرد، زیرا مدیران شبکه در آن زمان احساس می‌کردند موسیقی سیاه‌پوستان در برنامه‌های « راک » محور آن جایی ندارد. والتر یتنیکوف ، رئیس شرکت ضبط موسیقی جکسون، CBS Records ، که از امتناع آنها با وجود موفقیت جکسون به عنوان یک هنرمند موسیقی خشمگین شده بود ، تهدید کرد که موضع MTV در مورد تبعیض نژادی را افشا خواهد کرد: «من به MTV گفتم، 'من هر چیزی را که داریم از آنتن خارج می‌کنم، تمام محصولاتمان. دیگر هیچ موزیک ویدیویی به شما نخواهم داد. و علنا ​​به آنها می‌گویم که شما نمی‌خواهید موسیقی یک سیاه‌پوست را پخش کنید.'» MTV کوتاه آمد و موزیک ویدیوی «بیلی جین» را در 10 مارس 1983 برای اولین بار پخش کرد. پس از پخش مکرر موزیک ویدیو ، Thriller 10 میلیون نسخه دیگر نیز به فروش رساند. این یکی از اولین ویدیوهای یک هنرمند سیاه‌پوست بود که به طور منظم توسط این کانال پخش می‌شد.

 

این ویدئو که توسط استیو بارون کارگردانی و توسط گاورز فیلدز فلتری تهیه شده است، عکاسی را نشان می‌دهد که جکسون را تعقیب می‌کند اما هرگز او را نمی‌بیند، زیرا وقتی از جکسون عکس گرفته می‌شود، او در تصویر ظاهر نمی‌شود. جکسون با رقص به سمت اتاق بیلی جین در هتل می‌رود و در حالی که در پیاده‌رو راه می‌رود، هر کاشی با لمس او روشن می‌شود. پس از انجام یک چرخش سریع، او می‌پرد و روی انگشتان پایش فرود می‌آید، در حالی که تصویر ثابت می‌ماند. به محض ورود به هتل، او از پله‌ها به سمت اتاق بیلی جین بالا می‌رود و با لمس هر پله، آن را روشن می‌کند و با عبور از کنار آن، تابلوی سوخته "هتل" روشن می‌شود. سپس پاپاراتزو به صحنه می‌رسد و ناپدید شدن جکسون را زیر پتوی تخت بیلی جین تماشا می‌کند، قبل از اینکه پلیس از راه برسد و او را به جرم جاسوسی بیلی جین دستگیر کند. هنگامی که پاپاراتزو را می‌برند، پارچه‌ای با طرح ببر را که جکسون پس از واکس زدن کفشش در اوایل ویدئو جا گذاشته بود، رها می‌کند. (در هر دو مورد، پارچه برای مدت کوتاهی به یک توله ببر تبدیل می‌شود.) به محض اینکه خیابان خالی می‌شود، کاشی‌های سنگفرش دوباره به ترتیب روشن می‌شوند و روند قبلی جکسون را معکوس می‌کنند.

 

ظاهر جدید جکسون برای این ویدئو، یک کت و شلوار چرمی مشکی با پیراهن صورتی و یک پاپیون قرمز، توسط کودکان در سراسر ایالات متحده کپی شد. این تقلید چنان شدید شد که با وجود اعتراضات دانش‌آموزان، دبیرستان باوند بروک دانش‌آموزان را از پوشیدن یک دستکش سفید مانند آنچه جکسون در طول اجرای "بیلی جین" در موتاون 25: دیروز، امروز، برای همیشه پوشیده بود، منع کرد.

 

این فیلم کوتاه در سال ۱۹۹۲ به تالار مشاهیر تولیدکنندگان موزیک ویدیو راه یافت. در یک نظرسنجی در سال ۲۰۰۵ از ۳۱ ستاره پاپ، کارگردانان ویدیو، نمایندگان و روزنامه‌نگاران که توسط شرکت مخابرات ۳ انجام شد، این موزیک ویدیو در رتبه پنجم "۲۰ موزیک ویدیوی برتر تاریخ" قرار گرفت. این موزیک ویدیو همچنین در فهرستی که توسط MTV و TV Guide در هزاره تهیه شده بود، به عنوان سی و پنجمین موزیک ویدیوی برتر رتبه‌بندی شد. در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۱، "بیلی جین" به اولین کلیپ دهه ۱۹۸۰ توسط یک هنرمند انفرادی تبدیل شد که به ۱ میلیارد بازدید در یوتیوب رسید.

 

اجرای موتاون ۲۵:

جکسون آهنگ «بیلی جین» را در برنامه ویژه تلویزیونی «موتاون ۲۵: دیروز، امروز، برای همیشه» که در ۱۵ مه ۱۹۸۳ پخش شد، اجرا کرد. این برنامه ویژه در ۲۵ مارس به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تأسیس شرکت «موتاون رکوردز » (موتاون در سال ۱۹۵۹ تأسیس شد) ضبط شد. این رویداد میزبان بسیاری از هنرمندان محبوب موتاون، از گذشته تا به امروز، بود. جکسون در ابتدا دعوت برای همکاری مجدد با گروه «جکسون ۵» را برای اجرا رد کرد، اما پس از دیدار بری گوردی ، بنیانگذار موتاون که جکسون به او احترام می‌گذاشت، در این تصمیم تجدیدنظر کرد. جکسون درخواست کرد که «بیلی جین» را نیز اجرا کند، که در نهایت تنها آهنگ غیر موتاونی در برنامه بود که گوردی با آن موافقت کرد. پس از اجراهایی توسط ماروین گی، اسموکی رابینسون و مری ولز، جکسون‌ها مجموعه‌ای از آهنگ‌های پرفروش اوایل دهه ۱۹۷۰ خود را خواندند. جرمین جکسون به همراه گروه روی صحنه بود و این اولین باری بود که اعضای اصلی گروه جکسون 5 از زمان ترک موتاون در سال 1975 با هم اجرا می‌کردند. پس از اجرای آهنگ « من آنجا خواهم بود »، گروه مایکل را تنها روی صحنه گذاشت.

 

جکسون شلوار مشکی، کفش راحتی چرمی پنی ، یک ژاکت مشکی پولک‌دوزی شده و یک دستکش سفید سنگ‌بنای مصنوعی پوشیده بود. او خطاب به تماشاگران صحبت کرد و سپس آهنگ «بیلی جین» شروع به نواختن کرد. (جکسون کل آهنگ را لب‌خوانی کرد، زیرا برگزارکنندگان می‌ترسیدند که گروه موسیقی پشتیبان شب نتوانند صدای ضبط شده را تکرار کنند.) برای شروع اجرایش، جکسون کلاه نمدی را به سرش گذاشت و ژستی گرفت - دست راستش را روی کلاه و پای چپش را خم کرد. در طول میان‌پرده‌ی سازی آهنگ، او حرکتی را اجرا کرد که بسیاری معتقدند جایگاه او را به عنوان یک نماد پاپ تثبیت کرد. جکسون برای اجرای مونواک به عقب خم شد ، قبل از اینکه روی پاشنه‌هایش بچرخد و به صورت عمودی فرود بیاید. این اولین باری بود که جکسون مونواک را در ملاء عام اجرا می‌کرد؛ او قبل از اجرا آن را در آشپزخانه‌اش تمرین کرده بود.

 

بسیاری، از جمله استیو ناپر، زندگینامه‌نویس جکسون، گمانه‌زنی کرده‌اند که طراحی لباس و رقص «بیلی جین» جکسون به‌طور خاص از یک برنامه رقص اجرا شده توسط باب فاس در فیلم موزیکال «شازده کوچولو » در سال ۱۹۷۴ الهام گرفته شده است. در آن فیلم، فاس، در حالی که «مار» را می‌نوازد، آهنگ «مار در چمن» را می‌خواند و رقصی را اجرا می‌کند که خود فاس آن را طراحی کرده است. این رقص شامل تکنیک‌های متنوعی است که به نظر می‌رسد در برنامه رقص جکسون تکرار شده‌اند، از جمله عناصر خاص فاس مانند ضربات هیپ، زانوهای خم، ایزولاسیون شانه، دست‌ها و لگدهای جاز و همچنین یک مونواک کوتاه. جکسون آشکارا فاس را به‌عنوان یک منبع الهام رقص معرفی کرد و به خود فاس گفت که مجموعه‌ای کامل از کارهای طراحی رقص فاس در فیلم و تلویزیون را جمع‌آوری کرده است که مرتباً آنها را تماشا می‌کند.

 

برنامه‌ی «موتاون ۲۵: دیروز، امروز، برای همیشه» توسط ۵۰ میلیون نفر تماشا شد و اجرای جکسون برای او نامزدی جایزه امی را به ارمغان آورد. با این اجرا، جکسون به مخاطبان جدیدی دست یافت و فروش آلبوم «تریلر» را افزایش داد ، آلبومی که در نهایت به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل شد. روز بعد از پخش این برنامه، فرد آستر، اسطوره دوران کودکی جکسون، با او تماس گرفت و از او تمجید کرد. یکی دیگر از اسطوره‌های دوران کودکی، سمی دیویس جونیور، در طول اجرا از ژاکت مشکی پولک‌دوزی شده جکسون خوشش آمده بود و بعداً آن را به عنوان هدیه دریافت کرد.

 

جکسون در آن زمان اظهار داشت که از اجرای خود ناامید شده است؛ او می‌خواست مدت بیشتری در حالت آماده‌باش بماند. جکسون متعاقباً گفت که «بیلی جین» یکی از آهنگ‌های مورد علاقه‌اش برای اجرای زنده است، اما فقط زمانی که مجبور نباشد آن را به روشی که در Motown 25: Yesterday, Today, Forever انجام داد، اجرا کند. او بعداً گفت: «تماشاگران چیز خاصی می‌خواهند - من باید در آن مکان مونواک را اجرا کنم. من دوست دارم نسخه متفاوتی از آن را اجرا کنم.»

 

در فهرست ۱۰۰ آهنگ برتر که توسط VH1 و Entertainment Weekly در سال ۲۰۰۰ گردآوری شد، اجرای جکسون به عنوان ششمین لحظه برتر راک اند رول تلویزیونی رتبه‌بندی شد. پنج سال بعد، Entertainment Weekly اجرای جکسون در Motown 25 را به عنوان یکی از مهم‌ترین لحظات فرهنگ پاپ در تاریخ نامگذاری کرد. استیو دالی، سردبیر Entertainment Weekly، اظهار داشت: «این لحظه‌ای بود که به گونه‌ای فراتر از هر اجرای موسیقی زنده دیگری بود. کیفیتی مسیحایی در آن وجود داشت.» دیوید موینیهان از NME در سال ۲۰۰۹ نوشت که «جایگاه جکسون به عنوان بزرگترین سوپراستار جهان» با اجرای Motown 25 تأیید شد.

 

تبلیغات پپسی:

در سال 1984، پپسی حامی مالی تور پیروزی جکسون‌ها شد. در عوض، مایکل و برادرانش قرار بود در دو تبلیغ برای این شرکت بازی کنند. جکسون آهنگ «بیلی جین» را برای این تبلیغ بازسازی کرده و عنوان آن را «نسل پپسی» گذاشته بود. این آهنگ به عنوان آهنگ رسمی برای این تبلیغ استفاده شد و به عنوان یک تک‌آهنگ تبلیغاتی 7 اینچی منتشر شد. راه‌اندازی کمپین «انتخاب یک نسل جدید» در فوریه 1984 با حضور 1600 نفر برگزار شد که یک برنامه و تک‌آهنگ 7 اینچی به آنها داده شد. در طول فیلمبرداری دومین تبلیغ، یک آتش‌بازی در پشت صحنه قبل از موعد مقرر منفجر شد و موهای جکسون را به آتش کشید. این حادثه نیاز به جراحی ترمیمی داشت. این تبلیغات در مراسم جوایز گرمی، همان شبی که او هشت جایزه را به دست آورد، برای اولین بار پخش شدند.

 

بیلی جین ۲۰۰۸:

«بیلی جین ۲۰۰۸ (میکس کانیه وست)»

آهنگی از مایکل جکسون و کانیه وست

از آلبوم تریلر ۲۵

منتشر شد: ۸ فوریه ۲۰۰۸

طول: ۴:۳۵

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: مایکل جکسون، کانیه وست آنتونی کیلهوفر

 

نسخه اصلی آهنگ «بیلی جین» اثر مایکل جکسون توسط کانیه وست برای آلبوم Thriller 25 ، که به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد انتشار آلبوم Thriller جکسون منتشر شد، ریمیکس شد . این ریمیکس با عنوان «بیلی جین ۲۰۰۸» با واکنش‌های متفاوتی روبرو شد؛ اکثر منتقدان معتقد بودند که بهبود آن نسبت به نسخه اصلی غیرممکن است. تام اوینگ از Pitchfork Media اظهار داشت که این ریمیکس می‌توانست از یک بیت شعر مهمان از وست بهره ببرد که «می‌توانست به فضای تنگ و بسته و ناشیانه میکس، پویایی بیشتری ببخشد».

 

مایک جوزف، در نقدی بر آلبوم Thriller 25 برای PopMatters ، فهرست آهنگ‌های منتشر شده در نسخه جدید را «دلپذیر» توصیف کرد، اما تنها استثنا، ریمیکس «تنبلانه» وست بود. او افزود: «به شما این فرصت داده شده است که نمادین‌ترین تک‌آهنگ از یکی از نمادین‌ترین آلبوم‌های تمام دوران را ریمیکس کنید، و تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که یک درام ماشین را روی تنظیم اصلی آهنگ قرار دهید؟» راب شفیلد از رولینگ استون از حذف بیس‌لاین اصلی خوشش نیامد و آن را با «قرار دادن بابی اور روی یخ بدون چوب هاکی » مقایسه کرد. تاد گیلکریست از IGN ، ریمیکس وست را ستود و اظهار داشت که این یک «آهنگ بسیار عالی» است. او افزود: «این آهنگ تقریباً درام ساده اولیه آهنگ را بیش از حد برجسته می‌کند، اضافات او آهنگ را تقویت می‌کند و آن را در یک زمینه معاصر نشان می‌دهد.»

 

میراث:

«بیلی جین» به آلبوم تریلر کمک کرد تا به پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران تبدیل شود.

 

اعتقاد عمومی بر این بود که «بیلی جین» یک آهنگ زندگینامه‌ای است که به کسی اشاره دارد که ادعا می‌کرد جکسون پدر فرزندش است. بر اساس این نظریه، لیدیا مورداک آهنگ « سوپراستار » را نوشت که در سال ۱۹۸۳ به موفقیت کمی دست یافت و قصد داشت این آهنگ را به عنوان انتقادی از انکار ادعایی پدر بودن جکسون بنویسد. آهنگ دیگری که به عنوان «آهنگ پاسخ» از آن یاد می‌شود، یک آهنگ رپ از گروه تی-اسکی ولی بود . آهنگ « استایل ولی » در واقع توسط جیمز همیلتون در شماره ۳۰ ژوئیه مجله رکورد میرور بررسی شد . او به هر دو آهنگ لیدیا مورداک و تی-اسکی ولی به عنوان نسخه‌های پاسخ به «بیلی جین» اشاره کرد، اما با علامت سوال برای نسخه رپ تی-اسکی ولی.

 

دیوید لترمن، مجری برنامه، در برنامه آخر شب خود در دهه 1980، اغلب آهنگی را پخش می‌کرد که در آن کلمه "chair" جایگزین "kid" شده بود تا عبارت موندرجن "the chair is not my son" (صندلی پسر من نیست) ساخته شود.

 

«بیلی جین» که اغلب در نظرسنجی‌های مجلات در مورد بهترین آهنگ‌های ساخته شده تاکنون ذکر شده است، توسط شنوندگان رادیو بی‌بی‌سی ۲ به عنوان بهترین آهنگ رقص تمام دوران انتخاب شد. در فهرستی که توسط رولینگ استون و MTV در سال 2000 گردآوری شد، این آهنگ به عنوان ششمین آهنگ برتر پاپ از سال 1963 رتبه‌بندی شد.

 

رولینگ استون در سال ۲۰۰۴ این آهنگ را در رتبه ۵۸ فهرست ۵۰۰ آهنگ برتر تمام دوران قرار داد. در به‌روزرسانی سال ۲۰۲۱ این فهرست، این آهنگ به رتبه ۴۴ ارتقا یافت. «بیلی جین» در برنامه تلویزیونی بریتانیایی «The Nation» که در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۲ از شبکه ITV پخش می‌شد، به عنوان آهنگ شماره ۱ محبوب ملت ، به عنوان آهنگ شماره ۲ انتخاب شد. در یک نظرسنجی مشابه در سال ۲۰۱۵، این آهنگ توسط مردم بریتانیا به عنوان دومین آهنگ محبوب دهه ۱۹۸۰ کشور انتخاب شد.

 

فارل ویلیامز در مصاحبه‌ای اظهار داشت که «بیلی جین» یکی از آهنگ‌های مورد علاقه‌اش است. «به سختی می‌توان گفت که آیا آهنگی بزرگتر از «بیلی جین» وجود دارد یا خیر. فکر می‌کنم دیگر هرگز آهنگی مانند این، با این خط بیس، با این نوع جلوه، این جاودانگی، این کمال، وجود نخواهد داشت.» وقتی «بیلی جین» به عنوان بخشی از کمپین Visionary در سال 2006 دوباره منتشر شد، در رتبه 11 جدول‌های بریتانیا قرار گرفت. این آهنگ بیش از 40 هفته در بین 200 آهنگ برتر باقی ماند و با اختلافی زیاد، موفق‌ترین آهنگ منتشر شده مجدد بود. طبق گفته Thriller 25: The Book (2008)، «بیلی جین» هنوز هم در حال چرخش سنگین است؛ این آهنگ بیش از 250000 چرخش در هفته در کلوپ‌های سراسر جهان دریافت می‌کند.

 

فهرست آهنگ‌ها:

تک‌آهنگ ۷ اینچی (اپیک EPCA 3084 (CBS))

 

«بیلی جین» - ۴:۵۵

« این عاشق شدن است » - ۳:۴۶

تک‌پایه ۷ اینچی (اپیک ۱۵-۰۶۴۵۳)

 

«بیلی جین» - ۴:۵۰

« بزن به چاک » – ۴:۱۱

ماکسی ۱۲ اینچی (اپیک ۱۲-۳۰۸۴)

 

«بیلی جین» - ۶:۲۰

«بیلی جین» (بی‌کلام) - ۶:۲۰

 

پرسنل:

اقتباس از بلندر و آلبوم Thriller 25.

 

مایکل جکسون - خواننده اصلی و پشتیبان؛ سینتی‌سایزر یاماها CS-80 ؛ ترانه‌سرایی؛ آواز، ریتم، سینتی‌سایزر و تنظیم سازهای زهی

مایکل بادیکر – شبیه ساز E-mu

Leon "Ndugu" Chancler – درامز

لویی جانسون - گیتار بیس

گرگ فیلینگنز – رودز، پیانو ، سینتی‌سایزر

تام اسکات - ترانه‌سرا

گرگ اسمیت - سینتی‌سایزر

دیوید ویلیامز - گیتار

بیل ولفر - سینتی‌سایزر، برنامه‌نویسی سینتی‌سایزر

جری هی - تنظیم سازهای زهی

جرمی لاباک - رهبر ارکستر سازهای زهی

بروس سوئدین - میکس ، مهندس

 

نسخه بیتس:

«بیلی جین» تک‌آهنگ از بیتس از آلبوم لذت + درد

منتشر شد ۱۹۹۵

طول: ۴:۲۵

برچسب ویرجل

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تولیدکنندگان: بیتساندی جونگ

 

در سال ۱۹۹۵، گروه آلمانی بیتس آهنگ «بیلی جین» را در آلبوم خود با نام «لذت + درد» بازخوانی کردند.

 

فهرست آهنگ‌ها:

ماکسی-سی‌دی

 

«بیلی جین» - ۴:۲۵

«امشب» (ریمیکس) - ۳:۴۵

«عشق مرده است» (بخش دوم) - ۳:۲۲

«آره» (نسخه آکوستیک) - ۱:۰۶

 

نمودارها:

اجرای آهنگ «بیلی جین» از گروه بیتس در جدول موسیقی

نمودار (۱۹۹۵–۱۹۹۶) 

موقعیت اوج

استرالیا ( آریا ) ۶۸

اتریش ( Ö3 اتریش، جزو 40 تیم برتر ) ۴۰

آلمان ( GfK ) ۲۱

سوئیس ( شوایزر هیتپاراد ) ۱۰

تک آهنگ های بریتانیا ( OCC ) ۶۷

نسخهٔ ساوند بلانتز:

«بیلی جین» تک‌آهنگ از ساوند بلانتز

منتشر شد ۲۰۰۲

برچسب: کنتور

ترانه‌سرا: مایکل جکسون

تهیه‌کننده: کوری کش

گروه کانادایی ساوند بلانتز نیز یک آهنگ بازخوانی ضبط کرد که در مارس 2003 به رتبه 17 در جدول‌های استرالیا رسید. همچنین در بلژیک به رتبه 17، در فنلاند به رتبه 14 و در هلند به رتبه 53 رسید.

 

فهرست آهنگ‌ها:

سی دی-ماکسی کانتور ۱۴۳۰۵-۵ (ادل)

 

«بیلی جین» (میکس رادیو بیت) – ۴:۰۰

"Billie Jean" (میکس Beat Clubb) - 6:50

«بیلی جین» (میکس کامل افکت) - ۷:۳۴

"Dura Dura" (تکرار) - 1:36

 

نمودارها:

اجرای آهنگ «بیلی جین» از گروه ساوند بلانتز در جدول موسیقی

نمودار (۲۰۰۲–۲۰۰۳) 

موقعیت اوج

استرالیا ( آریا ) ۱۷

بلژیک ( آلترا تاپ ۵۰ فلاندر) ۱۷

بلژیک ( آلترا تاپ ۵۰ والونیا) ۲۴

فنلاند ( Suomen virallinen list ) ۱۴

آلمان ( GfK ) ۷۴

هلند ( جزو ۱۰۰ آهنگ برتر ) ۵۳

سوئیس ( Schweizer Hitparade ) ۹۳

تک آهنگ های بریتانیا ( OCC ) ۳۲

نسخه‌های جلد دیگر:

ایان براون، موسیقیدان انگلیسی، آهنگ «بیلی جین» را در سال ۲۰۰۰ به رتبه ۵ جدول‌های بریتانیا رساند. این آهنگ، آهنگ فرعی آهنگ «دلفین‌ها میمون بودند» بود. براون گفت: «من عاشق جکسون هستم. می‌خواهم یک آلبوم کوتاه از جکسون با آهنگ‌های «تریلر»، «بیت ایت»، «بیلی جین» و « راکین رابین » یا «ای‌بی‌سی» بسازم. امیدوارم این کار را انجام دهم.» براون بعداً آهنگ «تریلر» را در برنامه «گلدن گز » از دومین آلبوم انفرادی خود، «گلدن گریتز» بازخوانی کرد.

 

کریس کورنل، موسیقیدان راک آمریکایی، آهنگ «بیلی جین» را برای آلبوم «Carry On» خود در سال ۲۰۰۷ ضبط کرد. کورنل در مورد اجرایش گفت: «من برای آن برنامه‌ریزی نکرده بودم. این اتفاق به طور طبیعی رخ داد. من موسیقی را کاملاً تغییر دادم، به اشعار دست نزدم.» او افزود: «و این شوخی نیست. من از نظر موسیقی رویکرد کاملاً متفاوتی به آن داشتم.» کورنل پیش از این این آهنگ را به صورت زنده در اروپا اجرا کرده بود، از جمله یک اجرای آکوستیک در استکهلم ، سوئد در سپتامبر ۲۰۰۶. او بعداً گفت: «من در حال آماده شدن برای اجرای چند نمایش آکوستیک در یک تور تبلیغاتی برای Revelations بودم و فقط می‌خواستم از آن لذت ببرم.» این اجرا از منتقدان نظرات مثبتی دریافت کرد. MTV به «حس بلوزتر، دردناک‌تر و پرشورتر» اشاره کرد که «هرگونه عنصر پاپ از نسخه اصلی» را از بین می‌برد. لس‌آنجلس تایمز این آهنگ را «برداشتی ترسناک و وهم‌آلود» از آهنگ «بیلی جین» جکسون توصیف کرد و افزود که «به اندازه کافی سرگرم‌کننده است، حتی اگر خیلی بیشتر شبیه آهنگ « هیچ چیز دیگری مهم نیست » متالیکا به نظر برسد ». این روزنامه نتیجه گرفت که «آهنگ بسیار موفق جکو از ترجمه بدلکاری جان سالم به در برد». در سال 2008، نسخه کرنل به صورت زنده توسط دیوید کوک در فصل هفتم برنامه امریکن آیدل اجرا شد، و این نسخه در جدول 100 آهنگ داغ بیلبورد در رتبه 47 قرار گرفت.

 

در سال ۲۰۱۱، پاتریک استامپ، خواننده اصلی گروه فال اوت بوی، این آهنگ را به عنوان بخشی از یک اجرای آکاپلا از آهنگ‌های مایکل جکسون بازخوانی کرد که در آن تمام قسمت‌ها را خودش خوانده بود.

 

در سال ۲۰۱۵، نوازنده ایرلندی، EDEN، ریمیکس آهنگ «بیلی جین» را منتشر کرد و سپس به طور جداگانه یک نسخه بازخوانی شده از این آهنگ را با صدای خودش منتشر کرد.

 

در سال ۲۰۲۲، کلیپی از مجموعه مستند ورزشی HBO با عنوان «ضربه‌های سخت» (Hard Knocks) به سرعت در فضای مجازی پخش شد، جایی که آیدان هاچینسون، مدافع تیم دیترویت لاینز، این آهنگ را در مقابل تیم و به عنوان بخشی از یک برنامه استعدادیابی بازیکنان تازه‌کار خواند .

 

ارکستر سبزیجات لندن این آهنگ را با عنوان «بیلی اوبر-ژان» بازخوانی کرده است.

 

میش‌آپ‌ها و ریمیکس‌ها:

در سال ۱۹۸۳، گروه استودیویی ایتالیایی کلاب هاوس آهنگی را ضبط کرد که اکنون به عنوان ترکیبی از آهنگ «بیلی جین» و آهنگ « دوباره انجامش بده » از استیل دن در سال ۱۹۷۲ با عنوان « دوباره انجامش بده با بیلی جین » شناخته می‌شود. این آهنگ در بلژیک، ایرلند و هلند جزو ده آهنگ برتر بود. گروه آمریکایی اسلینگ‌شات در اواخر همان سال، بازسازی نت به نت این آهنگ را ضبط کرد؛ این نسخه در جدول آهنگ‌های دنس/دیسکو بیلبورد رتبه اول را کسب کرد.

 

همچنین در سال ۱۹۸۳، گروه دیسکو ایتالیایی پینک پراجکت ترکیبی از آهنگ «بیلی جین» و آهنگ موفق « جئوپاردی » از گروه گرگ کین را ضبط کرد که به رتبه دهم جدول آهنگ‌های ایتالیا رسید.

 

یک دی‌جی به نام لینکس، ترکیبی از آهنگ «بیلی جین» و آهنگ « من می‌دانم که تو روح داری » از اریک بی. و راکیم در سال ۱۹۸۷ از ضبط‌های اصلی ساخت و آن را در سال ۱۹۹۷ با عنوان «بیلی جین (روح داری)» منتشر کرد. این ترکیب در سوئد به رتبه ۳۴ رسید.

 

گروه ۲manyDJs ترکیبی از آهنگ‌های «Billie Jean»، «Saturday» از گروه Soulwax و « Kaw-Liga » از گروه The Residents را در آلبوم میکس خود با نام «As Heard On Radio Soulwax Pt. 2» گنجانده است .

 

آهنگ «Nachna Onda Nei» از گروه بنگرای اسکاتلندی تایگراستایل شامل آهنگ‌های پس‌زمینه‌ی «Billie Jean» و « Under Pressure » از گروه کوئین و دیوید بویی است که با صدای جدید کاکا بانیاوالا اجرا می‌شود. در آوریل 2008، گروه رقص سیگنچر از آهنگ «Nachna Onda Nei» در برنامه‌ی «Britain's Got Talent » در تست بازیگری و همچنین در اجرای نهایی خود استفاده کرد.

 

ریمیکس‌های رسمی:

نسخه آلبوم و تک‌آهنگ - ۴:۵۷

انتشار مجدد آلبوم و نسخه تک‌آهنگ - ۴:۵۲ (زودتر محو می‌شود)

نسخه ۱۲ اینچی / نسخه بلند - ۶:۲۳

بی‌کلام - ۶:۲۰

ریمیکس آهنگ Four on the Floor که با نام ریمیکس Club 1992 نیز شناخته می‌شود، از جورجی پورگی - 6:28

ویرایش رادیویی ریمیکس آهنگ Four on the Floor - 4:43

میکس زیرزمینی - 6:40

بیلی جین ۲۰۰۸ ( میکس کانیه وست ) - ۴:۳۷

نسخه آزمایشی خانگی از سال ۱۹۸۱ - ۲:۲۱

Denniz PoP Swemix Version - 8:32

پیشنهاد Nissim Remix '08 - 6:39

ریمیکس نورتی کوتو - 8:46

میکس رادیویی سرود پیانو از عشق تا بی‌نهایت - 4:48

ریمیکس DMC با نام Love to Infinity Piano Anthem - 7:37 ریمیکس 25th Anniversary With Sony Piano Anthem

 

« طبیعت انسان » آهنگی است که توسط خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی مایکل جکسون اجرا شده و پنجمین تک‌آهنگ از ششمین آلبوم انفرادی او، تریلر ، است. این آهنگ توسط کوئینسی جونز تهیه و توسط برخی از اعضای گروه توتو اجرا شده و جکسون نیز در آن آواز خوانده است.

 

منتشر شد: ۴ ژوئیه ۱۹۸۳

ضبط شده ۱۹۸۲

استودیو: وست‌لیک (لس‌آنجلس، کالیفرنیا)

ژانر: آر اند بی، طوفان آرام، سنگ نرم

طول: ۴:۰۶ (نسخه آلبوم)، ۳:۴۷ (نسخه تک‌آهنگه)

برچسب: حماسه، سی بی اس

ترانه‌سرایان: استیو پورکارو، جان بتیس

تهیه‌کننده: کوئینسی جونز

 

این آهنگ در ابتدا توسط استیو پورکارو ، نوازنده کیبورد، بر اساس مکالمه‌ای که با دختر کوچکش هدر پس از اینکه پسری در مدرسه او را کتک زد، داشت، نوشته شد. پورکارو گفت: "او احتمالاً از تو خوشش می‌آید و این طبیعت انسان است". پورکارو، به همراه برخی از اعضای گروه توتو، در تولید آلبوم Thriller کمک می‌کردند، اما قصد نداشتند آهنگ "Human Nature" توسط جکسون استفاده شود. با این حال، جونز سهواً نسخه آزمایشی این آهنگ را شنید و فکر کرد که برای آلبوم بسیار مناسب است. سپس جونز، ترانه‌سرا، جان بتیس، را برای بازنویسی اشعار آورد که اشعار آن درباره یک رهگذر در شهر نیویورک است. این آهنگ در نهایت جایگزین آهنگ "Carousel" شد که قبلاً برای آلبوم Thriller ضبط شده بود.

 

مقاله قسمت دوم

کلیک کنید